آتش و نفرت: صد و مواد آتش‌نشانی آن کریکت را خفه می‌کنند | صد

آساعت 6:57 بعدازظهر چهارشنبه 3 آگوست، در حالی که نت های پایانی Freed From Desire توسط Gala (ترکیب کلوپ آوازی کامل) در لبه بام رز بول، همپشایر باقی می ماند، در حالی که چراغ های تونل پخش کننده دود مانند تکه های بلند می درخشیدند. کربن Llanelli آنتراسیت – مانند آتش، آتش ولز – جو کلارک، امضای براکت بالا، احساس کرد قطره‌ای از عرق از روی توری کلاه قرمز گوجه‌فرنگی‌اش می‌چکد.

او به آرامی به سمت تام بانتون، اولین انتخاب در پیش نویس، چرخید، که در چند لحظه آینده با او در مقابل صد مسابقه یک قرار می‌گیرد، مانند کوهنوردانی که از آن قله ورزشی بی‌نظیر بالا می‌روند.

“برادر بعدا بیرون میای؟ در زئوس شب کف است.» به نظر می‌رسید که هوا بین آنها می‌درخشد، در حالی که آرتور کیک‌نان داور آرتور کیک‌نان، آرتور کیک‌نان داور، در حالی که سپر پلاستیکی براق پلاستیکی را به ساعد خود می‌بندد، از کنارشان عبور می‌کرد و آه می‌کشید. بانتون از گوشیش نگاه کرد. «می‌دانی، اگر چشم‌هایت را برای مدت طولانی ببندی، منظورم این است که برای مدت بسیار طولانی، می‌توانی رنگ ها را بو کنید. مثل اینکه، اوه.»

17 دقیقه به جلو حرکت کنید، در میان مهی از نور، صداها، نور، صداها، صداها و صداها، و بانتون و کلارک بر روی همان نیمکت ورزشی مخلوط UPVC خواهند نشست. کلارک بدون گل از زمین خارج شد. بانتون یک ضربه بزرگ به شش ضربه زد سپس فراموش کرد که چه کار می کند. ولز با 9 ویکت شکست خورد، اولین شکست در یک دنباله هشت شکست در هشت بازی. و بنابراین یک فروپاشی ورزشی در مقیاس بزرگ در قطار ایجاد می شود.

در طول این پادکست 4000 کلمه ای عمیق و 12 قسمتی پادکست همراه، آبان نیوز بینش پزشکی قانونی و نادیده ای را در مورد آشکار شدن فصل فرنچایز ولز Fire Hundred ارائه می دهد. Fire and Loathing: Two Years of Hurt تلاشی برای درک فروپاشی یک سلسله ورزشی، تأثیرات آن بر فرهنگ آتش، طرفداران آتش، شیوه زندگی آتش است.

چگونه می توان آن رشته های عمیق را باز کرد؟ آیا این گروه‌های تصادفی تیم صد مردان ولز فایر بود که از طریق الگوریتم‌های داده‌های تجزیه‌ای سفارشی جمع‌آوری شده‌اند و به این دلیل که برخی از آنها مشهور بودند؟ آیا فرآیند انتخاب دی جی قوی بود؟ آیا مواد لباس‌های قرمز گوجه‌فرنگی به اندازه کافی کشسان نبود یا شاید خیلی کشدار بود؟ آیا گری کرستن به طور مبهم با آی‌پد سرزنش می‌کرد، یا احتمالاً نه؟ چون صادقانه بگویم، اگر هیچ یک از آن چیزها نباشد، کار زیادی با آن باقی نمی گذارد.

آنچه مسلم است این است که Fire هشت بازی را باخت و 250000 پوند برای دو بازکننده ستاره هزینه کرد که با 84 توپ مجموع کل مسابقات و میانگین 12 توپ روبرو شدند. هیچ عذرخواهی برای تمسخر تیم صد مردان آتش ولز، اگر فقط به این دلیل که واقعا وجود ندارد.

ولش آتش هنوز اساساً فقط یک نام، برخی لباس ها، برخی کلمات در اینترنت است. از دست دادن هشت از هشت، قانع‌کننده‌ترین ادعای تیم صد فایر ولز برای هر نوع زندگی واقعی است. آیا این می تواند بیهوده ترین نهاد ورزشی باشد که تا به حال در این کشور ایجاد شده است؟ در اینجا ما یک ماشین بازنده داریم در فضایی که باخت اهمیتی ندارد، اما باید هشت بار در 29 روز توسط یک گروه تفسیری تلویزیونی فرقه مانند که می‌خواهد وانمود کند که باخت ولش فایر هر چیزی دارد، برای ملت پخش شود. معنای عینی

و بله صد در طول ماه گذشته بسیار خوب بوده است، با شرایط خاص خود. فینال زنان و مردان روز شنبه در لردز برگزار می شود. آب و هوا مناسب به نظر می رسد، انگشتان دست کشیده شده است. هفته گذشته بالاخره چند بازی نزدیک را به همراه داشت، هرچند در قرعه کشی زنان کمتر بود. روز چهارشنبه، منچستر اورجینال با یک برد خوب در آخرین توپ به “Eleminator” رسید، که همچنین سرگرم کننده بود، زیرا در آن بازی پل والتر و وین مدسن را در هم کوبیدند و همه چیز شبیه یک بازی استاندارد خوب 2017 Blast با فونت و فونت تند اضافه شده بود. مفسران مواد مخدر، که ممکن است راه خوبی برای برند کردن این چیز با پوند قدیمی باشد.

