به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اچآیا بهتر است تخریب عمدی کره زمین و تهدید زندگی انسان برای ارضای خونخواهی ایدئولوژیک را توصیف کنیم؟ لیز تراس – که در حال حاضر یک رقیب محتمل برای “بدترین نخست وزیر تاریخ” گونگ بوده است – ظاهراً قصد دارد تا 130 مجوز حفاری برای شرکت های نفت و گاز صادر کند. اگر هدف از این کار مقابله با فاجعه اجتماعی قریب الوقوع قبوض انرژی باشد، توصیف آن به عنوان تمرینی بیهوده سخاوتمندانه خواهد بود: پمپاژ سوخت های فسیلی از زمین و قرار دادن آنها در جریان، بهترین بخش از سه دهه طول می کشد.
از آنجایی که روسیه جریان گاز اروپا را از طریق خط لوله نورد استریم 1 قطع می کند – به طور غیرقابل قبولی دلیل آن را کار تعمیر و نگهداری ذکر می کند – نیاز به اقدام شدید و سریع نمی تواند آشکارتر از این باشد، با این حال نخست وزیر آینده ما هیچ معنایی ندارد. پیشنهاد.
مسیرهای دیگری نیز وجود دارد. ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جدید تامینشده توسط دولت تنها 48 پوند به ازای هر مگاوات ساعت هزینه خواهد داشت – در مقایسه با هزینه فعلی راهاندازی نیروگاههای گازی که به حدود 450 پوند در هر مگاوات ساعت افزایش یافته است. (و بسته به تأثیر اقدام اتحادیه اروپا، ممکن است افزایش بیشتری پیدا کند.) بنابراین، انرژی های تجدیدپذیر حدود 9 برابر ارزان تر هستند و به مراتب سریعتر به سیستم انرژی ما متصل می شوند. چه دلیلی وجود دارد که باد و خورشید را به ستون های مرکزی یک استراتژی موثر برای ایجاد استقلال انرژی و کمک به جلوگیری از غرق شدن میلیون ها نفر در فقر تبدیل نکنیم؟ چه چیزی این استراتژی خودکشی را توضیح می دهد؟
بدون شک، تمایلات ایدئولوژیک راست محافظهکاران بالاتر از بقای زمین، استقلال انرژی و معیشت مردم در اولویت قرار دارند. انرژیهای تجدیدپذیر از نظر فرهنگی بهطور غیرقابل حذفی با مزخرفات چپگرای خطرناک مرتبط هستند، در حالی که گاز و نفت به نوعی نشاندهنده سنت ماکو بریتانیا هستند. اینکه مورد انرژیهای تجدیدپذیر هم بر اساس اقتصاد عملگرایانه و هم بر واقعیتهای علمی غیرقابل انکار استوار است، بیربط است. همچنین نمی توان نتیجه گرفت که اعتیاد به جنگ فرهنگی ابدی در بازی وجود دارد. بیشتر رفتار جناح راست مدرن ناشی از تمایل به توهین به مخالفان است. مانند اعلام اینکه باد را پشت سر گذاشته اند، از شما می خواهند که از اعمال آنها آگاه و منزجر شوید.
اگر می خواهید چنین تناقض ایدئولوژیکی را در تمام شکوه آن ببینید، این واقعیت را در نظر بگیرید که باد خشکی فقط 50 پوند در هر مگاوات ساعت است، اما اساساً توسط دولت ممنوع شده است. چرا؟ نه به این دلیل که محبوبیت ندارد – نظرسنجی نشان می دهد که سه چهارم از آن حمایت می کنند، از جمله اکثریت زیادی از رای دهندگان محافظه کار. و نه به این دلیل که یکی دیگر از گزینههای بسیار کمتر محبوبی که آنها نیز پشت سر گذاشتهاند – گسترش نیروگاههای هستهای – ارزانتر است. نیروگاههای هستهای بسیار گرانتر هستند و – جدای از زبالههای سمی هستهای – هنوز آنقدر طول میکشد که ساخت آنها انجام شود که برای رسیدگی به وضعیت اضطراری کنونی کاری انجام نمیدهند. بدتر هم میشود: تراس متعهد شده است که قوانین برنامهریزی را تغییر دهد تا مانع توسعه انرژی خورشیدی شود، و منبع انرژی را که فقط 55 پوند به ازای هر مگاوات ساعت هزینه دارد، به هدر میدهد. او بانگ می زند: «مزارع ما نباید پر از پنل های خورشیدی باشد»، در حالی که خیابان های ما پر از بچه های گرسنه و مستمری بگیران سرد خواهد شد.
