به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اولین بار در صف قلعه کاردیف که محل مناسبی برای ادای احترام با تفنگ 96 گلوله ای قرار گرفت، سارا ریس، رادیوگرافی 56 ساله بود که با کاکاپویش، تدی، صبورانه در نم نم نم نم باران منتظر بود.
مانند بسیاری از کسانی که در آن شرکت کردند، او خاطرات سلطنتی شخصی خود را داشت. ریس گفت: «من اولین بار ملکه را در سال 1977 در زمان جشن نقره ای او دیدم. او در 11 سالگی به نیث آمد. او یک مرکز تفریحی باز کرد، از یک کارخانه بازدید کرد و سپس به پارک مارگام رفت. همه ما یک روز تعطیلی مدرسه داشتیم و رفتیم و او را دیدیم. همه او را دوست داشتند.
“بعدها در نمایش سلطنتی ولز دیدم – او روز چهارشنبه به آنجا می رفت. او تنها ملکه ای است که ما در زندگی خود خواهیم داشت. روز غم انگیزی است.»
هیچ اقامتگاه رسمی سلطنتی در کاردیف وجود ندارد، حتی اگر شاه چارلز عنوان شاهزاده ولز را داشت. این بدان معناست که ادای احترام گل در سرتاسر پایتخت – بیرون از دیوارهای قلعه، روی پلههای ساختمان پارلمان ولز و نزدیک به ورودی تالار شهر – گذاشته شده است.
اما همه جا مردمی از هر سن و ملیتی بودند که می خواستند افکار خود را به اشتراک بگذارند.
جدن هانسون وایت، 19 ساله آفریقای جنوبی، که در سوانسی تحصیل می کند، گفت: «این لحظه ای در تاریخ است. در سینما بودیم که شنیدیم. پسر عمویم به گروه خانواده ام پیام داد که ملکه از دنیا رفته است. من کاملا مات و مبهوت شدم او به دنیا رسید.»
اشلی مانوئل، 42 ساله، و یاسمین منیراج، 39 ساله، از ردینگ، دخترانشان استفنا، 14 ساله و سابرینا، 10 ساله را به استقبال سلام رساندند. استفنا گفت: “واقعاً مایه تاسف است که او درگذشت، ما انتظار داشتیم سلطنت او بیشتر طول بکشد.” سابرینا افزود: انتظار داشتم که او تا 99 یا 100 سال عمر کند.
ملکه به طور مکرر از ولز بازدید می کرد و در مناسبت های رسمی دولتی و همچنین رویدادهای ورزشی و نمایشگاه کشاورزی شرکت می کرد. او آخرین بار در پایتخت بود تا افتتاحیه رسمی ششمین سنند در اکتبر سال گذشته را جشن بگیرد.
یکی از جوامع ولزی با قوی ترین پیوند با ملکه، دهکده دره آبرفان، در 20 مایلی شمال کاردیف است، جایی که 116 کودک و 28 بزرگسال در آنجا جان باختند که نوک زغال سنگ ناپایدار بالای یک دره به پایین کوه سر خورد و پانت گلاس جونیور را فرا گرفت. مدرسه در سال 1966
گفته می شود که ملکه از هشت روز انتظار قبل از بازدید از دهکده پشیمان شده است، اما پس از انجام این کار، ارتباطات قوی برقرار شد. یکی از بازماندگان، گینور مادویک، کودکی در آن زمان، روز جمعه گفت که ملکه به عنوان “مادر” روستا در نظر گرفته شد.
در دفترهای تسلیت که در تالار شهر افتتاح شده است، پیام های تاثیرگذاری به جا مانده است. یکی از خیرخواهان نوشت: “یکی ثابت در زندگی من.” دیگری: “من و جهان دلتنگ لبخند دلربا و لباس های رنگارنگ شما خواهیم شد.” یکی از اعضای سابق نیروهای مسلح نوشت: “خانم به خدمت شما افتخار می کردم.”
جیلیان لوئیس، 46 ساله، از نیوپورت، این پیام را گذاشت: “از اینکه این همه شادی را برای مادربزرگم به ارمغان آوردی بسیار متشکرم.”
لوئیس پس از نوشتن یادداشت خود توضیح داد: «ملکه بت مادربزرگم هیلدا بود. او خود را به ملکه مدل داد – موهایش و همه چیز یکسان بود. این خیلی خاطرات کودکی را برای من و خاطرات مادربزرگم زنده می کند.
امروز صبح از دختر 12 ساله ام ارین پرسیدم که چه فکری می کند. اولش گفت معنی نداره وقتی به آن فکر کرد، گفت که یک چهره از بین رفته است، این یک لحظه در تاریخ است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.