جام جهانی لیگ راگبی سال بزرگی برای بازیکنان انگلیس و NRL است | لیگ راگبی

تیبازیکنان انگلیسی که در اولین آخر هفته فصل NRL شرکت می کنند، امیدوارند که سال را با پوشیدن سه شیر بر روی سینه خود در جام جهانی لیگ راگبی به پایان برسانند. با توجه به اینکه NRL به وضوح بهترین رقابت لیگ راگبی در جهان است، شما را به خاطر این که فرض کنید هرکسی که به اندازه کافی خوب برای بازی در آن شناخته شود برای انگلستان یک شوخی برای انگلستان باشد، بخشیده خواهید شد. اینطور نیست. این احتمال وجود دارد که نیمی از ده ها بازیکن واجد شرایط این کار را انجام دهند.

فقط یک بازیکن انگلیس در زمستان امسال توسط یک باشگاه NRL به خدمت گرفت – الیور گیلدارت که از ویگان به سیدنی نقل مکان کرد. او در روز شنبه با اولین بازی دلهره‌آوری روبرو می‌شود، زمانی که در وست تایگرز مقابل ملبورن استورم در کنار جکسون هستینگز، هم‌تیمی سابقش در ویگان شروع می‌کند. در روز جمعه، جاش هاجسون و الیوت وایتهد بازیکنان ثابت انگلیس برای کانبرا مقابل کرونولا شروع خواهند کرد، اما رایان ساتون مرد هجدهم آنهاست و هری راشتون، بازیکن جوان ردیف دوم، به طور کامل از دست می‌دهد. لوک تامپسون روز یکشنبه برای کانتربری در شمال کوئینزلند کار خود را آغاز می کند. تام برگس در ساوت سیدنی 17 است که روز جمعه به بریزبن سفر می کند، که لنکسترین هربی فارنورث در مرکز او بازی خواهد کرد. و دومینیک یانگ، دیگر جوان انگلیسی بدون پوشش، روز شنبه در سیدنی روسترز در بال نیوکاسل خواهد بود.

هیچ یک از این بازیکنان – و نه جورج برگس که بازی سنت جورج را از دست می دهد – تا اواخر سپتامبر هیچ دخالت عملی در تیم انگلیس نخواهند داشت، که ممکن است کار را برای آنها – به ویژه فارنورث و یانگ – سخت تر کند تا شاون وین را به اندازه کافی تحت تاثیر قرار دهند. برای اینکه تیمش را در جام جهانی بسازد.

اگر انگلیس در جام جهانی تاثیرگذار باشد، انتظار داشته باشید که بازیکنان بیشتری از سوپر لیگ به NRL حرکت کنند. خود جام جهانی جایی است که بازیکنان می توانند ثابت کنند که برای رقابت در برابر بهترین ها آنچه لازم است را دارند. در حال حاضر شایعاتی در مورد اینکه کدام بازیکنان در لیست خرید استرالیا هستند منتشر شده است.

باشگاه‌های NRL تمایل دارند سه نوع بازیکن سوپرلیگ را به خدمت بگیرند: جوانان با امتیاز بالا با قراردادهای کوتاه مدت (از این رو شایعاتی در مورد تمایل کانبرا به جذب ویل پرایس، مدافع 19 ساله هادرسفیلد) وجود دارد. بازیکنان کم حاشیه اما قابل اعتماد سوپرلیگ که ممکن است در باشگاه های فعلی خود مورد کم ارزشی قرار گیرند (جاش هاجسون، جردن ترنر، دن سارگینسون). و فوق ستاره های سوپر لیگ (برایان کارنی، آدریان مورلی، سم برگس، سام تامکینز، جان بیتمن).

