آیا قمار جو بایدن بر روی نفت بزرگ در یکسان سازی قیمت گاز نتیجه خواهد داد؟ | شرکت های نفت و گاز

سیجو بایدن نفت بزرگ را برای حفاری بیشتر و کاهش قیمت بنزین تحت فشار قرار داد و سرعت سوئیچ به وسایل نقلیه الکتریکی را افزایش دهید؟ این هدف بلندپروازانه طرحی است که دولت بایدن در حال اجرای آن است زیرا رانندگان همچنان با افزایش قیمت بنزین دست و پنجه نرم می کنند. به طور غیرمعمول، این طرح نه تنها از سوی صنعت نفت، بلکه از سوی برخی اقتصاددانان و کارشناسان محیط زیست نیز حمایت می شود.

در حالی که قیمت گاز در سال 2022 باعث تورم شد و شرکت های نفتی سودهای بی سابقه ای را جشن می گرفتند، بایدن عملاً از مدیران صنعت التماس کرد که یک گام اساسی که می تواند هزینه ها را کاهش دهد: پمپاژ نفت بیشتر برای افزایش عرضه، انجام دهند. التماس هایش به گوشش رسید.

در حالی که منتقدان صنعت را متهم می کنند که از روی طمع عمل می کند، شرکت های نفتی خطر واقعی را در پمپاژ بیشتر نفت می بینند. از سال 2008، مازاد عرضه نفت بارها باعث سقوط قیمت‌ها شده و شرکت‌ها را با سود کاهشی مواجه کرده است.

الکس ترنبول، تحلیلگر کالا، گفت: «اکسون قرار نیست با تولید نفت بسیار بیشتر، خدمات ملی انجام دهد و خطر مازاد عرضه گسترده را به همراه داشته باشد، زیرا مدیران می‌دانند که اگر این اشتباه را انجام دهند، سهامداران آن‌ها را اخراج خواهند کرد.»

در اواخر ژوئیه، دولت بایدن رویه خود را تغییر داد و با طرحی مخاطره آمیز و نوآورانه که برای محافظت از مصرف کنندگان در برابر قیمت های بالای بنزین، کاهش ریسک شرکت های نفتی و سوق دادن کشور به سمت خودروهای برقی طراحی شده بود، پیش رفت. این پیشنهاد با استفاده از ذخایر استراتژیک نفت، ذخیره نفت دولت فدرال، به گونه ای عمل می کند که کف و سقفی جزئی برای قیمت نفت تعیین می کند.

به طور خلاصه، زمانی که تقاضا ضعیف است و قیمت‌ها آنقدر پایین می‌آیند که پمپاژ بیشتر نفت غیرسودآور می‌شود، دولت به قیمتی خرید می‌کند که به اندازه کافی بالا باشد تا سود صنعت را تامین کند و بشکه‌ها را در ذخایر ذخیره کند. وقتی تقاضا قوی است و قیمت ها بالا می رود، دولت می تواند با پر کردن بازار با نفت ذخیره مداخله کند که می تواند به کاهش قیمت ها کمک کند.

اگر این کار موثر باشد، می‌توان این طرح را مدیریت کرد که قیمت بنزین را به اندازه‌ای بالا نگه دارد که مصرف‌کنندگان به استفاده از خودروهای الکتریکی ادامه دهند، اما نه آنقدر بالا که به اقتصاد آسیب برساند. اسکاندا آمارنات، مدیر اجرایی Employ America، یک اندیشکده مترقی که طرحی مشابه را به اجرا گذاشته است، گفت: در حالی که بسیاری از خردمندی طرحی برای کاهش گازهای گلخانه ای با پمپاژ بیشتر نفت زیر سوال خواهند رفت، این ایده همچنان از سوی “ائتلاف غریبه ها” حمایت می شود. طرح.

او گفت: «اگر شما از این ابزارها به طور هوشمندانه استفاده می کنید، اطمینان و اطمینان را به تولیدکنندگان نفت می دهد. “اما همچنین باید به طور کل نگر در مورد آن فکر شود … و باید ذخیره استراتژیک را به روشی آگاهانه اقلیمی اداره کند.”

تنظیم یک طبقه

تغییر پیشنهادی در قوانین وزارت انرژی به دولت این امکان را می دهد که اقداماتی را برای ثبات بازار نفت انجام دهد. همانطور که قوانین در حال حاضر نوشته شده است، وزارت انرژی باید قیمت بازار نفت را در روز دریافت بشکه ها بپردازد.

