اصلاح قراردادهای انرژی می تواند قیمت ها را کاهش دهد – اگر نخست وزیر جدید به اندازه کافی سخت باشد | نیلز پراتلی

دبلیوelcome news: اجماع در مورد یک راه برای حمله به هزینه‌های انرژی در حال ظهور است – توقف پرداخت قیمت‌های بسیار بالا برای برقی که در بریتانیا توسط شرکت‌هایی که هزینه‌های آنها تحت تأثیر افزایش قیمت گاز تولید می‌شود، تولید می‌شود. ما در مورد نیروگاه های هسته ای، مزارع بادی، پروژه های خورشیدی و تأسیسات زیست توده صحبت می کنیم، که برخی از آنها به لطف سیستم قیمت گذاری انرژی عمده فروشی منسوخ شده بریتانیا، ثروت اندوزی می کنند.

مشکل اساسی که با بحران آشکار شد این است که برق در بریتانیا به قیمت جهانی گاز مرتبط است. هنگامی که قیمت گاز افزایش می یابد، مانند اکنون، پیامدهای انحرافی در پی دارد: یک نیروگاه هسته ای طوری پرداخت می شود که گویی هزینه های ورودی آن به تازگی پنج برابر شده است، در حالی که آشکارا افزایش نیافته است. این تنظیم «قیمت تسویه‌شده» برای عصر دیگری طراحی شده است – نه زمانی که انرژی‌های هسته‌ای و تجدیدپذیر با هم حدود 60 درصد برق را در بریتانیا تولید می‌کنند.

یک ایده برای رفع مشکل در کوتاه مدت (یعنی قبل از اینکه دولت به روشی برای جدا کردن قیمت گاز و برق که همان طرح است) راضی شود، در روز سه شنبه در اینجا ارائه شد. دانشگاهیان در مرکز تحقیقات انرژی بریتانیا (UKERC) و به دنبال آن موسسه مشاوره Cornwall Insight، ایده جابجایی هر چه بیشتر ژنراتورهای بریتانیا را به قراردادهایی برای تفاوت یا CfD ها پیشنهاد داده اند.

تحت CfDs، مشکل اضافه‌پرداخت‌ها به وجود نمی‌آید: زمانی که قیمت‌های عمده‌فروشی بالاتر از قیمت ثابت «اعتصابی» باشد، پروژه‌ها پول نقد را برمی‌گردانند تا در صورت‌حساب‌های کاهش‌دهنده بازیافت شوند. اما راه‌اندازی CfD تنها از سال 2017 به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. پیش از آن، سیستم اصلی برای تشویق سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر گواهی‌های تعهد تجدیدپذیر یا ROC بود که هنوز به 40 درصد از تولید برق بریتانیا متصل است.

چنین پروژه هایی قیمت عمده فروشی به علاوه، برای مثال، یک ROC به ارزش حداقل 50 پوند در هر مگاوات ساعت را دریافت می کنند. این ترتیب زمانی تقریباً منصفانه به نظر می‌رسید که قیمت‌های عمده فروشی 100 پوند در هر مگاوات ساعت بود، اما با 400 پوند به‌اضافه، کسی درآمدهای ناخواسته و ناخواسته‌ای را به دست می‌آورد. اگر مالک نیست، پس این واسطه ها هستند که قدرت را از طریق ترتیبات پیش فروش خریده اند.

بنابراین سوئیچ به CfD ها درست در کنار خود است. ندیم زهاوی، صدراعظم، روز پنجشنبه گفت که دولت به دنبال تغییر داوطلبانه به سمت CfD ها است، هرچند که تا سال آینده آماده نخواهد شد تا بتواند چین و چروک های پیش فروش را دور بزند. فریب توسعه دهندگان یک قرارداد 15 ساله است که شرایط سودآور را پس از پایان وضعیت اضطراری فعلی و (ما امیدواریم) کاهش قیمت گاز تضمین می کند. این تقریباً شبیه پیشنهاد اصلی UKERC از آوریل است. و Energy UK، نهاد تجاری، می گوید که صنعت از این طرح حمایت می کند.

همه چیز خوش آمدید – این حرکت در جهت درست است. اما، قبل از اینکه کسی تصور کند که رستگاری فرا رسیده است، باید به دو نکته مرتبط اشاره کرد. اول، نکته واضح: اگر مولدهای ROC همه برای CfD ها ثبت نام نکنند، یا اگر قراردادهای جدید بیش از حد سخاوتمندانه باشند، ممکن است پس انداز زیاد نباشد. انرژی انگلستان تنها 150 تا 250 پوند برای یک خانواده معمولی پیش بینی کرده است، البته مشاغل نیز سود خواهند برد.

بنابراین مسئله دوم این است که دولت چقدر می خواهد قوی باشد. نامه‌ای تاول‌آمیز در تایمز این هفته از پنج رئیس سابق انرژی، از جمله روسای سابق شل، شبکه ملی و گروه BG، از ایده رادیکال‌تری برای رسیدگی به همان مشکل اصلی حمایت کرد: فقط قیمت برق داخلی تولید شده توسط غیر گاز را محدود کنید. ژنراتورها

شرکت‌ها همچنان می‌توانند بازدهی «منعکس‌کننده ریسک سرمایه‌گذاری» داشته باشند، اما قیمت انرژی در منبع کاهش می‌یابد. بله، این ایده نشان می دهد که با کمی چرخش بازو چه چیزی ممکن است. اگر با تهدید مالیات بادآورده همراه باشد، دعوت از تولیدکنندگان برای ورود به یک مذاکره «داوطلبانه» به احتمال زیاد پس‌انداز بزرگی را به همراه خواهد داشت.

باید گفت که تصویر مملو از سیاست است. اگر قرار است نیروگاه هسته ای شما پنج سال دیگر تعطیل شود، قرارداد 15 ساله چندان جذاب نیست. و مالک 80 درصد ناوگان هسته ای موجود EDF است که تحت کنترل دولت فرانسه است. همانطور که شرایط تجاری Sizewell C با پشتوانه EDF روی میز است، یک مذاکره ناخوشایند نهفته است. و ثبت نام هسته ای برای به حداکثر رساندن پس انداز بسیار مهم است – این بازیکن بزرگ است.

اما نکته اصلی در اینجا این است که مقابله با قیمت ها در بازار تولید عمده فروشی یک هدف باز برای نخست وزیر آینده به نظر می رسد. برخی از نسخه‌های CfD نشان می‌دهند که متوسط ​​پس‌انداز خانوار ۵۰۰ تا ۶۰۰ پوند با حداکثر مشارکت شرکت‌ها امکان‌پذیر است. اما به یک PM ورودی نیاز دارد تا ابتدا مشکل را تشخیص دهد. و دوم، مایل به رویارویی با منافع شخصی باشید.