ثروتمندترین باشگاه های اروپا لیگ قهرمانان اروپا را بسیار قابل پیش بینی کرده اند | لیگ قهرمانان

بآرسلونا با ایده بازی تحت تاثیر یوهان کرایف، زمانی چیزی بیش از یک باشگاه بود. امروز با وجود بدهی های زیاد، مثل بقیه کار می کنند. آنها در مقیاسی سرمایه گذاری می کنند که تعداد کمی از آنها توانایی پرداخت آن را دارند. مسئولان بارسا می دانند که بازار سال ها رشد خواهد کرد. بنابراین ترازنامه سالانه برای آنها حساب نمی شود. آنها در دهه ها محاسبه می کنند.

بارسا در این تابستان روبرت لواندوفسکی را به مبلغ 45 میلیون یورو از بایرن مونیخ خریداری کرد. او 34 ساله است و نشان دهنده ادامه تیکی تاکا نیست. اما او هفت بار بهترین گلزن بوندسلیگا بوده است.

انتقال لواندوفسکی نشان دهنده استراتژی است که سال ها در بین باشگاه های برتر اروپایی حاکم بوده است: آنها برای حفظ برتری خود از یکدیگر بازیکن می خرند. این انگیزه تازه ای به ارمغان نمی آورد، زیرا بازیکنان در حال نزدیک شدن هستند یا قبلاً به اوج خود رسیده اند، اما وضعیت موجود را حفظ می کند. این تضمین می کند که بزرگترین باشگاه ها با بیشترین قدرت هزینه در جدول بالا باقی بمانند. اگر به نیمه نهایی لیگ قهرمانان این فصل که از روز سه شنبه آغاز می شود نگاه کنیم، مطمئناً بازیکنان معمولی آنجا خواهند بود.

بایرن سادیو مانه را با 32 میلیون یورو خرید. او سه بار با لیورپول به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده است و این بازیکن 30 ساله اکنون می تواند دوران حرفه ای خود را با چند عنوان ملی در آلمان به پایان برساند. این سوال که او دقیقا چگونه جانشین لواندوفسکی در زمین خواهد شد هنوز مشخص نشده است. لواندوفسکی مرد هدف بود، مانه به شکل دیگری بازی می کند. برای پیچیده تر شدن اوضاع برای مانه، بازیکنان آلمانی تمایل دارند تمام قدرت را در مونیخ در اختیار داشته باشند. دو ستاره بین المللی، جیمز رودریگز و فیلیپه کوتینیو، نتوانستند جایی در ترکیب اصلی پیدا کنند، در حالی که لوکاس هرناندز به دو سال زمان نیاز داشت تا به راه بیفتد. گفتنی است که این انتقال منطقی است زیرا مانه بازیکن فوق العاده ای است.

رحیم استرلینگ پس از کمک به منچسترسیتی در چهار نوبت قهرمان لیگ برتر به چلسی رفت. سیتی خوشحال بود که این بازیکن 27 ساله را با 55 میلیون یورو تخلیه کرد. او باید راه خود را باز می کرد زیرا پپ گواردیولا دیگر کاملاً توسط مهاجم انگلیسی قانع نشده بود، همانطور که قبل از او به لروی سانه ایمان نداشت. استرلینگ جانشین تیمو ورنر شد که تنها گزینه او بازگشت به لایپزیگ پس از مدتی بد در استمفورد بریج بود.

رئال مادرید آنتونیو رودیگر 29 ساله را به خدمت گرفت، مدافعی قوی از نظر بدنی که با چلسی قهرمان شد. کاسمیرو 30 ساله رئال را ترک کرد و به منچستریونایتد پیوست که امیدوار است قهرمان پنج بار لیگ قهرمانان به بازیابی ثبات دفاعی کمک کند و آنها را قادر سازد تا فصل آینده به لیگ قهرمانان اروپا بازگردند. قیمت 70 میلیون یورو بود و یونایتد در لیگ اروپا بازی می کند.

لیورپول کارها را کمی متفاوت انجام می‌دهد و مانه را با مهاجمان جوان‌تر جایگزین می‌کند. این برای یورگن کلوپ مناسب است. او می خواهد آنها را به بازیکنان خود تبدیل کند. ایتالیا دیگر مانند دهه 90 ستاره ها را جذب نمی کند، وضعیتی که یوونتوس با فروش ماتییس دی لیخت به بایرن با قیمتی حدود 70 میلیون یورو بر آن تاکید کرد.

