لیدیا تورپ می گوید که همه پرسی صدای بومیان به پارلمان “هدر دادن کامل” پول است | صدای بومیان به مجلس

با انتقاد سناتورهای ائتلاف و سبزها از دولت به دلیل “هدر دادن” و خواهان اقدام عملی در مورد نمادگرایی، امیدهای حزب کارگر برای اجماع در مورد صدای بومیان به پارلمان ممکن است مورد تردید قرار گیرد.

نخست وزیر متعهد شد در این دوره پارلمانی همه پرسی برگزار کند، اقدامی که لیدیا تورپ، سناتور سبزهای ویکتوریا، آن را «هدر دادن کامل» پول خواند و گفت که پیشرفت به سوی یک معاهده مهم تر است.

ما برای داشتن معاهده در این کشور به همه پرسی نیاز نداریم و این معاهده همان چیزی است که مردم ما برای آن مبارزه کرده اند. [for] دهه ها و دهه ها،” زن دجاب وورونگ، گونای گوندیتجمارا گفت.

جاسینتا نامپیجینپا پرایس، سناتور ائتلاف NT گفت که از پیشنهاد ارائه شده توسط دولت حمایت نخواهد کرد.

او گفت: “نه، من از تصویب یک پیشنهاد بسیار مبهم در قانون اساسی حمایت نمی کنم.” “هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم از آن حمایت کنم.”

پرایس گفت که موقعیت او بر اساس نهادهای “شکست خورده” قبلی است که بدون تغییر و اقدام لغو یا از بین رفته بودند.

او گفت: «من نمی‌توانم از بوروکراسی دیگری با بودجه فدرال حمایت کنم که نتیجه‌ای دیگر ایجاد نمی‌کند… ما شاهد این بودیم که مدل‌های زیادی از این قبیل بلند شده و شکست می‌خورند».

او گفت که بحث های اتاق حزب ائتلاف ادامه خواهد داشت و او خواستار جزئیات بیشتری از دولت در مورد ساختار بالقوه صدا و روند انتخابی است.

پرایس توافق کرد که باید اقدامات بیشتری برای مقابله با آسیب ها و نابرابری های پیش روی مردم بومی انجام شود.

زن Warlpiri-Celtic گفت: “من فکر می کنم که این همه چیز قطعا اتلاف منابع است.”

پرایس گفت مسکن، خشونت علیه زنان و کودکان، و آسیب های اجتماعی مرتبط با الکل مسائل بزرگی در قلمرو هستند که نیاز به توجه فوری دارند.

او گفت: «در حال حاضر نگرانی‌ها و مسائل فوری وجود دارد که ما با این نیاز به حمایت دولت فدرال و دولت‌های ایالتی و منطقه‌ای در حوزه قضایی خود مواجه هستیم».

هفته گذشته، لیندا برنی، وزیر بومیان استرالیا، گفت که دولت می‌تواند به مشکلات و تغییرات نمادین رسیدگی کند.

ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که استانداردهای زندگی مردم ملل اول را در این کشور بالا می‌بریم و می‌توانیم شاهد برگزاری همه‌پرسی باشیم. [to parliament] در قانون اساسی گنجانده شود.»

اما پرایس مخالفت کرد و گفت که کشورهای مشترک المنافع در رسیدگی به ضعف ها و نابرابری های سیستمی شکست خورده اند.

او گفت: «آنها نشان نداده‌اند که می‌توانند هر دو را انجام دهند… این کافی نیست که بپردازند، اما برای عمل کردن و متعهد شدن به اقدامات عملی، من هنوز ندیده‌ام که این کار انجام شود».

مارکوس استوارت، رئیس مشترک اولین مجمع مردمی ویکتوریا، که وظیفه رهبری مذاکرات پیمان پیچیده با ایالت را بر عهده دارد، گفت که صدای بومیان به پارلمان «فراتر از» سیاست است.

او گفت: «جامعه ما صدای قرمز کارگر، صدای آبی لیبرال نمی‌خواهد». “صدای سبز نیست. آنها می خواهند [a] صدای سیاه، صدای ما.

ما نمی توانیم در این بحث اسیر سیاستمداران شویم.»

استوارت گفت که بیانیه اولورو از صمیم قلب و صدای بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس فرصتی برای کشور است تا برای حمایت از اصلاحات یک بار در یک نسل گرد هم آیند.

او گفت: “به همین دلیل است که این اصلاحات بسیار مهم است، این بزرگترین فرصت برای تعیین سرنوشت است که ما احتمالاً در طول زندگی خود دیده ایم.”

او گفت در حالی که معاهده و حقیقت گفتن کلید آشتی و ایجاد نتایج بهبود یافته برای مردم ملل اول است – کار می تواند از هم اکنون آغاز شود تا زمینه کار فراهم شود.

استوارت گفت: «مذاکره معاهدات به زمان زیادی نیاز دارد… من فکر نمی‌کنم که این موضوع منتظر یکی و سپس بعدی باشد، اما فکر می‌کنم که ما نیاز به صدایی داریم تا ببینیم که دیگران چگونه کار خواهند کرد».

ما اکنون فرصتی داریم تا آن لحظه از تاریخ را ببینیم. برای دیدن یک رای مثبت موفق، نه اینکه آن را با تفرقه پایین بکشید.»

برای اظهار نظر با برنی تماس گرفته شده است.