طبق قوانین پیشنهادی، دولت می‌تواند از قراردادهای «قیمت ثابت» برای خرید نفت به مدت چند سال با قیمت معین استفاده کند. پیش‌بینی می‌شود قیمت نفت در ماه مه حدود 84 دلار در هر بشکه باشد، بنابراین دولت می‌تواند در آن زمان برای خرید آن به قیمت 90 دلار در هر بشکه قرارداد ببندد. حتی اگر جنگ در اوکراین پایان یابد و قیمت بازار به 50 دلار در هر بشکه کاهش یابد زیرا نفت روسیه به بازار سرازیر شده است، دولت همچنان آن را به قیمت 90 دلار خریداری می کند و بسیاری از ریسک صنعت را از بین می برد.

این در تئوری سرمایه‌گذاری بیشتری را در حفاری ترغیب می‌کند و اگرچه حدود یک سال طول می‌کشد تا نفت شیل جدید وارد بازار شود، صرفاً چشم‌انداز ثبات می‌تواند قیمت‌ها را زودتر کاهش دهد. آمارنات گفت که این شاخه زیتون ضرب المثل از یک مدیریت زمانی متخاصم صنعت نیز می تواند.

وی افزود: “این سیگنال درست را به بازار ارسال می کند و به صنعت نفت اطمینان می دهد که واشنگتن، به ویژه واشنگتن دموکرات، در کوتاه مدت آنها را تضعیف نخواهد کرد.”

این ریاضیات همچنین برای دولت منطقی است که در ماه‌های اخیر نفت را به قیمت 100 دلار یا بیشتر می‌فروشد و آن را با نرخ پایین‌تری بازخرید می‌کند.

اما طرح بایدن نشان دهنده یک تغییر بحث برانگیز از هدف مورد نظر ذخیره است.

این ذخایر متشکل از غارهای عمیق معدن نمک در تگزاس با فضایی برای ذخیره بیش از 700 میلیون بشکه نفت، به عنوان حفاظتی در برابر قطع عرضه اوپک پس از بحران نفتی 1973 ایجاد شد. همه متقاعد نشده اند که استفاده از ذخیره به عنوان ابزار کنترل قیمت ایده خوبی است. فیل فلین، تحلیلگر بازار انرژی در گروه پرایس فیوچرز گفت: تخلیه موجودی آن می تواند کشور را در صورت بروز یک وضعیت اضطراری بزرگ آسیب پذیر کند.

از ماه آوریل، ایالات متحده حدود 1 میلیون بشکه در روز از ذخایر آزاد می کند، که خزانه داری تخمین می زند که قیمت گاز را حدود 40 سنت در هر گالن پایین نگه داشته است و قیمت نفت برای بیش از 50 روز متوالی تا اواسط آگوست کاهش یافته است. اما کمتر از 440000 میلیون بشکه باقی مانده است که پایین ترین سطح از سال 1985 است و وزارت دفاع مشتاق است ذخایر خود را دوباره پر کند.

با این حال، فلین این سوال را مطرح کرد که آیا ایالات متحده می تواند با اوپک در جنگ قیمت رقابت کند یا خیر، و گفت که انتشار ذخایر بایدن “یک اسلحه برای خاموش کردن آتش جنگل به همراه دارد”. در عوض، او استدلال کرد که بازار آزاد و کاهش تقاضا باعث کاهش اخیر قیمت نفت شده است.

اجتماعی کردن ریسک شرکت های نفتی

و چرا باید ریسک صنعت اجتماعی شود، به خصوص زمانی که سودهای سرگیجه‌آور آن به افزایش هزینه‌ها در سراسر اقتصاد کمک کرد و باعث دردسر بسیاری از آمریکایی‌ها شد؟

آمارنات گفت که انجام این کار در نهایت به نفع عموم خواهد بود. شرکت‌های نفتی در آنچه او به عنوان «دوره‌های جشن یا قحطی» توصیف می‌کند – که با افزایش قیمت و سقوط مشخص می‌شود، فعالیت می‌کنند.

هنگامی که تقاضا در طول رکود سال 2008 کاهش یافت، قیمت نفت از بالاترین حد تاریخ در حدود 133 دلار در هر بشکه به حدود 39 دلار طی شش ماه کاهش یافت. در بحبوحه آشفتگی خاورمیانه و تقاضای بالا، قیمت ها و سودها تا سال 2014 رشد کردند. اما مازاد عرضه ناشی از انقلاب فرکینگ ایالات متحده و افزایش تولید اوپک، آنها را در آن سال کاهش داد. پس از بهبودی کوتاه، کووید تقاضا را کاهش داد و تا ماه مه 2020، قیمت نفت به منفی سقوط کرد.

در آن زمان، شرکت‌ها اکتشاف نفت جدید را متوقف کرده بودند، که منجر به سناریوی فعلی شد که در آن تقاضا و قیمت‌ها بالا است، اما صنعت تولید را افزایش نمی‌دهد. ترنبول خاطرنشان کرد: بانک هایی که به شرکت های نفتی وام می دهند نیز پول خود را از دست داده اند، بنابراین قیمت کف جزئی دولت وام گرفتن برای پوشش هزینه های حفاری جدید را آسان تر می کند.