الکس والمسلی، مورگان نولز و ریگان گریس، سه نفری پرتقاضای سنت هلنز – که نمایش‌های برجسته‌ای را برای چندین فصل ارائه کرده‌اند – در دسته سوم قرار می‌گیرند. باشگاه های NRL نسبت به بقیه محتاط هستند و متقاعد نیستند که سوپر لیگ یک زمین آزمایشی به اندازه کافی قابل اعتماد است. پیشاهنگان می‌خواهند ببینند که بازیکنان بریتانیایی هیجان‌انگیز – مانند جیک کانر هال و هری نیومن، مرکز 22 ساله لیدز – چگونه با نخبگان NRL که نماینده ساموآ، تونگا، فیجی، نیوزلند و استرالیا هستند، کنار می‌آیند، چیزی که از آن محروم شده‌اند. از سال 2019

برای جام جهانی در اکتبر، وان احتمالاً به تعداد بازیکنان سوپرلیگ که NRL را تجربه کرده اند، به اندازه بازیکنان فعلی NRL انتخاب خواهد کرد. شش نفر از آنها در تیم 30 نفره خود در انگلیس حضور دارند که سه شنبه آینده در لیدز تمرین خواهند کرد. در حالی که طلسم NRL رایان هال و سارگینسون به دلیل آسیب دیدگی از بین رفت، تامکینز، بیتمن، مایک کوپر و جورج ویلیامز همگی در NRL احترام زیادی به دست آوردند. با تنها سه مدافع نیمه در ترکیب، جایی برای گرت ویدوپ یا بلیک آستین وجود ندارد، در حالی که لوک گیل محروم است. جردن عبدول، که اولین بازی خود را در اکتبر گذشته مقابل فرانسه انجام داد، پس از شروع کمتر از سطح فصل برای هال KR حذف شد، وان ترجیح داد که این دور هم جمعی را با لوئیس داد، بازیکن 20 ساله سنت هلنس سپری کند.

بر خلاف تیم های قبلی انگلیس، اکثریت تیم وانه توسط کانگوروها تحقیر یا حتی تحقیر نشده اند. دو شکست انگلیس در جام جهانی 2017 نباید زخم‌های مادام‌العمری را بر جای می‌گذاشت که از سال 2006 به تیم ملی ملحق شدند، یعنی زمانی که در حال حاضر 12 شکست متوالی از استرالیا – با میانگین 17 امتیاز به دست آمد. – آغاز شد. انگلیس در آخرین فینال جام جهانی استرالیا را تا آخر پیش برد و نباید تجربه و اعتمادی را که از آن به دست خواهد آورد دست کم گرفت.

زمانی که انگلیس در گذشته به شکست استرالیا نزدیک شده بود، این کار از طریق تکرار انجام شده است: چندین بار بازی کردن با آنها، اکثر سال ها. این آشنایی یا عقده حقارت را به وجود آورده یا باعث ایجاد احترام به خود شده است. اما این فرصت توسط کووید از بین رفت. در عوض، Wane بازیکنانی را انتخاب می‌کند که غول‌های NRL را بترسانند یا غافلگیرشان کنند.

دلایل عملی برای توضیح اینکه چرا تعداد کمی از بازیکنان انگلیسی برای باشگاه های NRL امضا می کنند وجود دارد. برای بازیکنان متاهلی که در سوپرلیگ حقوق شش رقمی دریافت می کنند، NRL ممکن است جذابیت کافی برای ریشه کن کردن خانواده های آنها نداشته باشد، از این رو تمرکز بر جوانانی است که هنوز وضعیت خود را در این ورزش حفظ نکرده اند.

اما هر تیمی که استرالیا را تکان دهد پیشنهاداتی دریافت خواهد کرد. زمانی که بریتانیای کبیر به یک دوره تیره 10 ساله متشکل از 15 شکست متوالی در برابر استرالیا با پیروزی در سیدنی در سال 1988، تنها دو شیر – هندرسون گیل، گلزن “بوگی” و کوین وارد – تجربه قهرمانی سیدنی را داشتند. وقتی بریتانیای کبیر دو سال بعد کانگوروها را در ومبلی شکست داد، این تعداد به 5 رسید (مارتین آفیا، الری هانلی، اندی گرگوری، داریل پاول و استیو همپسون). باشگاه‌های استرالیایی کیفیت بازی انگلیس را دیدند و به این بازی رفتند. تا زمانی که بریتانیا در سال 1992 با نتیجه 33-10 استرالیا را شکست داد، تنها سه بازیکن از 17 بازیکن درگیر هرگز در یک بازی برتر در استرالیا بازی نکرده بودند.

