خانواده های ناامید از بدترین حالت می ترسند زیرا هزینه های انرژی و غذا افزایش می یابد | نامه ها

من این را در حالی می نویسم که از اینکه چگونه می توانم هزینه زمستان را بپردازم، به کریسمس اهمیتی نمی دهم (نظرسنجی، 29 اوت نشان می دهد، تقریباً یک چهارم بزرگسالان بریتانیا قصد دارند زمستان امسال را گرم کنند). من سه فرزند معلول و یک شوهر دارم که مشکلات روانی جدی دارد و هزینه های ما در حال افزایش است. من هر روز صبح با احساس بیمارگونه ای از عذاب از خواب بیدار می شوم که چشم انداز قرار است چگونه باشد. من نمی توانم برای پوشش هزینه ها وام بگیرم زیرا ما قادر به پرداخت بازپرداخت آن نیستیم. نمی‌توانیم بگوییم که گرمایش را خاموش می‌کنیم، زیرا نمی‌توانیم اجازه دهیم فرزندانمان به دلیل ناتوانی‌هایشان سرد شوند. ما چگونه باید زندگی خود را تامین کنیم؟

دولت در کمای خود القا شده، جدا از واقعیت و نادیده گرفتن درخواست های ناامیدانه برای کمک است. چند نفر از آنها باید نگران گرم کردن خانه یا غذا دادن به فرزندان خود باشند؟ سعی می‌کنم برای فرزندان و شوهرم چهره‌ای شجاع داشته باشم، اما درونم مملو از حس هراس فزاینده‌ای است. آیا قرار است به کودک سه ساله‌ام بگویم که بابانوئل امسال نمی‌تواند آن را بپردازد؟ چگونه می توانم قلب کوچک او را آنچنان بشکنم و ویرانی را در چهره فرزندانم در صبح کریسمس ببینم وقتی آنها فکر می کنند بابانوئل اهمیتی نمی دهد؟ این یک فکر ویرانگر است که کودکان در سراسر بریتانیا با این وضعیت روبرو خواهند شد.
نام و آدرس ارائه شده است

من 83 سالمه و تنها زندگی میکنم. خانه من دو جداره است و دارای عایق دیواره حفره ای است. زیر شیروانی عایق بندی شده است من قبلاً ترموستات را یک درجه پایین آورده ام و متوجه کاهش راحتی شده ام. من دو تا از سه اتاق خواب را گرم نمی کنم. رادیاتور هال و آشپزخانه را خاموش می کنم. در صورت امکان به جای فر از مایکروویو استفاده خواهم کرد.

وقتی لباسشویی را نمی توان بیرون خشک کرد، به جای استفاده از خشک کن، آن را روی یک خشک کن در اتاق نشیمن می کشم. تجهیزات الکتریکی را در حالت آماده به کار نمی گذارم. من دوش می‌گیرم و سال‌هاست که از حمام استفاده نکرده‌ام. من یک بشکه آب دارم (در حال حاضر آب باران زیادی در آن نیست). من آنقدر لرزان هستم که نمی توانم با خیال راحت آب ظرف را به باغ برسانم. من قبوض آب و برق را با بدهی مستقیم پرداخت می کنم.

من چندین لباس گرم و روسری دارم که می توانم هنگام سرماخوردگی بپوشم و چند پتوی پشمی. من به خرید چند ژاکت رول نک فکر می کنم. من یک بطری آب گرم دارم. برای زنده ماندن در این زمستان چه کار دیگری باید انجام دهم؟
نام و آدرس ارائه شده است

شاید لازم باشد به تاریخ نگاه کنیم تا ایده هایی برای زمستان سرد پیش رو داشته باشیم. در زمستان سخت 1941، در یک مدرسه شبانه روزی بدون گرمایش، تشویق شدیم که یک ژاکت و جوراب به پیژامه های خود اضافه کنیم. شش سال بعد، در یک زمستان سخت دیگر، مانتو، ژاکت، جوراب و در صورت موجود بودن، دستکش بود. نکته اصلی من در حال حاضر این است که روی جون های بلند، توپ های پشم شتلند و سوزن های بافندگی سرمایه گذاری کنید.
لین ویلسون
کمبریج

شکی نیست که این یک وضعیت اضطراری ملی با ابعاد جهانی است. مرگ اجتناب ناپذیر است مگر اینکه فورا اقدام شود. اما دولت به اصطلاح محافظه کار فلج و نامرئی است. رهبر سابق بی اعتبار آن در تعطیلات به سر می برد و فقط به نام نخست وزیر بودن افتخار می کند. گهگاه نفخ مبهم او از بالها می آید که باید کارهای بیشتری انجام داد. چقدر و توسط چه کسی نمی تواند بگوید، زیرا گله خود را از دست داده است.

در همان زمان، این دو جانشین بالقوه به اجرای طناب‌های باورنکردنی فزاینده‌ای در مورد موضوعاتی که تأثیر کمی بر واقعیت دارند یا هیچ تأثیری ندارند، به نفع تعداد کمی از مخاطبان منتخب از اعضای عضو حزب، ادامه می‌دهند.

هیچ محافظه‌کاری در هیچ سطحی نتوانسته است از این سیرک پوچ قدردانی کند – چه رسد به توقف آن. هیچ نشانه واضح‌تری از آنچه که همه ما از سپتامبر به بعد می‌توانیم انتظار داشته باشیم وجود ندارد – کارهای مضحک با سیم بالا بدون شبکه ایمنی برای بقیه.
مایکل منسفیلد QC
لندن