و بنابراین، با پایان یافتن رقابت، حتی برای افراد شکاک هم دیدن نکات مثبت، تمرین استاندارد است، که بگوییم این همه بخشی از “مکالمه” است. اما من در اینجا این کار را انجام نمی‌دهم، زیرا متوجه شده‌ام که هرچه بیشتر به کارهای خوبی که صدها می‌توانند انجام دهند اشاره می‌کنید، بیشتر به نظر می‌رسند که این کارها نه تنها دیر شده و بدیهی است که ضروری به نظر می‌رسند، بلکه برای کریکت بورد انگلستان و ولز مشکل ایجاد می‌کنند. در وهله اول ایجاد شد و اکنون از آن برای “شستشو” سرمایه‌گذاری پولساز خود استفاده می‌کند.

صد در مورد باز کردن ورزش است، می شنویم، از افرادی که در وهله اول کریکت را تعطیل کردند، و اکنون متوجه شده اند که پول جای دیگری است. همان بدنی که حدود 20 سال در مورد نژادپرستی نهادی هشدار می داد، اکنون به ما می گوید که صد نفر همه چیز در مورد تنوع است، که این مهمترین چیز است. همان بانک مرکزی اروپا که علاقه متوسطی به اولویت دادن به کریکت زنان نشان می داد، اکنون صدها زن (عالی) را به اطراف تکان می دهد، گویی که این موضوع در تمام طول مدت بوده است، مانند برخی از افسران ارشد در کشتی تایتانیک که زنان و کودکان را با تقوا بارگذاری می کند و سپس به داخل قایق های نجات می پرد. بعد از آنها.

انفجار زنان نیز عالی بود. کریکت زنان خوب است. به بیشتر نیاز داشت و هنوز هم نیاز دارد. صد برای پرداختن به این موضوع اختراع نشده است، اما آن را به عنوان رشد بیشتر، کاغذ دیواری بیشتر، راهی برای نشان دادن این نکته با دو زبان پوتینی نشان می دهد که اگر مخالف صد هستید، باید با کریکت زنان و کودکان شاد نیز مخالف باشید. و چیپس

با این حال، به طور عمده، صد کمترین نسخه خوب از یک فعالیت پیچیده است. در ورزش تیمی تنها دو عنصر واقعی معنا وجود دارد: رقابت های مناسب یا استانداردهای واقعاً بالا. با وجود همه ی هجوم ائوین مورگان تلویزیون و فروشندگان شیشه دوجداره اش، صد هیچ کدام از اینها را ندارد.

در عوض، افراد شایسته با پیراهن های رنگی در حال انجام کارها هستند. ژورنالیست‌ها، پخش‌کنندگان و مربیان با پوست در بازی، مهارت‌های فشار بالای تیغ تیز ادعایی کریکت کوتاه را اغلب اغراق می‌کنند. در واقعیت فضای کمی برای عمق یا سایر چرخ دنده ها وجود دارد. برای بولرها پنج توپ کافی نیست، 10 توپ زیاد است. ضربه زدن به ضربه زدن خلاصه می شود، اما در زمین هایی که خسته به نظر می رسند. آیا بهتر است فقط صادق باشیم؟ این ملکی است که برای فروش به مالکان خصوصی آماده شده است، تلاش بانک مرکزی اروپا برای حفظ جایگاه تجاری در زمانی که کریکت به سرعت در حال تبدیل شدن به یک کنسرت فرنچایز مستقل است. بنابراین ما منظره واقعاً عجیب و غریب کریکت را دریافت می کنیم که با طراحی نوعی صدای قابل فروش، موزک، سرگرمی سبک عمومی است. نه به‌عنوان راهی به سوی هر چیز دیگری، بلکه به‌عنوان فریبنده‌ای برای تبلیغ‌کنندگان تلویزیونی و سرمایه‌های خصوصی.

اجازه دهید همچنین روشن کنیم که این شکل جدید باید و بی سر و صدا میزبان خود را خفه کند، آن ورزش پدر و مادر قدیمی که مانع از بستر می شود. اینکه اینجا یک انتخاب وجود دارد، اینکه تجارت و درآمد تنها عناصر ارزش نیستند. در مقابل همه اینها، غیرممکن است که فرانچایز مردان ولز فایر را کمی دوست نداشته باشیم، به ناتوانی کامل آن در عملکرد به عنوان یک موجودیت رقابتی احترام بگذاریم، اگر فقط به عنوان یک یادداشت طنز چوبه دار، یک چنگال دست در حال مرگ، و به عنوان چیزی که هنوز واقعاً احساس ورزش می کند.