اخراج عجیب توخل تنها زمانی معنا پیدا می کند که شما سرمربی چلسی باشید | چلسی

اسیک تداوم، در نهایت، در باشگاه فوتبال چلسی. اخراج سرمربی خود در هفت بازی بعد از فصل، با بیش از 250 میلیون پوند خرج شده برای بازیکنان و چند زمزمه تکان خوردن در پشت صحنه. این احساس مانند خانه، امنیت، باشگاهی است که به آنچه می دانند باز می گردد. طبیعت در حال شفای خود است.

از ساعت 10 صبح چهارشنبه، چلسی دیگر تامی توخل را ندارد. توخل دیگر، از نظر هیئت مدیره، دقیقا نمی داند که آنها به چه چیزی نیاز دارند. اما به نظر می‌رسد گراهام پاتر ممکن است، اگر چلسی واقعاً می‌خواهد استعداد، مغز و روش را به‌خاطر گذراندن یک دقیقه از دوران حرفه‌ای خود در سطحی که باشگاه امیدوار است در آن کار کند، مورد توجه قرار دهد.

انتظار می‌رود که اعلامیه‌ای صادر شود، و زمان زیادی برای بررسی این جانشینی وجود خواهد داشت. اما در حال حاضر این یک مورد از Vale Thomas است. اجازه دهید آن شبح چشم توخالی و مچ پا لاغر را برای استراحت دراز بکشیم. از آنجا که مقیاس عدالت در اینجا هر چه باشد، دوران توخل در چلسی واقعاً فوق العاده بوده است. درست همانطور که اخراج او چیزی کاملاً عمیق در مورد جهت سفر در این نقطه به ما می گوید.

در کل توخل 595 روز دوام آورد، فقط چند روز بیشتر از فرانک لمپارد. دوران تصدی او یک افتخار بزرگ (بزرگترین از همه)، سه شکست نهایی، دو رژیم مالکیت متمایز – میلیاردر روسی-برادر الیگارشی لباس جین در مقابل سرمایه گذار جین-لباس-برادر میلیاردر آمریکایی – به علاوه البته آن سه ماه بی‌سابقه عجیب و غریب ژئوپلیتیک، که طی آن، مدیر چلسی ملزم به اظهار نظر عمومی در مورد موضوعاتی از هم ارزی اخلاقی درگیری های اروپا و خاورمیانه در زمینه فروش تسلیحات در بریتانیا تا توانایی مارکوس آلونسو برای عمل در سیستم فشار قوی 3-4-3 بود. .

عامل بیماری روحی چشم شیشه‌ای او در زاگرب، برخی مسائل شخصی از زمان انتقال به لندن، و پرداخت چند میلیون پوندی برای آن دو سال صرف نشده در قراردادش که به قول سام از کازابلانکا، باید نیش را بگیرد. از اخراج شدن و سخت است تعجب نکنیم که چه کسی در حال حاضر پایان سخت تری از این معامله را بدست می آورد.

توخل به زودی در یکی دیگر از باشگاه های اروپایی کار خواهد کرد. برای چلسی، خوب، دقیقاً چه؟ این نقطه خطر آشکار است. با قضاوت بر اساس استانداردهای صرفاً ورزشی، این اقدامی بی‌دقت، نالایق، و مسلماً کاملاً پوسته‌پوسته از سوی مالکی است که دانش درونی این صنعت را ندارد (آیا این یک مسئله است؟ استثنایی بودن فوتبال بسیار اغراق‌آمیز است) و اساساً در حال جهش به سوی آبی است.

شایسته ترین چهره فوتبال در کادر مدیریتی چلسی چه کسی بوده یا بوده است؟ پاسخ: توماس توخل. چه کسی تابستان را شروع کرد و به مالک، به میزان غیرمعمول صمیمی، در مورد ولگردی و ولگردی و خرج عظیم توصیه کرد؟ پاسخ: توماس توخل.

به علاوه البته توخل یکی از بهترین نامزدهای واجد شرایط در سرتاسر جهان است – هرگز به موضوع اعتبار در بانک اهمیتی نمی‌دهد – برای مذاکره در مورد اولین وصله غلغلک‌آور دوران مسئولیتش. تنها در سال گذشته او به عنوان بهترین مربی مردان یوفا، فیفا به عنوان بهترین مربی سال و IFFHS به عنوان بهترین مربی باشگاهی مردان جهان انتخاب شد. او در سه فصل گذشته دو باشگاه مختلف را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند. چلسی – کمی گمراه کننده – تنها چهار امتیاز از منچسترسیتی فاصله دارد.

واقعا؟ این را اخراج می کنی؟ و دقیقاً چه کسی در حال حاضر به هیئت مدیره چلسی مشاوره می دهد که تقریباً همه آنها را ترک کرده اند؟ شاید بهتر باشد از پیر امریک اوبامیانگ بپرسیم که چه کار کنیم، او کمی در این اطراف بوده است. پیر، اگر فکر می کنی باید توخل را نگه داریم، حالا صحبت کن؟ نه؟ هیچ چی؟ خوب.

