به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آوقتی وحشت کامل بحران جمع آوری انرژی شکل می گیرد و حزب ریاضت آماده می شود تا 150 میلیارد پوند فقط برای پرداخت صورت حساب ها وام بگیرد، وزرای دولت ناامید هستند که شما یک چیز را به خاطر بسپارید: همه اینها تقصیر ولادیمیر پوتین است. اگرچه افزایش وحشتناک قیمت بنزین ناشی از جنگ اقتصادی است که پوتین علیه اروپا به راه انداخته است، وضعیت اضطراری که در زمستان امسال با آن روبرو هستیم، صرفاً محصول آن قیمتهای بالا نیست. این نیز محصول دولتهای محافظهکار متوالی است که عمداً سیاستهایی را که در وهله اول وابستگی ما به گاز را کاهش میداد، رد میکنند.
خانه ها و ساختمان ها را عایق بندی کنید. دهه گذشته دوره غفلت تاسف بار برای یکی از آشکارترین سیاست های اقتصادی بوده است. گزارش پس از گزارش، کمپین به کمپین، سال به سال، دولتها به خاطر احتیاط سرمایهگذاری برای ارزانتر کردن ساختمانهایمان و تمیزتر کردن ساختمانهایمان در برابر گرمایش، یادآوری میشوند. کمکهای بلاعوض مستقیم برای کسانی که درآمد پایینی دارند، حمایت مالی از خانوارها و شرکتهای خصوصی، و طرحهای تامین مالی مناسب برای بخش دولتی میتوانست به سلطنت بریتانیا پایان دهد. کشور با کمترین عایق بندی در اروپای غربی اتخاذ این سیاست ها کمتر از 5 میلیارد پوند هزینه خواهد داشت و در طول زمان از طریق مزایای اقتصادی بی شمار، حتی قبل از افزایش سرسام آور قیمت بنزین، پول را به خزانه داری بازگرداند.
با این حال به نظر میرسید کسی نبود که وزیران به او گوش دهند. آنها توصیه های کمیته تغییر آب و هوا (مشاوران رسمی دولت)، سازمان های غیر دولتی، کمیسیون ملی زیرساخت و مخالفان را نادیده گرفتند. نتیجه کاهش سرسامآور 85 درصدی نصب عایقهای خانگی بین سالهای 2012 تا 2019 بوده است. بر اساس برنامههای فعلی، ارتقای خانههای بریتانیا برای گرمایش کم کربن به 700 سال زمان نیاز دارد. پس از یک دهه انفعال، اکنون بهای وابستگی به گاز را می پردازیم.
دولت های متوالی نیز مزایای انرژی های تجدیدپذیر ارزان را نادیده گرفته اند. ارزان بودن انرژی بادی و خورشیدی خبری نیست. در سال 2015، زمانی که دولت دیوید کامرون، مزارع بادی جدید در خشکی را ممنوع کرد و فرش را از زیر صنعت خورشیدی بیرون کشید، قبلاً نیز چنین بود. به طور مطلق، هزینه خورشیدی است کاهش 88 درصدی از سال 2010 و باد خشکی 57 درصد کاهش یافته است، علیرغم اینکه هر دو عمدا از استقرار جدید منجمد شده اند. در شرایط نسبی، اعداد اکنون سرسام آور هستند: ساخت یک نیروگاه خورشیدی یا بادی جدید اکنون 9 برابر ارزان تر از آن است. در حال اجرا یک نیروگاه گاز موجود
باید به دولت برای حمایت از موفقیت خارق العاده باد فراساحلی در سال های اخیر اعتبار داده شود. اما هیچ چیزی برای جلوگیری از گسترش سریع باد و خورشید در خشکی به طور همزمان وجود نداشت. اگر این اتفاق میافتاد، ما در حال حاضر انرژی ارزانتر، بومی و پاکتری برای رهایی از این طوفان در دسترس داشتیم. اگر محافظهکاران در دههی گذشته «چرند سبز» را کاهش نمیدادند، اکنون خانوارها به طور متوسط ۲۲۰ پوند در قبض انرژی سالانه خود پسانداز میکردند. این رقم احتمالاً با افزایش قیمت گاز بیشتر خواهد شد. تصور کنید که یک تعهد واقعی به انتقال انرژی چه چیزی می توانست به دست آورد.