این ممکن است توضیح دهد که چرا دیوید کامرون – که رهبری خود را با تغییر لوگوی محافظهکاران به یک درخت آغاز کرد – خواستار بریدن «چرند سبز» شد. این تعهدی بود که محافظهکاران آن را دنبال کردند: در حالی که بیش از 2 میلیون خانوار در سال 2012 عایق بندی شدند، این میزان یک سال بعد به حدود یک چهارم میلیون و در سال 2020 به کمتر از 100000 نفر کاهش یافت. تجزیه و تحلیل توسط Carbon Brief نشان داد که شکاف عایق، همراه با کاهش باد و خورشید، 150 پوند اضافی در سال برای خانوارها هزینه خواهد داشت – و این قبل از ذکر از دست دادن مشاغل ماهر است که برنامه های عایق انبوه پشتیبانی می کنند.
اجتناب از این فاجعه انسانی قابل اجتناب و قابل اجتناب بسیار مهم است. نجات سیاره نیز همینطور است. این هفته، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که ذوب شدن کلاهک یخی گرینلند به ناچار به معنای افزایش شدید سطح آب دریاها خواهد بود و تهدیدی برای غلبه بر نواحی ساحلی و همه کسانی که در آنها زندگی می کنند، خواهد بود. تغییر قاطعانه به سمت انرژیهای تجدیدپذیر امیدی به حداقل کاهش این فاجعه میدهد، در حالی که گسترش حفاری در بریتانیا به معنای ریختن نفت دریای شمال به جهنم است. انتظار میرود مالیات دهندگان بار مالی یارانهها را به شرکتهای سوخت فسیلی بر دوش بکشند که هزینهای دوبرابر برای آنها خواهد داشت: هزینهای که اکنون به جیب آنها وارد میشود، و برای آنها هزینهای برای آینده پایدار خواهد داشت.
جهت بریتانیا روشن است: بریتانیای تراس با سیاستهایی اداره میشود که از سرفصلهای کلیشهای دیلی میل حذف شدهاند. تمام ارتجاعهای سالن بار در 20 سال گذشته سلاخی خواهند شد و رنج ناشی از آن چپهای کلانشهری وسواسی صرفاً از قبیل اجتناب از فقر انبوه و نابودی سیاره زمین، به وفاداران محافظهکار ضربه میزند. در حالی که امتناع حزب کارگر از رویارویی با موضوع مالکیت آب و برق، امکان راهحل بلندمدت را میبندد – و انتقال ثروت از مالیاتدهنده به سهامدار را تحریک میکند – حداقل مالیات بادآورده آنها برای از بین بردن سود مضحک غولهای انرژی برای سرکوب پیشنهادات صورتحسابها. مقداری تسکین همانطور که اوضاع پیش میآید، تراس فقط یک سینی از قرصهای سمی را سرو میکند که هیچ کمکی به سه بحران متقاطع – استانداردهای زندگی، استقلال انرژی و آب و هوا ندارند. و، بله، تراس ممکن است هوس انزجار آن چپگرایان نیکوکار را داشته باشد، اما در زمستان، بسیاری از معتقدان واقعی محافظهکاران نیز در خانههای خود میلرزند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.