به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مسئول امور بشردوستانه سازمان ملل هشدار داد که احتمالاً دو منطقه سومالی در اواخر سال جاری وارد وضعیت قحطی خواهند شد زیرا این کشور با خشکسالی بی امان و شعله ور شدن درگیری ها دست و پنجه نرم می کند.
مارتین گریفیث گفت که آخرین تجزیه و تحلیل ناامنی غذایی سازمان ملل “نشانه های مشخص” را نشان می دهد که قحطی در نواحی Baidoa و Burhakaba در جنوب مرکزی سومالی بین اکتبر و دسامبر رخ خواهد داد.
گریفیث، معاون وزیر کل در امور بشردوستانه در یک کنفرانس خبری در موگادیشو گفت: «قحطی نزدیک است و امروز ما آخرین هشدار را دریافت میکنیم».
بر اساس طبقه بندی فاز امنیت غذایی یکپارچه (IPC)، ابزاری برای ردیابی گرسنگی جهانی، این شرایط احتمالا حداقل تا مارس آینده ادامه خواهد داشت.
سومالی به دلیل شکست بیسابقه چهار فصل بارانی متوالی، که چند صد هزار نفر را مجبور به ترک خانههای خود کرده و فشار زیادی را بر کشوری وارد کرده است که قبلاً به دلیل چندین دهه درگیری ضعیف شده است، به لبه پرتگاه کشیده شده است.
گریفیث این بحران را با بحران سال 11-2010 مقایسه کرد، زمانی که قحطی جان نزدیک به 260000 نفر را گرفت که نیمی از آنها کودک بودند. زمانی که سطح گرسنگی و سوءتغذیه رسما به عنوان قحطی شناخته شد و باعث افزایش کمکها شد، تصور میشود که بیش از 100000 نفر جان خود را از دست دادهاند.
گریفیث گفت، این بار، روندهای زیربنایی بحران در صورتی بدتر از سال 2010 بود – و جامعه بین المللی باید به هشدارهایی که داده می شد توجه کند. “امروز، ما در آخرین دقیقه از ساعت یازدهم برای نجات جان ها هستیم. ساعت در حال اجرا است و به زودی تمام خواهد شد.»
او گفت که اهداکنندگان نیاز به کمک مالی بیشتری داشتند و گروه های کمک های بشردوستانه باید بدانند که دسترسی ایمن به مناطقی که بیشتر نیاز دارند دارند. او افزود که هنوز فرصتی برای جلوگیری از قحطی وجود دارد، اما جهان زمان بسیار کمی داشت.
ارزیابی IPC که قرار است بعداً در روز دوشنبه منتشر شود، نشان میدهد که نه بایدوا – جایی که دهها هزار آواره داخلی به طور موقت اسکان داده شدهاند – و نه مناطق برهاکابا هنوز معیارهای قحطی را ندارند.
اما نشان می دهد که با احتمال بدتر شدن خشکسالی، بی ثباتی وضعیت امنیتی و بالا بودن قیمت مواد غذایی، احتمالاً در سه ماه آخر سال از این آستانه عبور خواهند کرد.
گریفیث بایدوا را کانون بحران در سومالی توصیف کرد. او گفت و در بناادیر، در نزدیکی موگادیشو، تیمهای پزشکی در تلاش بودند تا با هجوم کودکان لاغر مقابله کنند.
«هیچ یک از بچه هایی که در مرکز تثبیت بیمارستان بنادر دیدم نتوانستند لبخند بزنند. تعداد بسیار کمی می توانستند گریه کنند. و همانطور که در هنگام خروج متوجه شدیم، این شانس را داشتیم که گریه یک کودک را بشنویم و به ما گفته شد که وقتی کودک گریه می کند، شانس زنده ماندن وجود دارد. کودکانی که گریه نمی کنند همان هایی هستند که باید نگرانشان باشیم. و این کودک که در مقابل ما با نگرانی گریه می کرد، مادر لبخند زد.
داوود جیران، مدیر کشوری سازمان غیردولتی مرسی کورپس، گفت: «ما نوزادان را دفن می کنیم و با دلشکستگی شاهد گریه مادران هستیم زیرا نمی دانند به فرزندان خود چه غذا بدهند، اکنون از گرسنگی و تشنگی می میرند و خشکسالی محصول را از خانواده ها می رباید. و دام تنها منبع درآمد آنهاست. خشمگین است که وقتی ابزار مبارزه با گرسنگی و جلوگیری از گرسنگی را داریم، بار دیگر به مرز قحطی رسیدهایم.»
اگرچه در اصطلاحات غیرمجاز برای توصیف گرسنگی شدید استفاده می شود، اما اصطلاح قحطی به ندرت توسط کارشناسان امنیت غذایی IPC استفاده می شود، که آن را به عنوان یک محرومیت شدید از غذا تعریف می کنند که در آن «گرسنگی، مرگ، فقر و سطوح بسیار بحرانی سوء تغذیه حاد وجود دارد یا خواهد شد. احتمالاً مشهود است».
برای اعلام قحطی منطقه ای حداقل 20 درصد از خانواده ها با کمبود شدید غذا و 30 درصد از کودکان از سوء تغذیه حاد رنج می برند. دو نفر به ازای هر 10000 نفر از جمعیت هر روز «به دلیل گرسنگی کامل یا به دلیل تداخل سوء تغذیه و بیماری» می میرند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.