لیز تراس “اگر نخست وزیر شود حفاری نفت بیشتری را تایید خواهد کرد” | روغن

بر اساس گزارش‌ها، لیز تراس در صورت پیروزی در انتخابات رهبری محافظه‌کاران، تلاش‌های بیشتری برای حفاری نفت در دریای شمال را امضا خواهد کرد که انتقاد فعالان محیط‌زیست را برانگیخت.

در میان تشدید نگرانی عمومی در مورد افزایش قبوض انرژی، مشاوران سیاست تراس در حال بحث در مورد پیشنهادهایی برای صدور حداکثر 130 مجوز حفاری جدید هستند که معمولاً برای تولید نفت و گاز تقریباً سه دهه طول می کشد.

به گزارش تایمز، کواسی کوارتنگ، وزیر بازرگانی و جاکوب ریس موگ، وزیر فرصت‌های برگزیت، با شرکت‌های نفت و گاز دیدار کرده‌اند تا در مورد چگونگی تامین منابع انرژی در زمستان امسال بحث کنند.

بر اساس گزارش ها، این بحث ها شامل واردات بیشتر گاز از نروژ در کوتاه مدت و در عین حال افزایش تولید داخلی است. کمیته تغییرات آب و هوایی پیش از این گفته بود که به طور متوسط ​​28 سال طول می کشد تا مجوز اکتشاف منجر به تولید نفت و گاز شود.

دکتر داگ پار، دانشمند ارشد صلح سبز بریتانیا، گفت که تشدید حفاری در دریای شمال کمک چندانی به کاهش هزینه های انرژی نخواهد کرد.

او گفت: «راه انداختن جنون حفاری دریای شمال برنامه ای برای کمک به پرداخت کنندگان قبوض نیست، بلکه هدیه ای به غول های سوخت فسیلی است که از این بحران میلیاردها دلار درآمد دارند.”

نفت و گاز جدید ممکن است یک ربع قرن طول بکشد تا تولید شود، در نهایت با قیمت های جهانی فروخته خواهد شد و هیچ تاثیر واقعی بر قبوض انرژی نخواهد داشت، اما همچنان به بحران آب و هوایی دامن می زند.

او گفت که وابستگی بریتانیا به گاز یکی از عوامل افزایش قبوض است و خواستار اقدام سریعتر برای ترویج پروژه های جدید بادی و خورشیدی و همچنین بهبود بهره وری انرژی با عایق کاری خانه های بریتانیایی شد که در میان نشتی ترین خانه ها در اروپا هستند.

وی افزود: «اگر لیز تراس واقعاً می‌خواهد به خانوارهای محروم کمک کند، باید در کنار حمایت مالی اضافی برای فقیرترین خانوارها، قبض انرژی را مسدود کند، که بخشی از آن با مالیات صحیح بر سودهای نجومی شرکت‌های نفت و گاز تأمین می‌شود.»

پس از آنکه ولادیمیر پوتین در بحبوحه یک بن بست ژئوپلیتیکی بر سر تهاجم خود به اوکراین، شروع به خفه کردن جریانات خط لوله کرد، طرح تراس دریای شمال در پس زمینه تقلای سراسر قاره برای تضمین تامین گاز قبل از زمستان است.

بریتانیا بیشتر از اکثر کشورهای اروپایی به گاز متکی است و پس از بسته شدن تاسیسات راف در سواحل یورکشایر در سال 2017، ذخیره بسیار کمی دارد. حزب کارگر قبلاً از تراس خواسته بود تا نقش خود را در موافقت دولت با تعطیلی راف توضیح دهد.