فروش و افزایش اجاره: چگونه صاحبخانه ها پول نقد می کنند و بحران هزینه زندگی را تشدید می کنند | روبی لات-لاوینیا

اسآراه* در سه سال گذشته با یکی از دوستانش در همان آپارتمان اجاره ای در جنوب غربی لندن زندگی می کرد. اما هنگامی که او برای تمدید اجاره خود در ژوئن امسال آمد، آژانس درخواست 217 پوند اضافی در ماه کرد – افزایش خیره کننده 14٪.

این جوان 26 ساله با استناد به انبوهی از مشکلات – از هجوم مداوم موش ها گرفته تا مسائل امنیتی در ورودی مشترک آپارتمان، سعی کرد مذاکره کند. در عرض 30 دقیقه پس از ایمیل او، نماینده ملک را در RightMove تبلیغ کرد و آماده خرید توسط بالاترین قیمت پیشنهادی بود. به او گفته شد که صاحبخانه در مورد قیمت مذاکره نمی کند، و او چاره ای جز پرداخت یا نقل مکان نمی کند.

بازار اجاره‌ای در بریتانیا چیز جدیدی نیست. داستان‌هایی مانند داستان سارا در حال حاضر آنقدر رایج هستند که برای خوانندگان خسته‌شده شاید به حدی پیش پاافتاده می‌رسند. هر نام، سن و انتخاب خود را از کلانشهر بریتانیا وارد کنید، و با فرمول مطابقت دارد. اما به نوعی، بازار اجاره به یک وضعیت بحرانی جدید رسیده است.

طبق گزارش اداره ملی آمار، اجاره بهای خصوصی با سریعترین نرخ سالانه از سال 2016 رشد می کند. لندن مدت‌هاست که منتهی به افزایش قیمت‌های نجومی شده است – میانگین اجاره ماهانه در پایتخت اکنون تقریباً دو برابر بقیه انگلستان است. اما حتی مناطقی در سراسر بریتانیا که زمانی مقرون به صرفه به نظر می‌رسیدند، مانند اسکاتلند و میدلندز شرقی، با برخی از بالاترین افزایش‌های سالانه اجاره مواجه هستند. از زمانی که رکوردها شروع شد

از طریق یک لنز مقرون به صرفه مشاهده می شود، تصویر حتی بدتر به نظر می رسد. در سرتاسر کشور، جوانان و کسانی که از پس زمینه های فقیرتر هستند اکنون حداقل 30 درصد از درآمد ماهانه خود را به دلیل اجاره از دست می دهند. در واقع، تنها کسانی که در طبقه بالای ثروت در لندن قرار دارند، اکنون می‌توانند کمتر از آن مشارکت کنند.

البته، اجاره‌بها تا قبل از امسال غیرقابل استطاعت و ناامن بودند. اما تورم افسارگسیخته، قبوض فزاینده انرژی و افزایش نرخ بهره وام مسکن با هم برخورد می‌کنند تا تصویر بی‌ثباتی را بدتر کنند. بازپرداخت بالاتر وام مسکن برای مالکان به طور فزاینده ای به شکل افزایش اجاره بدون سقف به مستاجران منتقل می شود. به گفته کریس نوریس از انجمن ملی مالکان مسکونی، هزینه های نگهداری و تعهدات مالیاتی اداره یک کسب و کار اجاره تنبیهی تر شده است، و افزایش اجاره بها به این هزینه های افزایش یافته “به طور تصاعدی” پاسخ می دهد. اما با توجه به اینکه تقاضا بسیار بیشتر از عرضه است، مالکانی که مستاجران فعلی دارند می توانند اجاره بها را مطابق با ارزش بازار افزایش دهند، صرف نظر از اینکه هزینه های آنها بالاست یا خیر. در حقیقت دن ویلسون کراو، معاون مدیر Generation Rent می گوید: افزایش می یابد.

