لیز تراس که متنفر است، کسانی از ما را می ترساند که برای بهبود زندگی خود تلاش می کنند | شارون اسپایس

من لیز تراس را تماشا کنید و من زنی را می بینم که ماسک مارگارت تاچر به تن دارد. اما ما دیگر در دهه 70 یا 80 نیستیم: ما در سال 2022 هستیم. من مسابقه رهبری محافظه‌کاران را تماشا کردم. نه از روی علاقه، بلکه از سر سردرگمی و ناامیدی. ترسناک بود.

کاهش مالیات؟ این برای افرادی مثل من چه معنایی دارد؟ آنها هیچ کاری برای کمک به ما انجام نمی دهند. او در سخنرانی روز سه شنبه خود به سختی به هزینه های بالای زندگی اشاره کرد و هیچ ربطی به مزایا نداشت. قبض های غذای من در حال حاضر خوب است، اما در حال احتکار هستم: چیزهای کنسرو شده ای که در صورت تنگ شدن پول در زمستان، مدت زیادی دوام خواهند آورد.

روز پنجشنبه، او اعلام کرد که قبض‌های انرژی تا سال 2024 حدود 2500 پوند در سال مسدود می‌شوند. زمانی که سقف قیمت جدید اعلام شد، قبض‌های انرژی من قرار بود تا 3500 پوند افزایش یابد، بنابراین این بهتر است – اما هنوز گران است. چگونه این را پس خواهیم داد؟ من واقعا نگرانم. من خیلی پایین آمده ام این ما هستیم که عذاب می کشیم. او جنگ در اوکراین را مقصر قیمت‌های بالا می‌داند، اما برق من از E.ON است و سود آنها ظالمانه است: 3.47 میلیارد پوند در شش ماه اول سال.

من از آخرین ستونم تغییر شغل داده ام. من به عنوان یک کارگر پشتیبانی پروژه با بزرگسالان در مسکن حمایت شده کار می کردم. با وجود اینکه قرارداد داشتم، مدیرم فقط یک هفته قبل از پایان کارم به من اخطار داد. من الان چیز دیگری پیدا کرده ام، اما فقط مصاحبه، مصاحبه، مصاحبه است – شما به آن عادت می کنید، اما خسته کننده است. من کار روی یک پروژه آزمایشی جوانان را با قراردادی سه تا شش ماهه آغاز کرده ام. کوتاه مدت است اما ممکن است طولانی تر شود.

من با عدم قطعیت خوب هستم. به هر حال من سه چهار شغل دارم. من هنوز شش روز در هفته کار می‌کنم: من کارهای دیگر جوانان را انجام می‌دهم و شنبه کار نظارت بر کارهای جبرانی با جوانانی دارم که با جمع‌آوری زباله به جامعه کمک می‌کنند. من همچنین نمایشنامه‌ای درباره اعتبار جهانی نوشته‌ام – ما به اصلاحات فوری در سیستم مزایا نیاز داریم.

خرپا مرا می ترساند. آن کلمه “دستورالعمل”: او با پایگاه محافظه کار خود صحبت می کرد. به هر حال اعتبار جهانی یک جزوه نیست، زیرا شما باید تعهد خود را به کار نشان دهید. من نمایشنامه ام را به روز می کنم و آن را در پایان سپتامبر یا اوایل اکتبر در تئاتری در شرق لندن به نمایش خواهم گذاشت.

در یکی از مصاحبه های شغلی که داشتم می خواستند مدرک بگیرم. قبل از کووید، من در نیمه راه در رشته عدالت جوانان با دانشگاه آزاد بودم. اما با کووید، من سه مرگ در خانواده داشتم. مادرم در آسایشگاه از دنیا رفت. او ذات الریه داشت و کووید درمانش را تمام کرد. سپس پدر ناتنی من در ملک خود به زمین افتاد، در بیمارستان بستری شد، کووید گرفت. بعد عمویم: بر اثر عوارض دیابت فوت کرد.

همه چیز در عرض چند ماه بود. خیلی زیاد بود. من ظرفیت مغزی برای مطالعه نداشتم، بنابراین مدرک را در حالت مکث گذاشتم. من تصمیم گرفتم به دانشگاه برگردم و یک دوره نیمه وقت بگذرانم، بنابراین از اکتبر شروع خواهم کرد. این یک سرمایه گذاری است. وقتی این مدرک را بگیرم، شغلی با درآمد بهتر پیدا می کنم.

کووید به من نشان داده است که نمی توانی فردا را بدیهی فرض کنی. هیچ چیز قطعی نیست. و اگر همه چیز از بین برود و فرصت های بیشتری به دست بیاید، من در این 9 به 5 گیر نخواهم کرد. برای نوشتن وقت خواهم داشت. برای اجرای نمایشنامه وقت خواهم داشت.