آیا افزایش اخیر دلار به ضربه شلاق ختم خواهد شد؟ | کنت روگاف

تیدلار آمریکا در تابستان امسال افت کرده است. ین ژاپن و یورو به پایین ترین سطح خود در برابر دلار آمریکا در دو دهه اخیر رسیده اند. یورو که مدت‌ها بیش از یک دلار ارزش داشت، اکنون نزدیک به برابری در نوسان است. در بحبوحه وحشت ناشی از شروع همه‌گیری کووید-19، شاخص کل ارزش دلاری فدرال رزرو ایالات متحده تقریباً به اوج خود در مارس 2020 رسیده است. در واقع، اگر کسی برای تورم در ایالات متحده و شرکای تجاری آن تنظیم شود، در حال حاضر بالاتر است.

این در حالی است که ایالات متحده بالاترین نرخ تورم سالانه خود را در چهار دهه گذشته و بدترین تراز تجاری خود از زمان بحران مالی جهانی را ثبت کرده است. چه اتفاقی می‌افتد و آیا دلار در حال سقوط است؟

در حالی که اذعان به اینکه توضیح نرخ ارز بسیار دشوار است، بسیار کمتر پیش بینی می شود، به نظر می رسد چهار عامل مهم بر حرکت ارزهای بزرگ جهان تأثیر می گذارد. مهمتر از همه، فدرال رزرو افزایش نرخ بهره را آغاز کرده است، و با توجه به اینکه اقتصاد ایالات متحده ظاهراً نزدیک به یک رکود واقعی نیست، هنوز جا برای تشدید سیاست های بیشتر وجود دارد.

با وجود تورم به همان اندازه بالا در اروپا، بانک مرکزی اروپا محتاط تر عمل می کند. این تا حدی به این دلیل است که چشم انداز اقتصادی برای منطقه یورو شکننده تر است. بانک مرکزی اروپا نگران سطح بالای بدهی ایتالیا است، اما همچنین معتقد است که نرخ های فعلی تورم قیمت انرژی ادامه نخواهد داشت. ژاپن نیز مانند چین تاکنون تورم قابل توجهی را تجربه نکرده است. بعید است که بانک مرکزی ژاپن به این زودی ها سیاست های خود را تشدید کند و بانک خلق چین در ماه اوت نرخ بهره را کاهش داد.

ژئوپلیتیک نیز عاملی برای تقویت دلار است. جنگ در اوکراین خطری بسیار فوری‌تر برای اروپا نسبت به ایالات متحده دارد، در حالی که حمله شوم چین به سمت تایوان خطر بزرگی برای همه است، اما بیشتر از همه برای ژاپن همسایه. اروپا و ژاپن در شرایط رکود اقتصادی یا نه، مجبور خواهند بود قابلیت‌های دفاعی خود را به طور قابل توجهی بازسازی کنند، همراه با افزایش هزینه‌های نظامی بلندمدت.

سپس رکود اقتصادی مداوم در چین وجود دارد که اروپا و ژاپن را بسیار بیشتر از آمریکا تحت تأثیر قرار می دهد. دلایل ریشه‌ای کاهش رشد چین – از جمله قرنطینه‌های ناشی از کووید صفر، میراث ساخت بیش از حد، سرکوب بخش فناوری و تمرکز بیش از حد قدرت اقتصادی – موضوعاتی هستند که من مدتی است در مورد آن اظهار نظر می‌کنم، و من به شدت در مورد آن صحبت نمی‌کنم. ، چرخش پایدار.

در نهایت، با توجه به اینکه قیمت انرژی هنوز بسیار بالاست، این واقعیت که ایالات متحده از نظر انرژی خودکفا است در حالی که اروپا و ژاپن واردکنندگان بزرگی هستند نیز به نفع دلار است.

