به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
روز جمعه در جکسون هول، وایومینگ، جروم پاول، رئیس فدرال رزرو گفت: فدرال رزرو باید به افزایش نرخ بهره ادامه دهد، حتی اگر این امر “دردی برای خانوارها و مشاغل به همراه خواهد داشت”.
این – با تمام احترامی که برایش قائلم – یک چیز عجیب است.
درست است، تورم نزدیک به بالاترین حد چهار دهه است. اما تلاش تهاجمی فدرال رزرو برای مهار آن از طریق افزایش شدید نرخ بهره – سریعترین سری افزایش نرخ از اوایل دهه 1980 – خطر رکود را افزایش می دهد. اظهارات پاول حاکی از آن است که فدرال رزرو احتمالاً در ماه سپتامبر مجدداً نرخ بهره را تا سه چهارم درصد افزایش خواهد داد و این ریسک را همچنان بیشتر خواهد کرد.
درد در حال حاضر در سراسر زمین احساس می شود. افزایش دستمزدها مطابق با تورم نبوده است. این بدان معناست که اکثر آمریکایی ها همچنان به از دست دادن موقعیت اقتصادی خود ادامه می دهند.
پاول در واقع به آنها می گوید که زمین های بیشتری را از دست خواهند داد. او اذعان میکند که نرخهای بهره بالاتر، رشد اقتصادی را کاهش میدهد و به شرایط «نرمتر» بازار کار منجر میشود – یک تعبیر برای افزایش دستمزد کمتر و مشاغل کمتر. اما “اینها هزینه های ناگوار کاهش تورم است”.
در همین حال، سود شرکت ها همچنان به اوج خود ادامه می دهد. بر اساس آمار وزارت بازرگانی که روز پنجشنبه منتشر شد، حاشیه سود به بالاترین حد خود از سال 1950 رسیده است.
لحظه ای توقف کنید و اجازه دهید ذهن شما روی این موضوع متمرکز شود: قیمت هایی که کسب و کارها از مشتریان خود دریافت می کنند پیشی گرفتن هر چه افزایش هزینه هایی که مشاغل برای مواد و نیروی کار با آن روبرو هستند.
به عبارت دیگر، دستمزدها باعث افزایش تورم نمی شود. هزینه های تولید باعث افزایش تورم نمی شود.
شرکت ها در حال افزایش تورم هستند. بزرگترین منبع منحصر به فرد تورم در ایالات متحده قدرت قیمت گذاری شرکت ها است.
پس چرا فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد؟ چون فدرال رزرو همین است میکند زمانی که قیمت ها در حال افزایش است این تنها ابزار موجود در جعبه ابزار فدرال رزرو است. به نقل از ضرب المثل قدیمی، وقتی تنها یک چکش دارید، همه چیز شبیه میخ به نظر می رسد – یا در این مورد، نرخ بهره برای افزایش.
مشکل: این بیشتر زحمت کارگران و افراد کم درآمد را برای مبارزه با تورم سنگین می کند. آنها اولین کسانی هستند که با کند شدن اقتصاد، حقوق و مشاغل خود را از دست می دهند. آنها در حال حاضر چکش می شوند.
اگر فدرال رزرو به افزایش نرخ ها برای کاهش نرخ تورم ادامه دهد، آنها حتی بیشتر ضربه خواهند خورد.
اگر شرکتها سودهای بادآورده خود را در ظرفیت تولیدی بیشتری سرمایهگذاری میکردند – با اضافه کردن کارخانهها، مواد، انبارها و مشاغل – که توانایی آنها را برای برآورده کردن تقاضای آتی و در نتیجه محافظت بهتر در برابر تورم افزایش میداد، این ممکن بود قابل توجیه باشد.
اما آنها نیستند. آنها از سود خود برای بازخرید سهام خود استفاده می کنند تا ارزش سهام آنها پس از کاهش بیش از حد به دلیل کاهش پیش بینی شده ناشی از فدرال رزرو، بیش از حد کاهش پیدا نکند.
در ابتدای سال، گلدمن ساکس تخمین زد که در سال 2022 شاهد رکوردشکنی یک تریلیون دلار در بازپرداخت خواهیم بود. بعید است که این اتفاق بیفتد، اما بازپرداخت ها با سرعت قوی ادامه می یابد. در سه ماهه دوم، بازخرید نسبت به سال قبل حدود 7 درصد افزایش داشت.
برخی از اقتصاددانان استدلال می کنند که هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم شرکت ها اکنون قدرت قیمت گذاری بیشتری نسبت به گذشته داشته اند. چرا قبل از افزایش حاشیه سود، منتظر افزایش هزینههای مواد و نیروی کار هستند؟
پاسخ ساده است. تورم به آنها پوشش می دهد. آنها میتوانند بگویند – همانطور که خیلیها اکنون میگویند – که با توجه به افزایش هزینههای مواد و نیروی کار، چارهای جز افزایش قیمتها ندارند. آنها فقط این واقعیت را تبلیغ نمی کنند که سود آنها در حال افزایش است.
که ما را به سوال اصلی سیاست می رساند: چرا نمی توان بار مبارزه با تورم را در جایی که به آن تعلق دارد – بر دوش شرکت های بزرگ که به دنبال حاشیه سود بیشتر و قیمت سهام بالاتر به افزایش قیمت های خود ادامه می دهند، گذاشته شود؟
پاسخ ساده این است که شرکتهای بزرگ آنقدر نفوذ سیاسی دارند که هرگز اجازه نمیدهند سیاستهایی که چنین تأثیری داشته باشد – مثلاً مالیات بر سود بادآورده، کنترل قیمتها، مالیاتهای بالاتر بر خود و ثروتمندان، و جسورانهتر و مؤثرتر. اجرای ضد تراست
اگرچه دموکراتها در قانون کاهش تورم که اخیراً به تصویب رسیده بود، مالیات 1 درصدی را بر خرید سهام تصویب کردند، اما نتوانستند این اقدامات دیگر را انجام دهند. حتی یک رئیس جمهور دموکرات و دموکرات هایی که کنترل هر دو مجلس کنگره را در دست دارند، نمی توانند بر منافع شرکت ها غلبه کنند.
بنابراین همه چیز به جروم پاول و فدرال رزرو بستگی دارد. به این معنی که همه چیز بر سر افراد شاغل است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.