گذشته از پایان‌ها، عجیب‌ترین چیز در مورد دوران توخل در چلسی هنوز هم عجیب و غریب اصلی آن است. همین اواخر، در ماه مارس، زمانی که جیک همفری با تشریفات باشکوه و تشریفاتی از مصاحبه توخل پس از بازی در لیل، گویی که از داخل غار یودا خطاب به مردم می‌فرستاد، شنیده می‌شد که جو کول پیشنهاد می‌کند که توکل باید نخست وزیر شود. بریتانیا، و به نوعی منصفانه به نظر می رسید.

اما پس از آن، این زمان های ترسناک بود. در سکوت عمومی و سردرگمی برای مدتی به نظر می رسید که توخل اساساً جنگ اوکراین را از طریق یک سری مصاحبه های پیش رو پس از بازی برای مردم بریتانیا توضیح می دهد. اینجا مردی بود با کلاه حبوباتی و لباس ورزشی که حداقل می‌توانست به نوعی جذابیت و حرف زدن ساده ارائه دهد، حس خوب بودن در شرایط بحرانی، مثل همسایه‌ای که دو روز پس از فروپاشی همه انسان‌ها در خانه شما را می‌زند. جامعه ای که کلاه شکار و کاگول بر سر دارد و به شما پیشنهاد می دهد که برای شما یک بیواک بسازد.

و این واقعا فراتر از مقیاس معمول تلاطم بود. مبادا فراموش کنیم، کل عملیات چلسی متوقف شد. درآمد حاصل از فروش باشگاه هنوز در حساب بانکی مردی که توسط دولت بریتانیا به عنوان “الیگارشی طرفدار کرملین” توصیف شده است، موجود است. شاید خود توخل اکنون در امانت قرار گیرد و به قربانیان جنگ در سراسر جهان اهدا شود. جای تعجب نیست که ممکن است برخی از برجستگی ها، کمی افت در سطوح وجود داشته باشد.

نیمه دیگر این مرحله، مرحله اول میراث توچل، مسلماً ماهرانه‌ترین موفقیت شش ماهه مربیگری نخبه در تاریخ مدرن فوتبال انگلیس بود، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا که توسط توخل روی سم ساخته شد، که شامل شکست دادن اتلتیکو مادرید بود. پورتو، رئال مادرید و منچسترسیتی.

چلسی منابع و بازیکنان را در اختیار داشت. اما این یک پیروزی آشکار و ملموس از شخصیت و تدبیر بود. و واقعاً توخل هرگز قرار نبود به این حد بالا برود، به نظر می رسید همیشه می دوید تا از آن نقطه به خودش برسد.

و البته همیشه داستان دیگری وجود دارد. توخل توسط گروهی کاملاً متفاوت استخدام شد و زمزمه های تنش به گوش می رسد. او شخصیتی زاویه دار و بی دست و پا است و سابقه اختلاف با نامزدهای احتمالی کمتری نسبت به هیئت مدیره سرمایه گذاران آمریکایی دارد. اشتباهات آشکاری نیز وجود داشته است. روملو لوکاکو بازیکنی نیست که برخی افراد – به ویژه خود روملو لوکاکو – او را بسازند. اما کار توخل این بود که این سرمایه گذاری را به نتیجه برساند و به طرز چشمگیری شکست خورد.

تیم به طور غیرقابل انکاری خسته به نظر می‌رسد، دنده‌ها گیر کرده، حرکت‌ها خشن به نظر می‌رسند. علیرغم 7 خرید، بازیکنان خسته به نظر می‌رسند، توخل نیز. شاید ساده ترین نتیجه این باشد که این یک تکان دیگر از دست مرده رومن است، مدیری که بیش از حد در معرض خطر قرار گرفته و ذخایر سرمایه شخصی او را می سوزاند و در فوروارد سریع با سرعت بالا بازی می کند. همه مدیران چلسی باید وارد دوره‌ای از انحلال فیزیکی شوند و با شلوارهای لباس ورزشی رنگ‌آلود، اصلاح‌نشده و بی‌رحم ظاهر شوند و چشم‌های ژولیده برای دوربین‌ها ظاهر شوند. مطمئناً به نظر می رسد توخل زودتر از موعد به آنجا رسیده است.

هر کسی که اکنون وارد شود، وارث یک تیم خوب و تیمی با عادات برنده خواهد بود. پاتر، اگر او باشد، تجربه ای در این سطح ندارد و زمان کمی برای تحمیل روش های آهسته سوزش دارد. انتصاب او یک پیروزی برای پاداش دادن به استعدادها و به دست آوردن گام به گام شما خواهد بود، همانطور که تصور اینکه حتی حامیان برایتون نیز از این شانس برای او بیزار باشند، سخت است، اگر فقط به خاطر فتنه تماشای سازگاری و یادگیری او باشد.

زمان و درجه ای غیرعادی از صبر مورد نیاز خواهد بود. پس با هر دوی اینها چگونه به نظر می رسیم؟ سه ماه اقامت در بوهلی و هیئت مدیره اش چیزهای آشناتری را نشان داده است. به نتایج واکنش نشان دهید. پرش کشتی در وسط جریان. با یک سرمربی ۲۵۰ میلیون پوند بازیکن بخرید، سپس دیگری را استخدام کنید. خوش برگشتی چلسی تو کمی تغییر نکردی