کشاورزان ایرلندی می گویند برای دستیابی به اهداف آب و هوایی مجبور خواهند شد گاوها را از بین ببرند | ایرلند

دونالد اسکالی به گله 208 گاو خود که در یک مزرعه سرسبز علف و شبدر می خورند، خیره می شود، در حالی که نسیم ملایمی سکوت را خفه می کند.

اسکالی، 47 ساله، یک دامدار نسل سوم، می گوید: «برای من لذت بردن از بیرون آمدن و نگاه کردن و دیدن اینکه چقدر این گاوها سالم و شاد هستند، وجود دارد. “هر گاو شخصیت خاص خود را دارد، همه آنها فردی هستند.”

صحنه شبانی در Ballyheyland، منظره‌ای از تپه‌های غلتان در شهرستان Laois، در سراسر روستایی ایرلند تکرار شده است. ایرلند دارای 7.3 میلیون گاو است که به طور قابل توجهی از انسان ها بیشتر است و تاریخچه ای طولانی با این حیوان که به اسطوره کشیده شده است، از جمله حمله گاو کولی، داستان حماسی ایلیاد ایرلندی. کشاورزی تا قرن بیستم بر اقتصاد تسلط داشت و چشم اندازی از ایرلند را شکل داد که هنوز بازدیدکنندگان را مسحور خود می کند.

با این حال، گاوها اکنون نماد چیز دیگری هستند: یک معضل بحران آب و هوا.

ایرلند به جای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، به افزایش آن ادامه داده است و بیشترین سهم را کشاورزی است. 135000 مزرعه ایرلند 37.5 درصد از گازهای گلخانه ای ملی را تولید می کنند که بالاترین نسبت در اتحادیه اروپا است و بیشتر آن از متان مرتبط با آروغ زدن توسط حیوانات نشخوارکننده است.

بر اساس طرح جدید دولت، کشاورزی باید تا سال 2030 انتشار را 25 درصد کاهش دهد. سایر بخش ها با اهداف حتی بالاتری روبرو هستند – حمل و نقل باید انتشار گازهای گلخانه ای را 50 درصد، ساختمان های تجاری و عمومی تا 40 درصد کاهش دهد – اما بلندترین اعتراض ها از سوی کشاورزان صورت گرفته است.

آنها می گویند که کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان یک چهارم، بسیاری از مزارع را به ورشکستگی می کشاند و می تواند صدها هزار گاو را نابود کند. پت مک کورمک، رئیس انجمن تامین کنندگان شیر خامه ای ایرلندی، می گوید: “خلق و خوی بسیار ناامید است.” “تعیین کمیت بسیار دشوار است، اما هزینه ها افزایش یافته و تولید کاهش می یابد.”

کشاورزان و متحدان آنها دولت ائتلافی را که شامل حزب سبز نیز می‌شود، متهم کرده‌اند که روستایی ایرلند را قربانی می‌کند و برای کشاورزان چاره‌ای جز کشتن گله‌ها باقی نمی‌گذارد. تاکنون هیچ اعتراضی به سبک هلندی وجود نداشته است.

تا همین اواخر، دولت دامداران را تشویق می‌کرد تا برای بهره‌برداری از پایان سهمیه‌های شیر اتحادیه اروپا، توسعه دهند. کشاورزان بر روی تجهیزات جدید سرمایه گذاری کردند و گله لبنیات در دهه گذشته تقریباً به نصف افزایش یافت. کره، پنیر و سایر محصولات ایرلندی – 90 درصد آن صادر می شود – قفسه های سوپرمارکت ها در سراسر جهان پر شده است.

«تمام صحبت‌ها این بود که لبنیات چه چیزی می‌تواند برای اقتصاد و جامعه ارائه کند و ما این کار را به‌طور ناگهانی انجام دادیم. مک کورمک گفت: حالا این پسر بد است.

در Ballyheyland، اسکالی که 60 هکتار (150 هکتار) زمین دارد و 60 هکتار دیگر را در سایه کوه Cullenagh اجاره می‌کند، نه تنها گله خود را 5 برابر کرد، بلکه آن را به نسب هلشتاین فریزیان تبدیل کرد. گاوهای او در مزارع پرسه می زنند و عمدتاً از طریق علف زندگی می کنند، یک نقطه فروش کلیدی که محصولات ایرلندی را از سایر کشورهایی که گاوها را در آلونک های بتنی نگهداری می کنند متمایز می کند.

اسکالی می گوید، کار 24 ساعته است. “تو باید عاشقش باشی وگرنه این کار را نمی کنی.” او امیدوار است پسر نوجوانش به نسل چهارم اسکالی تبدیل شود که گاو پرورش می دهد، اما می گوید اهداف آب و هوایی می تواند آینده مزرعه را به خطر بیندازد.

“همه چیز خیلی سریع اتفاق می افتد، و آنها خیلی سریع به دنبال نتایج هستند. گاهی بهتر است آهسته حرکت کنید و آن را درست انجام دهید.» او می گوید یک شیوه زندگی در خطر است. “شما چیزی را از دست نمی دهید تا زمانی که آن را از دست بدهید.”

کشاورزان امیدوارند که تغییرات پیشنهادی در محاسبه انتشار متان، راندمان بیشتر، فناوری‌های جدید و سایر اقدامات بتواند از نیاز به کاهش گله جلوگیری کند.

جان سوئینی، کارشناس آب و هوا در دانشگاه مینوت، بدبین است. روش‌های مختلف آزمایش‌شده و آزمایش‌نشده برای نشان دادن رعایت سقف انتشار ۲۵ درصد پیشرفت کرده‌اند.» او گفت که آنها ناکافی بودند. تنها کاهش تعداد می تواند در کوتاه مدت به اهداف دست یابد.»

سوینی تخمین می‌زند که ایرلند باید تا سال 2030 تعداد گاوهای خود را به میزان 1 میلیون کاهش دهد.

Sweeney گفت که کشاورزان در مقایسه با سایر بخش‌ها به آرامی کنار می‌رفتند. “کشاورزی سقف انتشار بسیار سخاوتمندانه ای دریافت کرده است، عمدتا به دلیل گروه های لابی قدرتمندی که در اختیار دارد.” بقیه جامعه با کاهش 60 درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای برای جذب سستی ناشی از کشاورزی مواجه هستند.

هنوز مشخص نیست که ایرلند چگونه – یا اینکه آیا – به این کاهش ها دست خواهد یافت. رکوردی در تعیین اهداف جسورانه و ظاهراً الزام آور و به دنبال آن بی عملی دارد.

جان کانل، کشاورز و نویسنده ای از شهرستان لانگفورد، گفت که این اتفاق نمی تواند دوباره تکرار شود. او در سال 2018 یک کتاب پرفروش شماره 1 به نام کتاب گاو، وقایع نگاری از یک فصل زایمان و مراقبه ای در مورد روستاهای ایرلند نوشت. کتاب های بعدی او درباره محیط زیست خواهد بود.

«آب و هوا مسئله زمانه ماست. همه ما اکنون باید دور هم جمع شویم تا مطمئن شویم دنیایی برای فرزندان و نوه‌های ما به ارث می‌رسد.» کانل گفت که همه نیاز به سازگاری داشتند. این کار آسانی نیست، اما باید به خانه جهانی که در آن زندگی می کنیم فکر کنیم.