دیدگاه گاردین در مورد قیمت انرژی: زمان محدود کردن سقف | سرمقاله

تیمقیاس و آسیب ضربه بدن به بریتانیا به طور ناگهانی و تکان دهنده واقعی است. رگولاتور Ofgem صبح جمعه تایید کرد مصرف کنندگان بریتانیایی با افزایش 80 درصدی در قبوض انرژی خود از اول اکتبر روبرو هستند. تنها در مدت پنج هفته، سقف فعلی قیمت سالانه انرژی از 1971 پوند، که خود در ماه آوریل تعیین شد، سطحی دیدنی به نظر می رسید، به 3549 پوند افزایش می یابد. این به معنای سختی برای همه و بدبختی برای میلیون ها نفر است. این یک اتفاق غیرقابل تحمل است. هیچ جامعه شایسته ای نمی تواند اجازه دهد که این اتفاق بیفتد.

بزرگی آخرین جهش قیمت ها دور از انتظار نیست. ماه‌هاست که بازار بی‌ثبات انرژی و ژئوپلیتیک روسیه نشان داده است. این هنوز یک تهدید نفس گیر برای زندگی عادی است، یعنی سه برابر شدن قیمت متوسط ​​تعرفه داخلی دوگانه سوز در کمتر از یک سال. اما تأثیر به زودی بیشتر خواهد شد – و اثرات وحشتناک تر. در ژانویه این سقف بیشتر خواهد شد، شاید دوباره به همان میزان. در آوریل دوباره اوج می گیرد.

یک چشم انداز هشدار دهنده در حال تبدیل شدن به یک واقعیت وحشتناک در سردترین ماه های سال است. هیچ کس نباید خود را در مورد مقیاس یا فوریت فریب دهد، حداقل دولتی که ظاهراً وزرای آن آنقدر در مورد آسیب های پیش رو آرام هستند که هیچ یک از آنها در صبحگاه رسانه ای برای پاسخ به اطلاعیه Ofgem شرکت نکردند. اما اگر متوجه نشوند که زندگی و خلق و خوی ملت تغییر کرده است، به زودی متوجه خواهند شد.

در روزهای نه چندان دور که قیمت‌های انرژی با ملایمت‌تری نسبت به الان افزایش می‌یافت، می‌توان استدلال کرد که هزینه‌ها، اگرچه بسیار زیاد است، اما می‌توان بدون خطر فروپاشی اجتماعی مدیریت کرد. راه حل های سهام شامل تشویق تغییرات در مصرف (همانطور که صدراعظم ندیم زهاوی در روز جمعه برای مدت کوتاهی تلاش کرد) و هدف قرار دادن حمایت برای افرادی بود که بیشترین آسیب را دیده بودند. اما آن روزها رفته اند. این افزایش‌های اخیر به این معنی است که، مگر اینکه اقدامات رادیکال‌تر انجام شود، صدها هزار نفر با قطع سرمایه مواجه خواهند شد و میلیون‌ها نفر در بدهی‌های غیرقابل تحمل غوطه‌ور خواهند شد. اینها از نظر اخلاقی گزینه های غیرقابل قبول در یک جامعه متمدن هستند.

در کمتر از دو هفته، بریتانیا بالاخره نخست وزیر و دولت جدید خواهد داشت. چه آن دولت توسط لیز تراس یا ریشی سوناک رهبری شود، باید در روز اول و در ماه‌های آتی بسیار بیشتر از آنچه که هر یک از نامزدها تاکنون اذعان کرده‌اند، انجام دهد. کمپین رهبری مربوطه آنها تعهد می کند – تعلیق عوارض سبز و حذف مالیات بر ارزش افزوده روی قبوض – پاسخ های کاملاً ناکافی هستند. کاهش مالیاتی که خانم تراس برای جلب آرای اعضای محافظه‌کار وعده می‌دهد صرفاً به حل بحران هزینه زندگی بی‌ربط نیست، بلکه آن را بدتر خواهد کرد.

پاسخ‌های بلندمدت – انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر و راندمان انرژی پایدار – بخش‌های ضروری پاسخ هستند. اما اکنون این یک بحران فوری است. تا زمانی که بازار عرضه انرژی تغییر نکند، نمی توان آن را پارک کرد. این نیاز به اقدام فوری و همچنین تغییر نسل دارد. قیمت انرژی باید محدود شود. هزینه انجام این کار باید با افزایش استقراض و مالیات بالاتر پرداخت شود. این کاری است که دیگر کشورهای اروپایی انجام می دهند. بریتانیا نیز باید این کار را انجام دهد.

در دنیای ایده‌آل، این امر با انتقال‌های مترقی بزرگ و هدفمند متمرکز بر خانواده‌های فقیرتر، از جمله آن‌هایی که در کار هستند، محقق می‌شود. با این حال، در دنیایی که ما واقعاً در آن زندگی می‌کنیم، یک جایگزین مؤثرتر این است که تمام قبوض را محدود کنیم و از مالیات‌های بادآورده، مالیات بر درآمد و ثروت با نرخ بالاتر و وام گرفتن برای پرداخت آن استفاده کنیم.

اغلب گفته می شود که حکومت کردن، انتخاب کردن است. این چنین لحظه ای است. محافظه کاران باید با مداخله بزرگ و جسورانه با بحران مقابله کنند تا از افزایش ها جلوگیری کنند. هیچ چیز دیگری انجام نخواهد شد. اگر آنها همچنان در انکار باقی بمانند، باید جای خود را به دولتی بدهند که مایل است آنچه را که لازم است انجام دهد.