جولن لوپتگی از سویا: “من گوسفند سیاه خانواده هستم و به فوتبال وابسته هستم” | سویا

“من جولن لوپتگی می گوید: پیچ خورده بیرون آمد. پدرش خوزه آنتونیو یک سنگ شکن، قهرمان باسکی که با نام آگوئر II مسابقه می داد، رکورد بلند کردن 22 سیلندر 100 کیلویی در یک دقیقه را در اختیار داشت و پیشنهادهای یک مروج مرتبط با آل کاپون برای تبدیل شدن به یک بوکسور سنگین وزن را رد کرد. عمویش لوئیس، آگر اول، یک سنگ شکن همچنین، در سراسر سرزمین شناخته شده است. و برادرش جوکسان حرفه ای بود بازیکن پلوتا اما پس از آن چیزی اشتباه شد.

جولن می‌توانست پلوتای باسکی را نیز بازی کند، یک سبد برای یک دست، توپ سریع‌تر از هر ورزش روی زمین حرکت می‌کند. او می‌گوید: «من فرصتی داشتم که حرفه‌ای باشم، اما علاقه من فوتبال بود. من گوسفند سیاه خانواده هستم و از همان ابتدا به فوتبال علاقه داشتم. پدرم در دورانی که سنگبری بسیار بزرگ بود، به خوبی شناخته شده بود. برادر من یک بود بازیکن پلوتا در سطح بالا اما زمانی که من روانکاوی معمولی را انجام دادم، “تو چه خواهی بود؟” تست های مدرسه، اولین پاسخی که بیرون آمد فوتبالیست بود. دومی – این را بگیرید – روزنامه نگار فوتبال بود. اگر بازی نمی‌کردم، حداقل می‌توانستم بازی‌ها را رایگان ببینم.»

اگر جهان یک خط کناری را از دست می داد، یک دروازه بان و در نهایت یک مربی به دست می آورد که با درس های آموخته شده در خانه هدایت می شد، حتی اگر ورزش اشتباهی را انتخاب کرد. پدرم یک ورزشکار بزرگ، یک ورزشکار برجسته بود، اما او فوتبال انجام نمی داد در همهلوپتگی می گوید. “با این حال، بزرگ شدن با ارزش هایی که او القا کرد – تلاش، فداکاری، هرگز بهانه جویی – به شکل گیری شخصیت من کمک کرد.” پیچ خورده بیرون آمد اما خوب شد. زمانی که Joxean بود توپ قهرمان در سال 1986، جولن از آکادمی رئال سوسیداد به کاستیا ملحق شد – شروع یک دوران حرفه ای 17 ساله که از رئال مادرید و بارسلونا و جام جهانی 1994 گذشت.

سپس مربیگری آمد، گذار به سمت یک حرفه، فراخوانی، او با عمقی شگفت‌انگیز تشریح می‌کند: روش‌های اعمال‌شده، قیمت تعیین‌شده، ایده‌آل‌ها. به یاد دارم که لوئیس آراگونس به من گفت: بچه، گوش کن، اولین چیز این است: پیراهن را در بیاور. او در مورد چه چیزی صحبت می کند؟ البته من آن را برداشته ام. اما من نداشتم. مثل این نیست که از دو ساحل به یک رودخانه نگاه کنیم. گاهی اوقات مانند دادن یک قرص است: باید آن را به روش صحیح تحویل دهید. لوپتگی تقریباً به وولوز رفت و پر فشارترین مشاغل را در اسپانیا داشت: مادرید و انتخاب. روز پنجشنبه تیم سویا او در لیگ اروپا به مصاف وستهام می رود.

ایوان راکیتیچ، کاپیتان سویا، که از مربی خود خواسته است توضیح دهد، می‌گوید: «وقتی او به خانه می‌رسد، مطمئن هستم که توضیح می‌دهد. [tactics] به همسر و دخترش.» لوپتگی اعتراض می کند: “اگر چیزی مرتبط با فوتبال مطرح می شود، به این دلیل نیست که من به آن اشاره می کنم، بلکه به این دلیل است که آنها می پرسند.” اما سپس با خنده اضافه می کند: “خوشبختم که در حال حاضر خانواده ام مرا همان طور که هستم پذیرفته اند.” Intense یک کلمه برای مردی است که می تواند بازی ها را مانند بازیکنانش خسته به پایان برساند.

