در سواحل کارائیب مکزیک، کوه هایی از جلبک دریایی رشد می کنند

تولوم، مکزیک — خراشیدن جلبک دریایی بدبو از برخی سواحل در سواحل کارائیب مملو از تفرجگاه مکزیک برای کارگرانی که این کار را انجام می دهند نه تنها به یک کابوس، بلکه احتمالاً تهدیدی برای سلامتی تبدیل شده است – با مقادیری که امسال در ساحل به نظر می رسد کوه ها نه تپه ها.

تجزیه سارگاسوم که در واقع جلبک است، گاز سولفید هیدروژن تولید می کند. در مقادیر کم در مناطق باز، بویی آزاردهنده بیشتر نیست: گوگردی، مانند تخم مرغ های فاسد.

اما در مقادیری که در شهرهای ساحلی زمانی بهشتی مانند Playa del Carmen، Tulum و Xcalak دیده می‌شود، دانشمندان می‌گویند که می‌تواند برای کارگرانی که مشکلات تنفسی دارند خطرناک باشد زیرا جلبک‌های دریایی را بدون ماسک در گرمای سوزان بیرون می‌کشند. به نظر می رسد امسال در مسیری بدتر از سال 2018 باشد.

ازکیل مارتینز لارا یکی از هزاران کارگری است که شش تا هشت ساعت در روز کار می‌کند و تپه‌های سارگاسوم را روی چرخ‌چرخ‌هایی با چنگال‌ها می‌چسباند و سپس آنها را از ساحل به سمت انبوهی در حال رشد در خیابان همسایه می‌برد.

مارتینز لارا با راهنمایی ماهیگیران ورزشی در سفرهای صید و رها کردن روزانه 50 دلار درآمد کسب می کرد، اما اکنون با جمع آوری حدود 40 چرخ دستی سارگاسوم در روز کمتر از نصف درآمد کسب می کند.

این یک کار سیزیفی در ساحلی در شمال تولوم است، جایی که تشک های عظیمی از جلبک دریایی در ساحل شناور هستند.

یکی دیگر از کارگران، آستین واله، گفت: «اگر امروز همه آن را پاک کنیم، فردا تعداد بیشتری از آن ها در آب خواهد شد.

رزا رودریگز مارتینز، زیست‌شناس در شهر ساحلی پورتو مورلوس که صخره‌ها و اکوسیستم‌های ساحلی را برای دانشگاه ملی خودمختار مکزیک مطالعه می‌کند، می‌گوید، کارگرانی مانند مارتینز و واله، خود را در معرض فراتر از آفتاب سوزان قرار می‌دهند.

رودریگز مارتینز گفت: «در دانشگاه شروع به اندازه‌گیری مقدار گازهایی کرده‌ایم که سارگاسوم هنگام خراشیدن تولید می‌کند. در یک نقطه (در توده ای از جلبک دریایی تجزیه شده) به 56 قسمت در میلیون رسید. این خیلی بالاست. بالاتر از دو، می تواند برای افرادی که مشکلات تنفسی دارند خطرناک باشد.

او گفت: «من از همان نقطه در حال دویدن هستم».

مارتینز لارا این تجمل را ندارد که از گاز سولفید هیدروژن اجتناب کند. تقریباً مانند هر کارگر سارگاسوم دیگر در ساحل، او ماسک، سنسور گاز یا مراقبت پزشکی ندارد. او با نرخ روز برای شخصی که صاحب خانه روبروی ساحل است کار می کند.

هنگامی که سارگاسوم پوسیده می شود، بوی بسیار قوی مانند اسید می دهد، و وقتی آن را تنفس می کنید بسیار آزاردهنده است. مارتینز لارا گفت: خیلی درد دارد. او گفت که اقدامات احتیاطی ساده تری را انجام می دهد.

او می‌گوید: «ما سعی می‌کنیم آن را (ساحل) در اسرع وقت تمیز کنیم… تا زمانی که تا حد امکان تازه است، آن را پاک کنیم.

مقاله ای در سال 2019 در مجله پزشکی سفر شامل این هشدار نگران کننده است، “قرار گرفتن مزمن بیشتر در معرض این گازها می تواند منجر به علائم ملتحمه و عصبی شناختی مانند از دست دادن حافظه و اختلال در تعادل، و همچنین علائم غیر اختصاصی مانند سردرد، تهوع و خستگی شود. “

از سوی دیگر، وزارت بهداشت فلوریدا می‌گوید: «انتظار نمی‌رود سطح سولفید هیدروژن در منطقه‌ای مانند ساحل، جایی که مقدار زیادی جریان هوا می‌تواند سطوح را رقیق کند، به سلامتی آسیب برساند».

مشکل سارگاس برای گردشگران به اندازه کارگران بد نیست. اما خوشایند هم نیست.

Ligia Collado-Vides، گیاه شناس دریایی در دانشگاه بین المللی فلوریدا که متخصص در مطالعه جلبک های درشت مانند سارگاسوم است، گفت: “اگر کمی شنا می کنید، به هیچ وجه نباید خطری داشته باشید.” اما اضافه کرد که چتر عموزاده های کوچک معروف به هیدروزوآ اغلب در تشک های سارگاس زندگی می کنند.

او خاطرنشان کرد: «اگر می‌خواهید برای مدت طولانی در آنجا باشید و در سارگاسوم بازی کنید، می‌توانید مانند بسیاری از نیش‌های هیدروزوئرها و اینها سمی باشند. ساحل – ممکن است کمک کند.

