نقطه بدون بازگشت: زمانی که چین در تلاش برای جلوگیری از سقوط اموال است، زمان بحرانی است | اقتصاد چین

سیکارشناسان هشدار می‌دهند که hina در نبرد خود برای مهار آنچه می‌تواند بزرگترین سقوط اموالی باشد که تا کنون دیده است به نقطه‌ای بی‌بازگشت رسیده است که رهبری کمونیست کشور و اقتصاد جهانی را در معرض خطر قرار می‌دهد.

در حالی که کشورهای غربی در آستانه یک رکود بالقوه ویرانگر در سال آینده قرار می گیرند، چین نیز به دلیل “فروپاشی کامل” اعتماد مردم عادی در بازار مسکن که زمانی پررونق بود، و تداوم ویرانی های شدید صفر در پکن با رکود مواجه است. استراتژی کووید و یک موج گرمای شدید که بر عرضه برق و غذا تأثیر می گذارد.

هشدار در چین در حال پخش شدن است که روزهای سختی در راه است و رن ژنگفی، مدیر اجرایی هواوی، این هفته با هشدار داد که سرمای ناشی از رکود اقتصادی برای دهه آینده “برای همه احساس خواهد شد”، شور و هیجانی ایجاد کرد.

اما همانطور که برای رئیس جمهور شی جین پینگ غیرممکن شده است که قرنطینه های گسترده ای را که باعث کاهش فعالیت های اقتصادی شده است، تغییر دهد، بعید به نظر می رسد که او و دفتر سیاسی اش سرکوب وام دهی بی پروا در بازار املاک را که منجر به این شده است، معکوس کنند. 40 درصد کاهش فروش مسکن در سال جاری

بازار مسکن چین در دو دهه گذشته باعث رشد شده است و اکنون بزرگترین طبقه دارایی در جهان است، با ارزش فرضی بین 55 تریلیون دلار (47 تریلیون پوند) تا 60 تریلیون دلار، که بزرگتر از کل سرمایه سهام ایالات متحده است. بازار. اکنون توسعه‌دهندگان پس از محرومیت از اعتبار آسان، سقوط کرده‌اند، قیمت‌ها در حال کاهش است، مالکان خانه‌ها از پرداخت وام مسکن برای خانه‌های ناتمام خودداری می‌کنند و رکود در املاک در حال فروش و ساخت‌وساز دولت‌های محلی را فلج می‌کند که برای درآمد به فروش زمین متکی هستند.

گابریل ویلداو، کارشناس چینی در شرکت مشاوره جهانی Teneo، می‌گوید پکن در مورد اینکه آیا سرکوب وام‌دهی را معکوس کند یا در تلاش‌های خود برای «رام کردن جانوران» فعالیت‌های ساختمانی غیرمولد که منجر به پیدایش شده است، با یک لحظه بحرانی مواجه است. شهرهای ارواح و فرودگاه‌ها و همچنین جاده‌های ناکجاآباد.

او می گوید: «دولت با انتخاب سختی روبروست. «اما مثل صفر کووید است. ویلداو گفت: آنها آنقدر پیش آمده‌اند که نمی‌توانند به عقب برگردند، زیرا در این صورت به نظر می‌رسد که یک قضاوت نادرست یا اشتباه سیاستی است.

“این جایی است که لاستیک به جاده برخورد می کند. آنها رشد فناوری پیشرفته بیشتری می خواهند و املاک و مستغلات زیادی نمی خواهند، اما چه چیزی جایگزین آن می شود؟ یک فروپاشی کامل اعتماد در بازار مسکن وجود دارد. هیچ صنعتی نمی تواند از آن دوام بیاورد.»

تلاش برای احیای اقتصاد تمرکز بسته عظیمی از اقداماتی بود که پکن در هفته گذشته از جمله 300 میلیارد یوان (37 میلیارد پوند) در هزینه های زیرساختی جدید و تمدید استقراض به دولت های محلی به ارزش 500 میلیارد یوان رونمایی کرد. اقتصاددانان گفتند که این محرک مورد انتظار بود و ممکن است در اقتصادی که از قبل مملو از سرمایه گذاری است، تأثیر زیادی نداشته باشد. آنها می گویند آنچه مورد نیاز است این است که خانوارهای چینی پول نقد بیشتری در دست داشته باشند تا اقتصاد را به دور از مدل قدیمی سرمایه گذاری خسته کنند. با این حال، چنین سیاست‌هایی از نظر سیاسی دشوار هستند، زیرا نظم مستقر کادرهای حزبی قدرتمند، شرکت‌های متمرکز دولتی و پانژاندروم‌های دولت محلی را تهدید می‌کنند.

ویلداو می‌گوید پکن پول و دانش فنی برای کمک به بخش املاک را در اختیار دارد، اما “بسیار گران” خواهد بود. تا اینجا به نظر می‌رسد که شی، علی‌رغم هرج‌ومرج به راه‌اندازی شده، به این طرح پایبند است تا افراط‌ها را از بین ببرد و مطمئن شود که «خانه‌ها برای زندگی هستند» به جای حدس و گمان.

