بسته هزینه انرژی Liz Truss فاقد جزئیات مهم است | لیز تراس

دو نکته اصلی در مورد بسته هزینه انرژی لیز تراس وجود دارد. اول، جزئیات زیادی در راه است. همچنین، این یک پارادوکس غیرقابل انکار است که اولین حرکت نخست وزیری که توسط کارکنان سابق اتحادیه مالیات دهندگان احاطه شده است، یک تلاش 150 میلیارد پوندی دولت برای اصلاح قیمت های تجاری است.

درست مثل اینکه بوریس جانسون از زمان جنگ هرگز نمی‌خواست نخست‌وزیر شود تا آزادی‌های مردم را به شدت محدود کند، منصفانه است که بگوییم تراس ترجیح می‌دهد کار خود را در شماره ۱۰ با چیزی که به عنوان تضمین قیمت انرژی شناخته می‌شود آغاز نکند.

یکی از عناصر تعیین کننده کمپین موفقیت آمیز تراس برای جانشینی جانسون، صحبت های مکرر او در مورد کاهش مالیات و تعلیق مالیات سبز به عنوان راه اصلی کمک به مردم با افزایش صورت حساب ها بود.

مصاحبه اولیه کمپین تراس با فایننشال تایمز حتی ایده “دستورالعمل” را رد کرد. پیام‌های کمپین آتی کمتر واضح بود، اما همچنان در برابر آنچه که به طرز تحقیرآمیزی به عنوان «اقتصاد گوردون براون» خوانده می‌شد، مقاوم بود.

همانطور که مشخص شد، تراس کمابیش همان چیزی بود که براون در اوایل ماه اوت برای آن استدلال می کرد، درخواستی برای توقف قیمت ها که نه تنها دولت، بلکه حتی حزب کارگر خود براون را نیز پیشی گرفت.

چیزی که تغییر کرد، سنگینی فشار سیاسی و، به قول شما، فشار اخلاقی بود.

مجموعه‌ای از کارشناسان به تراس گفته‌اند که عدم اقدام متهورانه باعث ایجاد یک فاجعه انسانی می‌شود که میلیون‌ها خانوار سرد یا گرسنه یا هر دو، کسب‌وکارها به‌طور دسته‌جمعی از بین می‌روند و تأثیر آن بر اقتصاد، و به‌ویژه بر نابرابری‌های بهداشت عمومی، احساس می‌شود. برای یک نسل

یکی از تأثیرات یک طرفه بودن استدلال این است که تصمیم تراس برای چرخش را – هر چه که دستیاران او استدلال کنند، یک چرخش دور، حتی تدریجی است – از نظر سیاسی آسانتر کرد.

در پاسخ به بیانیه تراس در عوام، کیر استارمر به تغییر موضع اشاره کرد، اما به امتناع تراس از تمدید مالیات بادآورده بر سودهای غیرمنتظره بالای شرکت های انرژی برای تامین مالی آن توجه بیشتری کرد.

این پارادوکس سیاسی دیگری است که تراس نه تنها حدود سه برابر بودجه سالانه NHS انگلستان را برای کنترل قیمت متعهد می‌کند، بلکه با برنامه‌ای آشکار برای پرداخت هزینه آن، فراتر از وام گرفتن، این کار را انجام می‌دهد. افزایش مالیات بادآورده احتمالاً فقط کمی کمک می کرد، اما فقدان آن قابل توجه است و می تواند به سنگ آسیابی برای دولت تبدیل شود.

این فقط تامین مالی نیست که مبهم باقی می ماند. بسیاری از مکانیسم کمک های داخلی به سختی ترسیم شده است، به ویژه اینکه چگونه وزرا به مردم خارج از بازار اصلی انرژی، مانند کسانی که از نفت گرمایش استفاده می کنند یا ساکنان آپارتمان با منابع انرژی مشترک که خارج از سقف قیمت هستند، کمک خواهند کرد.

طرح‌ها برای کسب‌وکارها، تا کنون، کمی بیش از یک تعهد گسترده هستند: یک طرح ماه ششم «حمایت معادل» را ارائه می‌کند که پس از آن هدفمندتر می‌شود.

یک درس سیاسی نهایی از بیانیه تراس وجود دارد و آن این است که بدبینان تغییرات اقلیمی با احیای شکستگی و تعهد به 100 یا بیشتر پروژه جدید حفاری دریای شمال، نفوذ بسیار بیشتری نسبت به قبل در دولت دارند.

تراس رسماً به هدف صفر خالص بریتانیا تا سال 2050 متعهد است، اما اعلامیه او در مورد بررسی چگونگی تحقق این امر “به روشی که طرفدار تجارت و رشد باشد” است. این بررسی ممکن است توسط کریس اسکیدمور، نماینده پیشرو حزب محافظه‌کار و متمایل به سبز رهبری شود، اما زبان تراس داستان دیگری را بیان می‌کند.

زمان، دوباره، نشان خواهد داد که چقدر مردم طرفدار استارمر هستند، که به نمایندگان مجلس گفته است که “دوبرابر کردن سوخت های فسیلی پاسخی مضحک به بحران سوخت های فسیلی است”. اما حداقل، فرکینگ بارها نشان داده شده است که مورد پسند مردم نیست.

البته یک عامل نهایی و کاملا بیرونی وجود دارد. با وجود بیماری شدید ملکه، همه اینها ممکن است در میان یک دوره طولانی عزای ملی فراموش شود.