برایان کارنی، که مرد سریال زمانی که بریتانیای کبیر در نقش استرالیا در سال 2003 بازی کرد، بهتر از همه می داند که برای موفقیت در NRL چه چیزی لازم است. کارنی در سال 2005 پس از چندین بازی برجسته برای بریتانیای کبیر و ایرلند توسط شوالیه های نیوکاسل امضا شد. علی‌رغم این رقابت، دوره‌ای بود که باشگاه‌های NRL به میزان اندکی از سوپرلیگ جذب می‌شدند، تا حدی به دلیل نرخ ارز که بریتانیا را به مکانی سودآورتر برای بازی تبدیل می‌کرد. از تیم بریتانیای کبیر که در سال 2006 استرالیا را در سیدنی شوکه کرد، تنها آدریان مورلی و کارنی در NRL بازی کردند و گرت الیس دو سال بعد از آن پیروی کرد.

کارنی می‌گوید: «جا پای چند بازیکن بزرگ می‌رفتم: آدریان مورلی وقتی آنجا بودم، الری هانلی و گری شوفیلد قبل از من، سم برگس و جان بیتمن بعد از من». “آنهایی که در آنجا موفقیت بزرگی دارند فقط بازیکنان بزرگ لیگ راگبی هستند. وقتی با ویگان قرارداد بستم، فقط می‌خواستم بگویم که برای آنها بازی می‌کردم – اگر آنها من را شش ماه از زمین بیرون می‌کردند، همینطور باشد. من با NRL همین ذهنیت را داشتم.» او نباید نگران باشد: او در اولین فصل خود به عنوان وینگر سال NRL انتخاب شد.

کارنی می گوید: “در سال حضورم در نیوکاسل برای من خوب بود.” اما کسی که باید الهام بخش همه مردم باشد، جاش هاجسون است. او در زمان امضای قرارداد با کانبرا در بین پنج بازیکن برتر من در اینجا نبود. او یک افشاگری بود و من را مجبور کرد که نگاهمان به بازیکنان سوپرلیگ را دوباره ارزیابی کنم. ما در اینجا بازیکنانی در سطح جهانی داریم. آنها نیازی به رفتن به NRL ندارند تا با مهر تأیید صریح شوند.»

قرعه کشی جام جهانی یعنی انگلیس فقط در فینال می تواند با استرالیا دیدار کند. وان می‌گوید تنها برد در آن بازی در اولدترافورد در 19 نوامبر او را راضی می‌کند. داشتن گروهی از بازیکنان که NRL را می شناسند فقط می تواند کمک کند.

جام جهانی برای تماشا: جان داوتانیوالو، فیجی

برگزاری یک کنسرت در بال فیجی کار بدی نیست و رقابت برای مکان ها به تازگی افزایش یافته است. ابتدا، کابوی شمالی کوئینزلند، برنده مدال طلای المپیک، ایوسفو ماسیکائو را به همراه هم تیمی خود در فیجی سون، مهاجم تانیلیا سادروگو، امضا کرد. سپس ویکفیلد با جان داوتانیوالو، وینگر سابق اسکاتلندی واسپس و لندن، قراردادی یک ساله بست، که در مورد خروج از رویال سیگنالز ارتش مذاکره کرد. اگر داوتانیوالو 27 ساله به اندازه آخرین عضو فیجیایی ارتش که از اتحادیه به لیگ نقل مکان کرد، تحت تاثیر قرار می‌دهد – راتو نائولاگو برای هال اف سی فوق‌العاده بود قبل از بازگشت به اتحادیه، جایی که خارج از Semi Radradra در بریستول بازی می‌کند – ترینیتی هیجان‌زده خواهد شد. .

یه چیز دیگه

طبق معمول، پیش‌بینی‌ها درباره نابودی لیگ راگبی به شدت اغراق‌شده است. هنوز روزهای اولیه است، اما ازدحام جمعیت در سراسر صفحه وجود دارد. پس از چهار دور و چند بازی خانگی، سوپر لیگ به طور میانگین حدود 8500 نفر است – بالاترین میانگین جمعیت از سال 2017. این تصویر مشابه در مسابقات قهرمانی است که میانگین آن 2000 نفر است، رقمی که تعداد کمی از باشگاه ها در سال گذشته به آن رسیده اند. به صورت منظم

بدون نیاز به کلاه ایمنی را دنبال کنید توییتر و فیس بوک