تا کنون صنایع صادراتی چین به خوبی خود را حفظ کرده‌اند و علی‌رغم جنگ‌های تجاری و قرنطینه‌ها، این کشور در واقع از زمان شروع همه‌گیری، سهم خود را از تولید جهانی (paywall) افزایش داده است. با این حال، حتی این در معرض خطر است زیرا به نظر می رسد تقاضا از سراسر جهان در طی 12 ماه آینده در یک حلقه بازخوردی که خطر بیشتری را برای چین به همراه دارد، از صخره سقوط خواهد کرد.

همانطور که نظرات رن در مورد چشم انداز هواوی برجسته شد، فقط چین نیست که با عدم قطعیت مواجه است. کاهش عرضه گاز توسط روسیه و تحریم‌های غرب که به دلیل تهاجم این کشور به اوکراین اعمال شد، باعث افزایش تورم و توقف رشد می‌شود و زمستانی تیره را برای اقتصادهای توسعه‌یافته از ایالات متحده تا اروپا و از ژاپن تا کره جنوبی تهدید می‌کند. بدترین بحران هزینه زندگی برای نزدیک به 50 سال اخیر به آرامی کشورهای غربی را فرا می گیرد و به نظر می رسد که به طور قطعی منجر به کاهش تقاضا برای کالاهای ساخت چین می شود زیرا خانواده ها باید بر روی موارد ضروری مانند غذا و سوخت تمرکز کنند. روز جمعه، جروم پاول، رئیس فدرال رزرو ایالات متحده، با بیان اینکه بانک مرکزی تا زمانی که تورم از بین نرود، به افزایش نرخ بهره ادامه خواهد داد، بازارهای سهام را متزلزل کرد و گفت که برای خانوارها و مشاغل دردسر خواهد داشت.

به گفته دیوید لولین اسمیت، استراتژیست ارشد شرکت سرمایه گذاری و مدیریت دارایی Nucelus Wealth در ملبورن، کاهش تقاضای خارجی “کفش بعدی برای کاهش” برای چین است و چین را در وضعیتی خطرناک ترک خواهد کرد.

بخش خصوصی توسط Omicron ضربه خورده است، بخش خارجی تحت تأثیر ضعف جهانی قرار گرفته است، و بخش دولتی هر چه در توان دارد انجام می دهد تا سستی را جبران کند، اما با موانع مختلفی در سیاست های مالی مواجه است. این یک ترکیب بسیار سمی برای چین است. مدیریت بسیار سخت است.»

رکود اقتصادی چین در سال آینده کاملاً در چارچوب است. این پیامدهای باورنکردنی برای بازارهای جهانی از همه نوع خواهد داشت.»

رولاند راجا، اقتصاددان ارشد مؤسسه Lowy، یک اندیشکده در استرالیا، می‌گوید که احساس سرمای جهانی که رن درباره آن هشدار داده است، کاملاً مشخص نیست، اما این عامل ناشناخته را به ترکیب خطرناکی از مسائل اضافه می‌کند. این موارد عبارتند از: افزایش نوسانات ژئوپلیتیکی. زنجیره تامین شکننده؛ ناکارآمدی سیاسی در ایالات متحده؛ اختلال دیجیتال؛ و اثرات تسریع کننده تغییرات آب و هوا. این چالش‌ها حتی رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون را بر آن داشت تا با گفتن اینکه ما شاهد «پایان فراوانی» هستیم، به پیش‌بینی‌های غم‌انگیز بپیوندد.

در بحران مالی جهانی 2008-2009، چین با یک محرک 4 تریلیون یوان، اقتصاد جهانی را نجات داد. اما با توجه به اینکه پکن در حال جدا شدن از نظم جهانی تحت رهبری غرب و رشد اقتصادی ناشی از بدهی است، یک ماموریت نجات چین دیگر بسیار بعید به نظر می رسد. در عوض، چین با «دهه‌های از دست رفته» به سبک ژاپنی مواجه می‌شود، زیرا تلاش می‌کند میلیاردها دلار وام‌های بی ارزش ملک را جذب کند.

راجا می گوید: «در کوتاه مدت اقتصاد چین در حال ضربه خوردن است. باید دید عواقب میان مدت و بلندمدت آن چه می تواند باشد. اما چین همچنین با بادهای معکوس درازمدت بسیار مهمی از کاهش جمعیت و پیری، دولت گرایی خزنده و روابط خارجی دشوارتر روبه‌رو است.»

و همانطور که چین در بحران مسکن به نقطه بی بازگشت خود می رسد، خود اقتصاد جهان نیز در دوراهی قرار دارد. راجا می‌گوید: «به نظر می‌رسد که اقتصاد جهانی در نقطه عطفی قرار دارد. «اگرچه هنوز هم در حالت نوسانی است، زمانی که همه چیز می‌تواند در هر جهتی پیش برود. مردم باید برای دنیایی بسیار نامطمئن‌تر آماده شوند، اما ما نیز باید از سیاستمداران و سیاست‌گذاران خود انتظار بیشتری داشته باشیم، زیرا نیاز به سیاست عاقلانه روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شود.»