تاریخچه “فحش” اپراتور نائورو جدید شامل اتهامات تجاوز جنسی و قتل گروهی در زندان های ایالات متحده است | مهاجرت و پناهندگی استرالیا

اپراتور زندان‌های خصوصی ایالات متحده که احتمالاً رژیم پردازش فراساحلی استرالیا در نائورو را در اختیار خواهد گرفت، قبلاً به «سهل انگاری فاحش» و «نقص‌های امنیتی فاحش» متهم شده بود که ظاهراً منجر به تجاوز گروهی به یک زن در بازداشت، قتل دو بازنشسته توسط این زن شد. زندانیان فراری و سلول انفرادی چند ماهه یک شهروند آمریکایی که به اشتباه در بازداشتگاه مهاجرت نگهداری می شود.

وزارت امور داخله در حال نهایی کردن مذاکرات با شرکت مدیریت و آموزش مستقر در ایالات متحده است که این وزارتخانه آن را به عنوان مناقصه برگزیده خود اعلام کرده است تا از ماه آینده “امکانات، پادگان، ورود انتقال گیرندگان و خدمات پذیرش” را برای رژیم فراساحلی استرالیا در نائورو فراهم کند. هنوز هیچ قراردادی امضا نشده است.

تحقیقاتی که توسط آبان نیوز انجام شده است، تعداد زیادی از نقض‌های امنیتی و نارسایی‌های بازداشت را در بازداشتگاه‌های تحت کنترل MTC کشف کرده است. MTC سومین اپراتور بزرگ زندان های خصوصی ایالات متحده است که 21 مرکز اصلاح و بازداشت مهاجرت را اداره می کند.

در یک پرونده مدنی در سال 2006، زنی که به ظن رانندگی در حالت مستی بازداشت شده بود، به زندانی در شهرستان سانتافه که توسط MTC اداره می شد منتقل شد. به MTC بارها هشدار داده شده بود، از جمله وزارت دادگستری، که زندان به طور خطرناکی کمبود کارکنان دارد و سیاست های آن برای جلوگیری از حملات ناکافی است.

این زن به دلیل کمبود شدید پرسنل در قسمت رزرو تنها ماند. باید حداقل چهار کارمند در فضای رزرو وجود داشته باشد که او و سایرین را که به بازداشتگاه برده می‌شوند نظارت می‌کنند.

صدای کلیک در سلول را شنید. او که از غیبت کارکنان گیج شده بود، به اشتباه تصور کرد دری از راه دور به روی او باز شده است، بنابراین به داخل رفت. در سلول چند مرد بازداشتی داخل سلول بود که ظاهراً در را قفل کردند و به زن تجاوز کردند.

هنگامی که او تجاوز را به مقامات زندان گزارش داد، این زن مورد بازجویی قرار گرفت، سپس به مدت دو ساعت به تنهایی در یک سلول خالی قرار گرفت و سپس برای معاینه پزشکی به بیمارستان منتقل شد. گفته می شود که پس از بازگشت به زندان، او توسط نگهبانان مورد بازرسی قرار گرفته است، اقدامی که در ادعای مدنی او به عنوان “کاملاً بی فایده و غیر ضروری” توصیف شده است که باعث “تحقیر و تحقیر بیشتر” او شده است.

این پرونده در سال 2007 به یک توافق محرمانه رسید.

در یک پرونده در سال 2010 در آریزونا، سه قاتل محکوم از زندان ایالتی آریزونا که توسط MTC اداره می شود، معروف به کینگمن، با بالا کشیدن یک حصار با کمک یک همدست در بیرون فرار کردند. دو نفر از فراریان یک تریلر کمپینگ را که توسط یک زوج بازنشسته به نام های گری و لیندا هاس رانندگی می کردند، ربودند. این زوج به قتل رسیدند و اجسادشان در داخل تریلر سوزانده شد.