واقعیت تلخ این است که این بازار یک بازار صاحبخانه است و مستاجرها حق رجوع بسیار کمی دارند. ویلسون کرا به من می گوید: «در نهایت هر مستأجری در برابر افزایش غیرقابل هزینه اجاره آسیب پذیر است. اخطارهای بخش 21، که در دوران کووید غیرقانونی اعلام شد، به مالکان خصوصی اجازه می‌دهد تا مستاجران را بدون نیاز به ارائه دلیل بیرون کنند و بار دیگر راهی بدون اصطکاک را برای مالکان بی‌وجدان فراهم می‌کند تا جیب‌هایشان را ببندند. .

یکی دیگر از عوامل تشدید کننده بحران کاهش حجم سهام اجاره خصوصی است. به نظر می رسد برخی از صاحبخانه ها با فروش ملک از بازار پررونق املاک سود نقدی می کنند. بر اساس یک گزارش، در مارس 2022، تعداد املاک اجاره‌ای که در وب‌سایت‌های عامل اجاره تبلیغ می‌شوند، در مقایسه با داده‌های مشابه در سال 2019 به نصف کاهش یافته است. اما تصویر واضح نیست – سایر داده ها به کوچکی اشاره می کنند بالا آمدن در سهام اجاره خصوصی – اگرچه برای برآوردن تقاضا برای مسکن مقرون به صرفه کافی نیست.

و از آنجایی که حفاظت‌های دوران همه‌گیری به عقب بازگردانده می‌شوند، داده‌ها در حال ثبت پیامدهای آن هستند. بی خانمانی در سه ماه اول سال 2022 به دلیل اجاره بها و قبوض بالای انرژی، 11 درصد افزایش یافته است، به طوری که یک چهارم خانوارها بی خانمان هستند یا به دلیل از دست دادن یک اجاره خصوصی در معرض خطر هستند. تعداد بی سابقه ای از افراد 50 و 60 ساله در حال حاضر به خانه های مشترک روی آورده اند و “اجاره مادام العمر” در حال تبدیل شدن به یک واقعیت محتمل برای چندین نسل است.

به نظر می رسد سقف های اجاره ای یک راه حل واضح است، ایده ای که توسط گروه های حقوق مستاجر مانند Generation Rent حمایت می شود. تحقیقات، تاکنون، ایالات متحده محور بوده است، اما داده ها امیدوارکننده به نظر می رسند. مطالعات به طور مداوم نشان می دهد که کنترل اجاره بها جلوی جابجایی جوامع را می گیرد و به طور کلی در پایین نگه داشتن اجاره ها موفق است – تا زمانی که شبکه آنها به اندازه کافی گسترده باشد. صدیق خان، شهردار لندن، این ایده را مرتباً در طول دوره ریاست‌جمهوری خود تبلیغ کرده است، اما با توجه به اینکه یک چهارم نمایندگان محافظه‌کار صاحبخانه هستند (و خان ​​اختیاری برای محدود کردن اجاره بها در پایتخت ندارد)، بعید به نظر می‌رسد که این دولت کاهش قیمت‌ها را در اولویت قرار دهد.

بی‌معنا است که نپذیریم که چگونه پیشنهاد مسکن اجتماعی در بریتانیا به این جو فزاینده ناامنی مسکن کمک می‌کند. شوراها باید خانه‌های از دست رفته را بازخرید کنند و سهام مسکن خود را افزایش دهند تا از فشار بر بخش خصوصی بی‌نظم بکاهند. اخراج بخش 21 باید ممنوع شود – وعده ای که به عنوان بخشی از لایحه اصلاحات اجاره کنندگان محافظه کار در سال 2019 ارائه شد، اما هنوز قانون نیست.

یه گزینه دیگه هم هست من و هم خانه هایم در مواجهه با اخراج شدن از خانه خودم، سعی کرده ایم آن را به یک تعاونی تحت مالکیت جمعی تبدیل کنیم. در حالی که قانون تعاونی بریتانیا ضعیف است، هدف ما برای حذف خانه اجاره ای از مالکیت انتفاعی به قلب بحرانی است که کشور را فرا گرفته است. مسکن هنوز به عنوان چیزی برای کسب سود در نظر گرفته می شود، به جای جایی برای زندگی، بقا و وجود.