سارا کالاوی، توریستی از دنور، کلرادو، تا حد زیادی محدود به بازی با بچه هایش در استخر مقابل خانه ساحلی اجاره ای آنها بود.

کالاوی گفت: “ملک زیبا است، اما ما به طور خودکار … بو را تحت تاثیر قرار دادیم.” بوی واقعا تند و بسیار قوی است. و بعد، بله، ما از اینکه چقدر جلبک دریایی در اینجا وجود دارد ناامید شدیم.”

«بچه ها سعی کرده اند وارد اقیانوس شوند، اما بعد از آن غرق می شوند. بنابراین ما واقعاً نتوانستیم بخش ساحلی آن را انجام دهیم، به همین دلیل آمدیم.» او گفت.

همچنین بر مردم محلی که به تجارت توریستی وابسته هستند تأثیر خواهد گذاشت. در سال‌های اخیر صدها هزار نفر برای مشاغل با درآمد بهتر به ساحل مهاجرت کردند، اما برخی ممکن است اکنون به فکر ترک این کشور باشند.

واله، پاک‌کننده جلبک‌های دریایی، گفت که یکی از دوستانش در تولوم به این فکر می‌کرده که از کسب و کار غرفه‌های اسنک خود دست بکشد، زیرا فروش آن بسیار کاهش یافته است.

اندازه گیری تأثیر آن بر گردشگری دشوار است. سواحل کارائیب در طول همه‌گیری ویروس کرونا دچار کاهش بازدید شد، اما از آنجایی که مکزیک هرگز محدودیت‌های سفر، الزامات آزمایش یا قوانین اجباری ماسک را اعلام نکرد، آمریکایی‌ها به آمدن خود ادامه دادند.

گردشگری بین‌المللی به این کشور به طور کلی در نیمه اول سال 2022 با 10.26 میلیون بازدیدکننده از ژانویه تا ژوئن پیشی گرفت که 1.5 درصد بیشتر از 10.11 میلیون گردشگر وارد مکزیک در نیمه اول سال 2019 بود.

قوی ترین نمایش مکزیک با گردشگران آمریکایی بود. تعداد آمریکایی هایی که از طریق هوا وارد شده اند در شش ماهه اول سال 2022، 6.66 میلیون نفر بوده است. که 19.1 درصد بیشتر از مدت مشابه سال 2019 است.

اما این رونق ممکن است کند شود. پایگاه Grupo Financiero در یک گزارش تحقیقاتی اشاره کرد که ورود گردشگران بین‌المللی در ژوئن 2022 نسبت به ژوئن 2019 13.8 درصد کاهش داشته است. مشخص نیست چه چیزی – تورم یا جنگ در اوکراین – ممکن است باعث این افت شده باشد.

و هزینه‌های کلی گردشگران کمتر از سطح قبل از همه‌گیری است.

این تصویر متفاوت است زیرا برخی از استراحتگاه های بسیار توسعه یافته مانند کانکون به اندازه استراحتگاه های پایین تر در جنوب، مانند پلایا دل کارمن و تولوم، از سارگاسوم رنج نبرده اند.

جریان‌های اقیانوسی و جزایری مانند Isla Mujeres از کانکون در برابر بیشتر سارگاسوم شناور محافظت می‌کنند. با توجه به تعداد زیاد هتل‌های بزرگ در کانکون با کارکنان نظافتی عظیم و پول برای استقرار بوم‌های شناور، آنچه سارگاسوم وارد می‌شود سریع‌تر تمیز می‌شود.

هیئت منصفه هنوز در بوم های شناور هستند که قرار است تشک های سارگاسوم را قبل از رسیدن به ساحل در دریا به دام بیندازند.

رودریگز مارتینز گفت: «وقتی دریا آرام است، همه انواع بوم ها کار می کنند. “وقتی امواج وجود دارد، هیچ یک از آنها کار نمی کند.”

برخی از گردشگران به قدری این منطقه را دوست دارند که به بازگشت ادامه خواهند داد.

“من قطعا برمی گردم. ما اینجا را دوست داریم. “ما چیزها را کمی کندتر دوست داریم.”

برخی از مردم محلی مانند ویکتور ریس، که در املاک و مستغلات در تولوم کار می‌کند، نسبت به جلبک‌های دریایی خوش‌بین‌تر هستند و خاطرنشان می‌کنند که در ماه‌های زمستان چندان بد نیست.

در زمستان بهتر است. ریس می‌گوید در نوامبر، وقتی گردشگران می‌خواهند بیایند، سارگاسوم از بین می‌رود.

همانطور که سارگاسوم برای مردم مضر است – و Collado-Vides تاکید می کند که مطالعات بسیار بیشتری مورد نیاز است – برای علف های دریایی، ماهی ها و دیگر جانداران دریایی خفه شده توسط جلبک دریایی که به ته می ریزد، تجزیه می شود و لایه های مشابه اکسیژن تهی شده یا بدون اکسیژن ایجاد می کند، بسیار بدتر است. به مناطق مرده

او گفت: “Sargassum آنجا می ماند و به ستون آب می رود تا کسی آن را نبیند، اما در پایین آن شرایط بی اکسیژنی ایجاد می کند.”

کولادو-ویدز با بازگویی یکی از اکتشافات نظارتی اخیر، گفت: «این واقعاً وحشتناک است… تعداد مهره‌داران، تعداد خرچنگ‌ها، تعداد ماهی‌های مرده تنها در یک ربع 1 متر مربعی».