اسناد دادگاه در پرونده مدنی دختر نشان می دهد که زنگ حصار محیطی در دو سال سرویس دهی نشده است و مرتباً هشدارهای کاذب صادر می کند که باعث می شود کارکنان آن را نادیده بگیرند. در اسناد نیز ادعا شده است که اتاق کنترل مسئول امنیت کم کار بوده و افسران آموزش کافی دیده اند.

بخش اصلاحات آریزونا MTC را مسئول فرارها تشخیص داد. اسناد مورد استناد در پرونده مدنی نشان می دهد که این شرکت مسئولیت خود را پذیرفته است و می گوید: “ام تی سی مسئولیت کامل این فرار را می پذیرد.”

پرونده مدنی علیه MTC که توسط دختر این زوج مطرح شده است، ادعا می‌کند: «به دلیل شکست فاحش خود در انجام وظیفه مراقبتی خود در قبال عموم، متهم MTC آگاهانه و عمداً رفتاری را دنبال کرد که به دنبال افزایش سود بود، در حالی که می‌دانست که باعث ایجاد سود شده است. خطر قابل توجهی برای آسیب قابل توجه به دیگران.”

MTC پرونده را حل و فصل کرد.

در یک پرونده در حال انجام از سال 2019، ادعا شده است یک شهروند آمریکایی، کارلوس موریلو وگا، به طور غیرقانونی در سلول انفرادی برای تقریبا تمام مدت حبس 14 ماهه، بر اساس باور اشتباهی که می‌توانست از کشور اخراج شود، نگهداری می‌شد.

دادخواستی که در کالیفرنیا تنظیم شده است، اقدامات شرکت را در دوران بازداشت مهاجرتی او به عنوان “شکنجه” توصیف می کند و MTC را به عنوان شرکتی توصیف می کند که “قاچاق اسارت انسان برای سود”.

اقدامات حقوقی قابل توجه دیگری نیز علیه MTC صورت گرفته است.

در سال 2015، داگ دوسی، فرماندار آریزونا، پس از شورش در زندان کینگمن، قرارداد MTC را لغو کرد و گفت که این شرکت دارای “فرهنگ عدم ​​سازماندهی، عدم مشارکت و بی توجهی به سیاست های ایالتی” است.

و در سال 2019، MTC به ایالت می سی سی پی 5.2 میلیون دلار آمریکا (7.5 دلار استرالیا) برای حل و فصل یک پرونده رشوه پرداخت کرد. می سی سی پی مدعی شد که MTC با درگیر شدن در “یک طرح توطئه” شامل “رشوه خواری، ارائه نادرست، کلاهبرداری، پنهان کاری، پولشویی و سایر رفتارهای نادرست” از ایالت کلاهبرداری کرده است. ظاهراً این طرح شامل پرداخت رشوه به مقامات دولتی در ازای قراردادهایی با اداره اصلاحات بود.

بازوی استرالیایی MTC به طور کامل متعلق به دو شرکت تابعه در یوتا است، جایی که دفتر مرکزی شرکت در آن قرار دارد.

آبان نیوز استرالیا یک سری سوالات را در رابطه با این موارد و سوابق امنیتی آن به طور گسترده تر از MTC مطرح کرد. این شرکت تمام سوالات را به وزارت امور داخله ارجاع داد.

سخنگوی این وزارتخانه گفت که همه افرادی که در حال حاضر در نائورو نگهداری می‌شوند در محل اسکان اجتماعی هستند و قرارداد جدید شامل «بازداشت» نمی‌شود، اما «در صورت لزوم، ترتیبات مجتمع بسته برای کوتاه‌ترین مدت ممکن اجرا می‌شود».

طبق قرارداد پیشنهادی، MTC موظف است «با همه انتقال‌دهندگان با احترام و ادب و بدون هیچ گونه آزار و اذیت رفتار کند. و رفتاری بردبارانه، محترمانه و حساس فرهنگی نسبت به انتقال‌شدگان داشته باشند و از برداشت‌های تبعیض و سوگیری اجتناب کنند.