آمارنات گفت، در حالی که سال‌های 2008 و 2021-2022 برای شرکت‌های نفتی «سال‌های تبلیغاتی» بودند، «سال‌های تلخ زیادی در این بین وجود داشت».

او افزود: «تعدادی از تولیدکنندگان بزرگ عملاً متعهد به عدم رشد تولید شده‌اند و گفته‌اند که ما این بازی را بارها انجام دادیم و سهامداران ما از ما خیلی ناراضی هستند».

آمارنات گفت که طرح دولت با تعیین کف جزئی قیمت ها، ثبات کوتاه مدت را تا سال های 2024 و 2025 فراهم می کند و حفاری های جدید را تشویق می کند. اگرچه دولت نگفته است که قیمت ها را به کجا هدایت خواهد کرد، ناظران می گویند که منطقه ایده آل بین 70 تا 100 دلار در هر بشکه است که می تواند گاز را در محدوده 3 تا 4 دلار در هر گالن نگه دارد.

برای آب و هوا خوب است؟

در ظاهر، پمپاژ نفت بیشتر و حمایت از صنعت با اهداف آب و هوایی مغایرت دارد، اما حامیان این طرح می گویند که اکنون برای دستیابی به اهداف بلندمدت آب و هوا، دردهای کوتاه مدت زیست محیطی ضروری است.

ایجاد زیرساخت‌های انرژی پاک فرآیند طولانی‌ای است که در این مدت به سوخت فسیلی، به‌ویژه گازوئیل برای زنجیره تامین نیاز دارد، و کمبود نفت جرقه‌ای را برای بحران انرژی ایجاد می‌کند که باعث تورم می‌شود. ترنبول گفت که تامین مالی زیرساخت های انرژی پاک زمانی غیرممکن می شود که تورم نرخ استقراض را بالا ببرد.

او افزود: “این دیدگاه واقعا احمقانه در سمت چپ شتاب گرایی وجود دارد، “بیایید یک بحران را تسریع کنیم.” “اگر این را برای خودت آرزو می کنی، پس در بروکلین یک آدم بداخلاق هستی.”

هدف مندرج در قانون کاهش تورم که اخیراً توسط کنگره تصویب شده است، کاهش انتشار متان تولید نفت است. هاف اضافه کرد که این می‌تواند برای خود زمان بخرد تا راه‌حل‌های بلندمدت پیدا کنیم و افزایش کوتاه‌مدت پمپاژ نفت را دلپذیرتر کند.

آینده سیاسی دموکرات‌ها نیز به کاهش فوری قیمت بنزین بستگی دارد – اگر قیمت گاز همچنان بالا بماند، چشم‌انداز میان‌دوره‌ای از قبل ضعیف حزب بدتر می‌شود و احتمالاً بایدن در سال 2024 ضرر خواهد کرد. انتقال انرژی پاک در دولت دوم ترامپ به طور چشمگیری کند خواهد شد. رئیس جمهور دیگر.

کاسی سیگل، مدیر موسسه حقوق آب و هوای مرکز تنوع زیستی، گفت: اما پمپاژ نفت بیشتر برای کاهش قیمت ها “دستورالعملی برای فاجعه” است. او استدلال کرد که قیمت های بالای نفت نتیجه “سودجویی” است زیرا شرکت ها از حمله به اوکراین سرمایه گذاری می کنند.

سیگل خاطرنشان کرد: اگرچه قیمت نفت در ژوئیه 2008 کمتر از ژوئن امسال بود، اما قیمت گاز و حاشیه صنعت نفت به ترتیب در سال 2022 بالاتر و گسترده‌تر بودند، و او از دولت بایدن خواست این صنعت را مهار کند. در بریتانیا، دولت محافظه‌کار مالیاتی ۲۵ درصدی بر سود شرکت‌های نفتی وضع کرد.

سیگل گفت بایدن همچنین می‌تواند با تصویب کنگره گام‌هایی بردارد که تولید را افزایش نمی‌دهد، مانند برقراری مجدد ممنوعیت صادرات نفت خام که تا سال 2015 وجود داشت. ایالات متحده مقدار زیادی نفت به اروپا می‌فرستد، و بخش‌هایی از فروش ذخایر نفت را به اروپا ارسال می‌کند. به کشورهای دیگر رفته اند. حفظ آن در ایالات متحده باعث افزایش عرضه داخلی و کاهش قیمت گاز می شود.

سیگل گفت: «زمان ما برای گام‌های عقب و گام‌های جانبی به پایان رسیده است. ما باید جهش های بزرگی به جلو داشته باشیم تا هر قدم به عقب از صخره به فاجعه آب و هوایی منتهی شود.»