فعالان آمازون در سوگ مرگ “مرد سوراخ”، آخرین قبیله اش سوگواری کردند | برزیل

یک مرد بومی ناشناس و کاریزماتیک که گمان می‌رود آخرین نفر از قبیله‌اش باشد، در آمازون برزیل جان باخت و باعث حیرت فعالانی شد که از دست دادن زبان و فرهنگ قومی دیگر ابراز تاسف می‌کردند.

مرد منزوی و مرموز فقط به نام هندی سوراخ، یا “مرد بومی چاله”، زیرا او بخش اعظم وجود خود را در گودال هایی که در زمین حفر کرده بود، گذراند.

در طی چندین دهه، که در طی آن سرزمین او مورد حمله قرار گرفت و دوستان و خانواده او کشته شدند، او در برابر تمام تلاش‌ها برای تماس با او مقاومت کرد، تله‌ها گذاشت و به سوی هرکسی که خیلی نزدیک می‌شد شلیک کرد.

سارا شنکر، یکی از مبارزان در بقای بین‌المللی، جنبش جهانی برای مردم قبیله‌ای، گفت: «پس از تحمل قتل‌عام‌های بی‌رحمانه و تهاجمات زمینی، رد تماس با بیگانگان بهترین شانس او ​​برای بقا بود.

او آخرین نفر از قبیله خود بود، و بنابراین یک قبیله دیگر منقرض شد – ناپدید نشد، همانطور که برخی می گویند، این روند بسیار فعالتر و نسل کشی از ناپدید شدن است.

مقامات اطلاعات کمی درباره این مرد دارند، اما استقلال مصمم و آرامش آشکار او به ایجاد یک عرفان در اطراف او کمک کرد که توجه فعالان و رسانه ها در سراسر برزیل و سراسر جهان را به خود جلب کرد.

مارسلو دوس سانتوس، کاوشگر بازنشسته ای که در فونای، بنیاد ملی بومی برزیل، بر سلامتی او نظارت می کرد، گفت: «او به هیچ کس اعتماد نداشت زیرا تجربیات آسیب زا زیادی با افراد غیربومی داشت.

دوس سانتوس گفت که او و سایر مقامات فونای هدایایی از ابزارها، دانه ها و مواد غذایی را که به صورت استراتژیک قرار داده شده بودند، گذاشتند اما همیشه با آنها مخالفت می شد.

آنها بر این باورند که زمانی در دهه 1980، دامداران غیرقانونی، پس از ترک پیشنهادات اولیه شکر، به قبیله سم موش دادند که همه “مرد سوراخ” را کشت.

یکی از مقامات فونای که وضعیت سلامتی این مرد را از راه دور زیر نظر داشت، جسد او را در یک بانوج در حال تجزیه یافت. از آنجایی که او پرهای رنگارنگ را دور بدنش گذاشته بود، این مقام معتقد است که این مرد برای مرگ آماده شده بود. او تخمین زد که این مرد حدود 60 سال سن داشت.

سازمان‌های بومی تعداد قبایل باقی‌مانده را بین 235 تا 300 قبایل می‌دانند، اما تعیین رقم دقیق دشوار است زیرا برخی از قبایل تماس بسیار کمی با جامعه مهاجران داشته‌اند.

حداقل 30 گروه اعتقاد بر این است که در اعماق جنگل زندگی می کنند و تقریباً چیزی در مورد تعداد، زبان یا فرهنگ آنها شناخته شده نیست.

دیده بان حقوق بشر مردمان بومی منزوی و اخیراً در این باره نوشت: «از آنجایی که او قاطعانه در برابر هرگونه تلاش برای برقراری تماس مقاومت می کرد، بدون اینکه به کدام قومیت تعلق داشت و انگیزه چاله هایی که در خانه اش حفر کرده بود، جان سپرد. با اطلاع از مرگ این مرد

“[He] به وضوح گزینه خود را برای فاصله گرفتن بدون گفتن حتی یک کلمه که امکان همذات پنداری او را با زبان شناخته شده بومی بیان می کند، بیان کرد.

OPI گفت که مقامات Funai اولین بار در اواسط دهه 1990 متوجه این مرد شدند. فعالان بومی قطعات کوچکی از زمین های کشاورزی را پیدا کردند که توسط دامداران مهاجم ویران شده بود و بقایای خانه هایی که آنها معتقدند توسط تراکتورها جابجا شده بود. گودال‌های بزرگی که با دست حفر شده بودند نیز وجود داشت.

این منطقه، در امتداد مرز برزیل با بولیوی، مورد حمله دامداران، کاوشگران و چوب بران قرار گرفت و همچنان باقی می ماند که چشم طمع به منابع طبیعی ارزشمند آن دارند.

این کشف باعث شد که فونای منطقه ای را که در آن مرد می توانست بدون مانع زندگی کند حصار بکشد و در سال 1997 ذخیره گاه تانارو به طور رسمی ایجاد شد.

OPI خواستار حفظ این ذخیره‌گاه در وضعیت فعلی خود شد و از مقامات خواست تا مطالعات باستان‌شناسی و مردم‌شناسی را انجام دهند که می‌تواند پیشینه و شیوه زندگی این مرد را روشن کند.

تعداد قبایلی که سرزمین آنها در معرض تهدید است از زمان به قدرت رسیدن رئیس جمهور راست افراطی، ژائیر بولسونارو، در سال 2018 افزایش یافته است. به گفته گروه حقوقی Cimi، تعداد تهاجمات ثبت شده به سرزمین های بومی از 109 مورد در سال 2018 به 305 مورد در سال گذشته افزایش یافته است. .

بولسونارو مدت‌هاست که تحقیر خود را نسبت به بومیان به وضوح بیان کرده است و زمانی گفته بود که برزیل مانند سواره‌نظامیان آمریکایی، مردم بومی را به اشتباه نکشیده است. او قبل از تصدی پست ریاست جمهوری متعهد شد که یک سانتیمتر مربع بیشتر به مردم بومی زمین ندهد و به این وعده عمل کرده است.