این سخنگو گفت که دولت همچنان متعهد به حفظ پردازش منطقه ای به عنوان بخشی از عملیات مرزهای مستقل است، که «با موفقیت جریان سرمایه گذاری های دریایی نامنظم به استرالیا را متوقف کرد، عملیات قاچاق افراد در منطقه را مختل کرد و از مرگ و میر غیرضروری در دریا جلوگیری کرد.

“بر اساس این رویکرد، افرادی که سعی می کنند به طور نامنظم با قایق به استرالیا سفر کنند، در استرالیا مستقر نخواهند شد.”

نائورو تنها مرکز پردازش فراساحلی استرالیا است، پس از اینکه بازداشتگاه در جزیره مانوس PNG غیرقانونی اعلام شد و دادگاه عالی این کشور دستور تعطیلی آن را صادر کرد. استرالیا مجبور به پرداخت بیش از 70 میلیون دلار غرامت به بیش از 1900 نفری شد که به طور غیرقانونی در این جزیره بازداشت کرده بود.

نائورو و استرالیا در سال 2021 یادداشت تفاهمی امضا کردند و متعهد به “شکل پایدار پردازش فراساحلی” در ایالت جزیره ای اقیانوس آرام شدند و دولت جدید کارگر متعهد شده است که پردازش فراساحلی را به عنوان یک سیاست حفظ کند.

کسانی که در حال حاضر در نائورو نگهداری می شوند در بازداشت نیستند بلکه در جامعه زندگی می کنند. با این حال، این بازداشتگاه در حالت آماده باش قرار دارد و آماده است تا پناهجویان جدیدی را که از طریق قایق به آنجا فرستاده می شوند، در خود جای دهد.

مرکز پردازش نائورو با جنجال هایی از جمله خشونت علیه پناهجویان و پناهندگان، سوء استفاده جنسی سیستماتیک از کودکان، مراقبت های پزشکی و روانپزشکی ناکافی، و موجی از خودکشی ها مواجه شده است.

پرونده‌های نائورو، مجموعه‌ای از اسناد داخلی فاش شده نوشته شده توسط کارکنان، جزئیات خشونت جنسی علیه کودکان شش‌ساله، تجاوزات خشونت‌آمیز علیه بازداشت‌شدگان، و غفلت‌های سیستمی. مقامات ارشد سازمان ملل گفتند که اردوگاه نائورو “بی رحمانه و غیرانسانی” و نقض کنوانسیون ضد شکنجه است. سازمان پزشکان بدون مرز گفت که رنج سلامت روان در نائورو “در میان شدیدترین MSFهایی است که تاکنون دیده‌ایم”.

پادگان و تامین کننده رفاه موجود، Canstruct International، از سال 2017 رژیم پردازش فراساحلی را در نائورو اجرا کرده است.

دوران تصدی آن در جزیره به دلیل نحوه اعطای قرارداد و تمدیدهای بعدی و همچنین هزینه بسیار بالای مراقبت از گروهی از پناهندگان در جزیره بحث برانگیز بوده است.

از سال 2014 هیچ پناهجوی جدیدی به نائورو فرستاده نشده است، اما هزینه اداره رژیم بین 35 تا 40 میلیون دلار در ماه باقی مانده است. تعداد پناهجویان و پناهندگانی که در نائورو نگهداری می شوند از بیش از 1000 به 112 کاهش یافته است.

به گفته دولت، هزینه نگهداری یک پناهنده مجرد در نائورو در سال 2021 بیش از 4.3 میلیون دلار در سال بود – بیش از 350000 دلار در ماه.

در ماه مارس، استرالیا پیشنهاد دیرینه نیوزیلند را برای اسکان مجدد پناهندگان از رژیم فراساحلی خود پذیرفت. آن نقل و انتقالات هنوز شروع نشده است.