او اذعان می کند: «شما خود را می بینید و گاهی اوقات آنچه را که می بینید بیشتر از دیگران دوست دارید، اما نتیجه ای که من به آن رسیده ام این است که من همانی هستم که هستم. گریزی نیست که مربیگری چیزهای زیادی را از شما می گیرد. شما باید یاد بگیرید که با آن دیوانگی زندگی کنید. اگر نه بمیری شما باید بر بزرگترین مانع، یعنی اینکه بتوانید فشار را بردارید و آن را از روی بازیکنان خود بردارید، غلبه کنید. اشتیاق و انرژی شما تحت کنترل سن نیست. شما تطبیق می‌دهید، هر روز پیشرفت می‌کنید، تغییر می‌کنید. این چیزی است که شما را قادر می سازد به راه خود ادامه دهید.»

یک مکث وجود دارد، یک لبخند: «تا زمانی که تو را بخواهند. وقتی تو را نمی خواهند…”

آیا واقعاً می توانید از آن لذت ببرید؟ “مثل یک بچه کوچک. حتی سخت ترین لحظات، زیرا در آن زمان است که مداخله مربی باید در بهترین حالت باشد. و لحظات سخت شخصیت را می سازد.»

فراوان بوده است. پس از 10 بازی در رایو، لوپتگی با فوتبال جوانان شروع کرد و اسپانیا را به عنوان قهرمانی اروپا در سطح زیر 19 و زیر 21 سال در سال های 2012 و 2013 رساند. دیدن موفقیت فرزندان “ش” – دیوید دخیا، تیاگو آلکانتارا، کوکه، آلوارو موراتا و دنی کارواخال در رأس یک لیست طولانی، رضایت و علاقه دارد – اما او به دنبال چیز دیگری بود. شما فشار یکسانی ندارید. این یک “داروی سخت” نیست. فوتبال بزرگسالان و نخبگان داروی سختی است. اشتیاق من همیشه مربیگری در سطح نخبگان بود.”

نخبه تر، تحت فشارتر از این نمی آید. لوپتگی در آستانه جام جهانی 2018 از اسپانیا اخراج شد، خوزه لوئیس روبیالس، رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا، به شدت واکنش نشان داد که رئال مادرید او را به عنوان سرمربی جدید خود معرفی کرد. مجبور به ترک کمپ تمرینی و بازگشت به تنهایی، چیزی ظالمانه و کوبنده در مورد طلسم او در برنابئو وجود داشت که مدت زیادی دوام نیاورد. از سوی دیگر، صدمه ایجاد می کند.

لوپتگی اصرار می‌ورزد: «این چیزی است که من احساس می‌کنم با آن فاصله دارم. “با همه چیز می شد بهتر مدیریت کرد. ما با بهترین تیم های جهان به جز برزیل بازی کردیم: انگلیس در انگلیس، ایتالیا در ایتالیا، بلژیک در بلژیک، آلمان در آلمان، فرانسه در فرانسه. آرژانتین در خانه و علاوه بر شکست ناپذیر بودن، هویتی روشن ساختیم. ما آماده بودیم که به چیزهای بسیار بسیار بزرگی دست پیدا کنیم و این دردناک بود زیرا آنها ما را در لحظه ای که امید در بالاترین حد بود بیرون آوردند. بسیاری از مربیان پس از یک جام جهانی یا یورو به یک باشگاه رفته اند: می شد خیلی طبیعی تر با آن برخورد کرد. اما فصل بسته است.»

می گویند بهترین انتقام خوب زندگی کردن است. لوپتگی پاسخ می دهد: «اما اگر از آن انگیزه بگیرم و بخواهم به مردم ثابت کنم اشتباه می کنند، مرد متوسطی خواهم بود. “انگیزه در درون شماست. شما با این فکر روز روبرو نمی شوید: “دو سال پیش”. اشتیاق شما را به حرکت در می آورد. این انرژی خوب است. نوع دیگر، کاملا صادقانه، من واقعا آن را دوست ندارم. شما از تجربیات بد درس می گیرید اما انرژی که شما را به حرکت در می آورد ذاتی است نه بیرونی. این امید است که از گذشته تغذیه کنم، نه از گذشته.»