در عوض، راه حل های نادرست روز را بردند. در میان اینها، فرکینگ بود. علیرغم کاهش شدید سطح حمایت عمومی و هشدارهای مکرر کارشناسان مبنی بر اینکه صنعت فرکینگ در بریتانیا هیچ کاری برای کاهش قبوض انجام نخواهد داد، فرکینگ جایگاه افسانهای را در میان دولتهای محافظهکار حفظ کرد. پیگیری مداوم صنعتی که به جایی نرسید، زمان گرانبها را تلف کرده و راه حل های واقعی موجود را پنهان کرده است.
وسواس به خروج آخرین قطره از صنعت نفت و گاز دریای شمال، منطق فاجعهباری را در میان وزرای محافظهکار تکرار کرده است. میادین دریای شمال به یک دلیل بسیار ساده رو به زوال هستند – ما این کار را کرده ایم استخراج، فروخته و سوزانده شده است بیشتر چیزی که آنجا بود رفتن به دنبال آنچه باقی مانده است، هیچ کمکی به کاهش قبوض گاز نخواهد کرد، زیرا ذخایر ما قطره ای در اقیانوس قیمت جهانی گاز است. ادامه فرکینگ بدون در نظر گرفتن، همانطور که Liz Truss قصد انجام آن را دارد، صورتحسابهای انرژی را کاهش نمیدهد – این فقط توانایی بریتانیا برای رهبری اقدامات اقلیمی را تضعیف میکند.
و سپس انرژی هسته ای وجود دارد. انرژی هسته ای برق بدون کربن تولید می کند، اما تحویل آن بسیار کند و نسبتاً گران است. هینکلی پوینت سی، اولین نیروگاه از نسل جدید فرضی نیروگاه های هسته ای بریتانیا، تا چهار سال دیگر (در بهترین حالت) افتتاح نخواهد شد. حداقل 5 میلیارد پوند بیش از بودجه خواهد بود. اگر قیمت بنزین هرگز به سطح قبل از 2021 باز نگردد، هینکلی معامله وحشتناکی برای مصرف کنندگان به نظر نمی رسد. اما هنوز شرایط فعلی را داریم که باید با آن مقابله کنیم. اگر شور و شوق سیاسی برای هینکلی به جای آن معطوف به انرژیهای تجدیدپذیر ارزان و عایقها بود، ما از قبل مزایای آن را احساس میکردیم.
یک داستان خسته کننده در پشت این شکست ها وجود دارد: قدرت منافع شخصی. دسترسی فرکرها و حفاری ها به بالاترین سطوح حزب محافظه کار از سال 2010 ما را با یک سیاست انرژی غیرمنطقی مواجه کرده است. سیاستهای انرژی بریتانیا بهجای کاهش مصرف انرژی از طریق عایقسازی، و تامین نیازهایمان با انرژیهای تجدیدپذیر ارزان قیمت داخلی که بر روی خورشید و باد کار میکنند، به دنبال تضمین سود شرکتها بودهاند. این شرکت های انرژی هیچ علاقه ای به تحقق یک سیستم انرژی واقعا مدرن، پاک و قابل اعتماد ندارند که همه ما می توانیم به آن وابسته باشیم.
وام 150 میلیارد پوندی فقط برای محدود کردن قبوض انرژی در سطوح از قبل تاریخی – که بیشتر آن به تولیدکنندگان نفت و گاز می رسد – فقط شروع درد است. ما توسط حزبی اداره میشویم که فکر میکند پاسخ به بحران ناشی از سوخت فسیلی بیشتر سوختهای فسیلی است. این کشور قادر نیست بر اساس هر اقتصاد – سیستم انرژی – حکومت کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.