با این حال، دو نقل و انتقالات در این تابستان از بقیه نقل و انتقالات متمایز است. ارلینگ هالند 22 ساله که در بوندس لیگا عالی بود با 60 میلیون یورو به من سیتی رفت. با کمک مالی قابل توجه، گواردیولا سیتی را به یکی از بزرگترین باشگاه های فوتبال اروپا در شش سال گذشته تبدیل کرده است. حالا او تنها چیزی را دارد که ماشین برنده‌اش قبلاً فاقد آن بود: یک مهاجم بالینی که می‌تواند در کنار کوین دی بروین چهره‌ای تعیین‌کننده از او بسازد.

داستان بزرگ دیگر نقل و انتقالات، معامله ای بود که اتفاق نیفتاد: شکست رئال مادرید در تعقیب کیلیان امباپه. پاری سن ژرمن توانست در برابر رویکرد رئال برای نگه داشتن مهاجم فرانسوی مقاومت کند اما این امر برای آنها هزینه زیادی داشت. آنها حقوق سالانه امباپه را به 100 میلیون یورو افزایش دادند و 200 میلیون یورو به او کمک کردند. این باشگاه در نهایت متعلق به امیر قطر است که هشت استادیوم از مدرن ترین ورزشگاه ها را برای جام جهانی امسال ساخته بود. این نوع عضله مالی، دنیای سیاست ورزشی را زیر و رو می کند.

هزینه هر چه که باشد، پاری سن ژرمن و سیتی خدمات دو بازیکنی را به دست آورده اند که به دلیل استعداد و سنشان می توانند اثر خود را در بزرگترین صحنه دهه آینده بگذارند.

یک چیز غیرقابل انکار است: بازار فوتبال اروپا در حال رونق است. همه گیری تمام شده است. سال گذشته یوفا بیش از 2.7 میلیارد یورو در لیگ قهرمانان اروپا پرداخت کرد. علاوه بر این، پول از خارج به طور فزاینده ای به فوتبال سرازیر می شود. آخرین گزارش مالی دیلویت می گوید: «ما شاهد افزایش سرمایه گذاری خارجی در پنج لیگ بزرگ هستیم. مالکان جدید افراد ثروتمند یا شرکت های سهامی خاص هستند. این امر بر جذابیت فوتبال از منظر سرمایه‌گذار تأکید می‌کند.» این را ارقام فوربس تأیید می کند: خانواده حاکم ابوظبی در طول سال ها حدود 2 میلیارد یورو در سیتی سرمایه گذاری کرده اند و امروز ارزش باشگاه بیش از دو برابر آن است. سپس سود سیاسی برای مالکان وجود دارد که از ورزش برای پرورش تصویر و ارتباطات خود استفاده می کنند.

لیگ قهرمانان اروپا شب های هیجان انگیزی مانند نیمه نهایی بین رئال و سیتی در سال گذشته برگزار می کند. اما آیا رقابتی که فقط حدود پنج باشگاه می توانند برنده شوند، واقعاً همان چیزی است که ما می خواهیم یا فوتبال اروپا به آن نیاز دارد؟ نیویورک تایمز می نویسد: «لیگ قهرمانان اروپا، در طول سال ها، تمام این عدم اطمینان را از دست داده است. این “ریشه در همان نابرابری” خواهد داشت و شبیه “رژه اجتناب ناپذیر” است. پی اس جی و سیتی، دوئل رقبای ژئوپلیتیکی خاورمیانه، فینال منطقی خواهد بود.

به گفته دیلویت، و جنگ هزینه ها هنوز تمام نشده است. نیوکاسل یونایتد احتمالاً با حمایت مالی که دارد، بازار را بیشتر خواهد کرد. این باشگاه 70 میلیون یورو برای الکساندر ایساک، بازیکن 22 ساله سوئدی پرداخت که برخلاف هالند نتوانست در دورتموند به موفقیت برسد. اگر جاه طلبی آنها نه تنها کسب سهمیه لیگ قهرمانان بلکه رقابت در رقابت های نخبگان اروپا باشد، پیشنهاد بسیار گرانی خواهد بود. دیگر نمی توان تنها با ۲ میلیارد دلار به آن دست یافت. با این حال، مالک عربستانی نیوکاسل می تواند آن را بپردازد. ثروت او 320 میلیارد دلار برآورد شده است.

ستون فیلیپ لام با مشارکت اولیور فریچ در مجله اینترنتی آلمانی Zeit Online تولید شد و در چندین کشور اروپایی منتشر می شود.