به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس دادههای دولتی منتشر شده در روز پنجشنبه، لسآنجلس با افزایش 4 درصدی در جمعیت بیخانمانهای خود در طول همهگیری همهگیر، با 69144 نفر بیخانمان در سال جاری در سراسر این شهرستان شمارش شده است.
اداره خدمات بی خانمان های لس آنجلس (لاهسا) که شمارش را در فوریه 2022 پس از گذشت یک سال در طول همه گیری همه گیر انجام داد، گفت که رشد جمعیت بی خانمان در دو سال گذشته کند شده است که بخشی از آن به دلیل برنامه های همه گیر و بودجه بود. شمارش قبلی، که در ژانویه 2020 انجام شد، جهش 13 درصدی را نسبت به سال 2019 نشان داد.
ارقام جدید تخمینی تقریبی از یک روز است و گمان میرود که شمارش کم باشد. در حالی که شمارش نشان میدهد پیشرفتهایی در مقایسه با افزایشهای قبلی وجود دارد، 70 درصد از جمعیت بدون مسکن شهرستان هنوز در خارج زندگی میکنند و 48548 نفر بدون سرپناه در نظر گرفته میشوند – نرخهایی که به طور قابلتوجهی بالاتر از سایر شهرهای ایالات متحده با بحران بیخانمانی است.
فاجعه انسانی در بزرگترین شهرستان ایالات متحده، افراد بیخانمان را مجبور به زندگی در بیرون در چادرها، کمپها، ماشینها، ماشینهای RV و سازههای موقتی، پراکنده در زیر بزرگراهها و پلها، در پارکهای اصلی شهر و جوامع ساحلی، در خیابانها و پیادهروها کرده است. زمین های کویری دور افتاده در حال حاضر روزانه به طور متوسط 5 نفر بدون خانه در شهرستان لس آنجلس جان خود را از دست می دهند که برخی به دلیل گرمای شدید تابستان یا هیپوترمی در زمستان هستند.
در حالی که شهرهای سراسر ایالات متحده با بدتر شدن بحران مسکن و نابرابری دست و پنجه نرم می کنند، لس آنجلس و کالیفرنیا به ویژه در مورد مشکلی که علیرغم داشتن پنجمین اقتصاد بزرگ جهان، مازاد بودجه و برخی از ثروتمندترین ایالت ها غیرقابل حل به نظر می رسد، مواجه شده اند. محله ها
در شهر لسآنجلس، مقامات 41980 نفر را بیخانمان شمارش کردند که نسبت به سال 2020 افزایش 1.7 درصدی و نسبت به سالهای گذشته کندتر بود. در میان جمعیت بی خانمان شهر، 68 درصد یا 28458 نفر بدون سرپناه در نظر گرفته شدند.
در یک نشست مطبوعاتی، رهبران لاهسا اذعان کردند که ساکنان ممکن است احساس نکنند که بی خانمانی با سرعت کمتری نسبت به سال های قبل از همه گیری در حال افزایش است و گفتند که احتمالاً تا حدودی به دلیل جهش قابل توجه در نشانه های بی خانمانی است. مقامات تخمین زدند که در طول این همه گیری، جمعیت ساکن در چادرها، وسایل نقلیه و پناهگاه های موقت 17 درصد افزایش داشته است.
همچنان نابرابری های نژادی شدیدی در این بحران وجود دارد، به طوری که ساکنان سیاه پوست 30 درصد از آنجلنوهای بدون مسکن را تشکیل می دهند، در حالی که تنها 9 درصد از جمعیت گسترده تر را تشکیل می دهند. همچنین افزایش قابل توجهی در ساکنان لاتین تبار بدون مسکن وجود داشته است که اکنون 44 درصد از جمعیت بدون مسکن را تشکیل می دهند. لاتینی ها 49 درصد از ساکنان شهرستان لس آنجلس را تشکیل می دهند.
مقامات گفتند که نزدیک به 40 درصد از افراد بیخانمان دچار اختلالات سوء مصرف مواد و/یا بیماریهای روانی جدی هستند، به این معنی که اکثریت افرادی که بی خانمانی را تجربه میکنند از هیچ کدام رنج نمیبرند. با این حال، لهسا گفت که مصرف بیش از حد در میان جمعیت بدون خانه لس آنجلس تا 80 درصد افزایش یافته است.