او مطمئناً خوب زندگی کرده است. اگر هنگام ورود لوپتگی به سویا، خماری ناشی از پیامدهای اسپانیا، کمی سکوت وجود داشت، مدت هاست که از بین رفته است. هنگامی که آنها اخیراً دربی را بردند، او در برابر هواداران ایستاد و در حالی که نام او را فریاد می زدند، قلبش را نگه داشت. در اولین فصل خود، او آنها را به لیگ قهرمانان اروپا بازگرداند و قهرمان لیگ اروپا شد. فصل گذشته آنها در رقابت قهرمانی به هفته 36 رسیدند. در این فصل، دوباره لیگ اروپا برگزار می شود، رقابتی که هیچ کس مانند سویا از آن استقبال نمی کند و یکی از لوپتگی اصرار دارد که «تیم های بزرگ واقعاً می خواهند برنده شوند. وزن و اعتبار پیدا کرده است». سویا نیز تنها تیمی است که می خواهد مادرید را بگیرد.

فاصله 8 امتیازی است اما آنها همچنان می جنگند. این یک معجزه است که آنها حتی ایستاده اند، غایبان در اکثر هفته ها دو رقمی هستند. در حال صحبت کردن، تلفن زنگ می خورد. این مدیر ورزشی، مونچی است. لوپتگی می خندد: “شاید او زنگ می زند تا بگوید هالند را امضا کرده است.” من فقط 11 را می خواهم [fit players]” نگاهی به تخته وایت برد می اندازد. او می گوید: «بعضی روزها با هشت یا نه نفر تمرین می کردیم.

مهلت در پنجره زمستانی فرا رسید، سویا در حالی که نیوکاسل از دیگو کارلوس خواستگاری کرد و تکاتیتو کرونا و آنتونی مارسیال را امضا کرد، محکم ایستاد. در تابستان، آنها در برابر پیشنهاد 42 میلیون پوندی چلسی برای ژول کونده مقاومت کرده بودند.

بازیکنانی بودند که می‌توانستند بروند اما پیشنهادها مطابق با ارزش‌گذاری نبود. مهم این است که بازیکن از ادامه کار خوشحال باشد. [Diego] متعهد است، هیچ شکی وجود ندارد… ورود آنتونی و کرونا به ما کمک می کند تا پیشرفت کنیم. ما در مورد آنتونی هیجان زده ایم. او می تواند چیزهایی را به ما بدهد که دیگران نمی توانند: یک بازیکن بسیار خوب از نظر فنی و بدنی، قدرتمند و همه کاره، بازی گسترده یا مرکزی. او این کیفیت را در پایان یک حرکت نشان می دهد و ما را کمی بیشتر می کند عمودی. ما به او کمک خواهیم کرد تا این ویژگی ها را در اسرع وقت به عملکرد تبدیل کند.

تصور دربی سویا در ورزشگاه سویا برای فینال بی فایده است؟ می توانید تصور کنید… اما آنچه در فوتبال اتفاق می افتد معمولاً فراتر از هر چیزی است که شما تصور می کنید. هزار نمونه وجود دارد.» و علاوه بر این، وستهام اول است.

“اگر یک چیز وجود داشته باشد که من یاد گرفته ام این است که شما نمی توانید بگویید: “این اتفاق خواهد افتاد.” آینده شاخ های پیچیده ای دارد. تمام چیزی که می توانید به آن فکر کنید همین امروز است، و با همان شور و شوق زمانی که بچه بودید. روزی که من آن را احساس نکنم، نمی توانم آن را به بازیکنانم منتقل کنم: آنها باید شادی، هیجان را احساس کنند. و یک چیز جادویی در مورد فوتبال وجود دارد: هر روز اتفاقی می افتد که انتظارش را نداشتید. هر روز صبح وارد خانه می شوم و می گویم: “امروز چه داریم؟” چون همیشه چیزی هست.»