برخی اضافه می کنند که ایالات متحده پناهگاه امن تری نسبت به اروپا و ژاپن است. این ممکن است درست باشد، علیرغم اینکه آمریکا در یک جنگ داخلی سرد گرفتار شده است که تا زمانی که دونالد ترامپ در ترکیب باشد، پایانی ندارد. اگر نرخ بهره واقعی جهانی شروع به افزایش کند، ادغام منطقه یورو، که وعده پیشرفت در هر زمان بحران را می دهد، به شدت مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. تورم در آلمان در مسیر رسیدن به بالاترین حد در 70 سال اخیر قرار دارد، اما افزایش شدیدتر نرخ بهره بانک مرکزی اروپا می‌تواند باعث افزایش اسپرد بدهی‌های دولت ایتالیا شود.

قدرت فعلی دلار پیامدهای عمیقی بر اقتصاد جهانی دارد. سهم بزرگی از تجارت جهانی، شاید نیمی از آن، به دلار است – و برای بسیاری از کشورها، این امر به واردات و صادرات مربوط می شود. به این ترتیب، افزایش قیمت دلار باعث می شود که بسیاری از کشورهای جهان واردات را کاهش دهند، به طوری که محققان از نظر آماری تأثیر منفی قابل توجهی بر تجارت جهانی یافته اند.

یک دلار قوی در معرض خطر تأثیر وحشیانه خاصی بر بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه است، زیرا شرکت‌ها و بانک‌های خصوصی در این کشورها که از سرمایه‌گذاران خارجی وام می‌گیرند، می‌توانند این کار را تقریباً با دلار انجام دهند. و نرخ بهره بالاتر ایالات متحده تمایل دارد تا نرخ بهره ضعیف‌تر وام گیرندگان را به طور نامتناسبی افزایش دهد. در واقع، اگر بسیاری از بانک‌های مرکزی بازارهای نوظهور به طور فعال نرخ‌های بهره را برای جلوگیری از فشار نزولی بر پول‌های ملی افزایش نمی‌دادند، شاخص کل دلار حتی بیشتر می‌شد. اما چنین انقباضی البته بر اقتصاد داخلی آنها سنگینی می کند.

این واقعیت که بازارهای نوظهور بزرگ‌تر تاکنون تا حد زیادی در برابر نرخ‌های بهره بالاتر ایالات متحده مقاومت کرده‌اند و دلار قوی‌تر، شگفت‌انگیز بوده است. اما در صورتی که فدرال رزرو یک مسیر سختگیرانه را دنبال کند تا چه زمانی به این کار ادامه خواهند داد، به خصوص اگر قیمت کالاها همزمان بیشتر کاهش یابد (همانطور که جفری فرانکل همکار من در هاروارد هشدار داده است) و ایالات متحده و اروپا به سمت رکود سقوط کنند. کاهش رشد در چین

در کوتاه مدت، دلار پررونق با شدت کمتری نسبت به شرکای تجاری آن بر آمریکا تأثیر می گذارد، عمدتاً به این دلیل که تجارت ایالات متحده تقریباً به طور کامل به دلار صورت می گیرد. اما دلار قوی‌تر، تأثیر داخلی بلندمدتی خواهد داشت، زیرا ایالات متحده به مکان نسبتاً گران‌تری برای تولید تبدیل خواهد شد. این کمکی به گردشگری خارجی نخواهد کرد، اما همچنان نسبت به سال 2019 به شدت کاهش یافته است.

آیا افزایش اخیر دلار در برابر سایر ارزهای بزرگ ممکن است معکوس شود؟ مطمئناً، برخی افزایش‌های بزرگ قبلی در ارزش دلار، از جمله در اواسط دهه 1980 و اوایل دهه 2000، در نهایت با کاهش شدید دنبال شد. اما باز هم، پیش‌بینی نرخ ارز حتی در یک افق یک ساله بسیار دشوار است. کاهش 15 درصدی بیشتر یورو و ین در برابر واحد پول ایالات متحده کاملاً امکان پذیر است، به خصوص اگر اصطکاک های ژئوپلیتیکی بدتر شود. تنها چیزی که می‌توان با قطعیت گفت این است که دوره بی‌حرکتی نرخ ارزهای اصلی که از سال 2014 شروع شد، اکنون تاریخ گذشته است.

کنت روگوف استاد اقتصاد و سیاست عمومی در دانشگاه هاروارد و اقتصاددان ارشد صندوق بین‌المللی پول از سال 2001 تا 2003 بود.

© Project Syndicate