رهبران لهسا تأکید کردند که علت اصلی بحران کمبود مسکن ارزان قیمت است و پیشنهاد کردند که این منطقه باید 800,000 واحد در هشت سال آینده برای مهار بحران اضافه کند.
ارقام جدید در حالی منتشر می شوند که لس آنجلس در حال حرکت برای پایان دادن به حفاظت های دوران کووید در برابر اخراج و افزایش اجاره بها تا پایان سال است و راه را برای آوارگی بیشتر هموار می کند. حتی با وجود محدودیتها، هزاران مستاجر در طول همهگیری از خانه بیرون شدهاند.
کریستینا دیکسون، مدیر اجرایی لاهسا، با اشاره به یک بحران بالقوه بدتر میگوید: «کمکها و سیاستهای یکباره همهگیری فدرال به نگه داشتن مردم در خانههایشان و گسترش پناهگاهها کمک کرد. با این حال، بسیاری از سیاستها و منابع مالی که تأثیرگذار بودند اکنون در حال پایان یافتن هستند و خانوادهها مطمئن نیستند که آیا میتوانند خانههای خود را حفظ کنند و منابع کمتری برای پاسخگویی به سیستم مسکن داشته باشند.»
مولی ریسمن، یکی از مدیران اجرایی، افزود: سیستمهای منطقه میتوانند طی سه تا چهار سال آینده هر فرد بیخانمان را در شهرستان لسآنجلس اسکان دهند، «اما تعداد افرادی که در بی خانمانی قرار میگیرند از توانایی ما برای اسکان آنها بیشتر است».
دیکسون همچنین هشدار داد که بی خانمانی یک “شاخص عقب مانده” است و شمارش های آتی به طور بالقوه می تواند “افزایش قابل توجهی” را نشان دهد. دیکسون همچنین خاطرنشان کرد که این شمارش در طول موج Omicron Covid انجام شده است، که چالشهایی را برای این فرآیند ایجاد کرد و بهویژه شمارش جوانان و خانوادههای بیخانمان را با بسته شدن برنامهها سختتر کرد. این شمارش نشان داد که تعداد سالمندان بیخانمان 6.5 درصد افزایش یافته است که نشاندهنده فاجعهای بدتر برای جمعیت سالخورده در منطقه است.
مقامات محلی و ایالتی در سالهای اخیر مبلغ بیسابقهای را برای مبارزه با بیخانمانها سرمایهگذاری کردهاند، اما دادههای جدید نشان میدهد که این پول کافی نبوده است.
رهبران شهر لس آنجلس که با فشار رای دهندگان روبرو هستند، با تصویب یک اقدام ضد کمپینگ که افراد را از خوابیدن در بیرون در محدوده های خاص منع می کند، واکنش نشان داده اند. منتقدان میگویند که سرکوبها و پاکسازیها، افرادی را که جای دیگری برای رفتن ندارند، تنبیه کردهاند و بیخانمانها را بدون تامین مسکن دائمی به هم میریزند.
شهرستان لس آنجلس همچنین در حال پایان دادن به برنامه همهگیری خود به نام Project Roomkey است که اتاقهای متل موقتی را برای افراد بیخانمان فراهم میکرد تا آنها را از خیابان و پناهگاههای گروهی خارج کند. هدف این برنامه انتقال افراد به مسکن بود، اما مدافعان هشدار دادهاند که برخی از افراد مجبورند ماهها یا سالها برای مکانیابی منتظر بمانند، و زمانی که سایتهای Roomkey بسته میشوند، برخی از آنها به خیابان یا در برنامههای موقت مختلف بازمیگردند.
در آوریل، زمانی که هایدی مارستون از ریاست لاهسا کنارهگیری کرد، بحران را «هیولا ساختهی خودمان» خواند و استدلال کرد که رهبران محلی بهجای پرداختن به مشکلات، بر روی «راهحلهای سریع» تمرکز کردهاند تا افراد بیخانمان را از چشمها دور کنند. دلایل اصلی این مشکل، از جمله هزینه بسیار بالای زندگی در منطقه.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.