بن استوکس حال و هوای تست درستی را با ترکیبی از مهارت و پرخاشگری پیدا می کند | انگلیس – آفریقای جنوبی 2022

در تابستان کریکتینگ انگلیسی هنوز قطعیت های تغییرناپذیری وجود دارد. بسیاری از آنها در دومین روز مرطوب و جنگ طلبانه این آزمایش دوم نمایش داده شدند.

حفاظ‌های حرفه‌ای در چین مشغول هستند. هر چیزی که نام اشتراوس به آن ضمیمه شود به عنوان انجیل عینی و بدون چالش پذیرفته می شود (آن را صد اشتراوس بنامید و ما هرگز صدای ناله ای نشنیده بودیم). اولدترافورد به بازسازی جهان به‌عنوان مجموعه‌ای از جعبه‌های شیشه‌ای قرمز، الگوی اجباری برای هر معمار دارای مجوز منچستر، ادامه خواهد داد. شاید جایگاه شرقی که در حال حاضر مسطح شده است، چیز جدیدی به ارمغان بیاورد. ممکن است یک جعبه خاکستری یا یک جعبه سبز داشته باشیم.

و از همه مهمتر از همه، از لحظه ای که اولین زایمان سایمون هارمر با خشونت واقعی یک ساعت بعد از بازی صبح به پایان رسید، بن استوکس همیشه در اینجا صد گل می زد.

نه فقط به خاطر اکران همزمان فیلم مستند او: یک شرکت تجاری، بلکه یک چیز بی‌رحمانه صادقانه که ممکن است با صداقت بی‌وقفه‌اش در پردازش زندگی از طریق دریچه مبهم مسائل بهداشت روانی روزمره کمک کند.

این کار جدیدی است که استوکس انجام می دهد. آیا کسی در سطح او – کاپیتان تیم ملی، ستاره جهان – تا این حد در مورد احساس مدیریت این شیاطین و در عین حال لذت بردن همزمان از هیجانات اوج موفقیت در سال صحبت کرده است؟

در اواخر روز، در حالی که جک لیچ و اولی رابینسون با هم ضرب و شتم می‌کردند، حتی زمان برای یک تابلوی فوق‌العاده در بالکن انگلستان وجود داشت: استوکس در سایه‌های لنون، ​​موهایی که به عقب رفتند، جرعه جرعه جرعه آب بی‌نام تجاری می‌نوشید. برندون مک کالوم در کنار او، همه ریش‌ها، سایه‌ها و اسلحه‌ها، صدها نفر در بانک، بازی در حال نوک زدن است، استوارت برود، با کت تکی بدون آستین نیز پرسه‌زن (بله، استوارت، ما تو را می‌بینیم)، در آفتاب آخر بعد از ظهر غرق می‌شود.

فقط آدم‌ها، آدم‌ها، بچه‌های باحال که باحال هستند. تماشای آنها خنده دار، دوست داشتنی و اجتناب ناپذیر شاد بود. اگر زندگی مجموعه‌ای از لحظات است، این لحظه برای استوکس بسیار خوب بود، یکی از آن اوج‌هایی که می‌خواهید اصلاح کنید و نگه دارید و از بین ببرید.

نکته مهمتر اینکه، استوکس به سادگی با خفاش به اینجا رسید، با احساس سرنوشت از لحظه ای که به سمت ویکت در 134 برای چهار راه رفت، لحظه ای عالی برای مکیدن شیرینی روز، برای خم کردن سریال به انگلستان. مسیر.

و از همان ابتدا استوکس مصمم به نظر می رسید. تا این لحظه، اولین تابستان او با کاپیتانی، اولین باری که او به خانه باز تبدیل شد، یک سری اتفاقات پر از عصبانیت را به همراه داشت، مردی که همیشه کفش‌های سه سایز خیلی کوچک را به پا می‌کرد.

این چیز دیگری بود: یک دوره مهارت، تسلیم، لمس نرم و لحظات خشونت متناسب با توپ. انرژي، انرژي، احساسات، سخت‌تر رفتن: همه اينها کلمات خوبي هستند. غیرممکن است، با شنیدن آنها، سر تکان ندهید، زانوهای شلوار جین لاغرتان را به هم نزنید، مچ پاهای بدون جورابتان را خراش دهید و میل به اشتراک گذاشتن برخی از احساسات مردانه، برخی از افکار آسمان آبی خود را داشته باشید. اما این قطعیت ها نیز چیزهای مفیدی هستند، و هنگامی که استوکس این گونه خفاش می کند، او مانند یک خفاش آزمون فوق العاده سازمان یافته، درجه یک و ترسناک به نظر می رسد. این یک یادداشت برای خودش بود. وقتی او اینطور بازی می کند به نظر می رسد چیزی از بین می رود. ضربه زدن، به عنوان بن استوکس، انجام این کار در آنجا سرگرم کننده، سخاوتمندانه و کاملاً جذاب به نظر می رسد. همه ما می توانستیم با کمی بیشتر از آن کار کنیم.

به علاوه، البته، عذاب، حوادث ناگوار، و ضربات درد فیزیکی وجود داشت. این مردی است که بیان پیش‌فرضش تبدیل به برنج شده است. درست قبل از ناهار، استوکس در حالی که برای دویدن دوم چرخید، زانویش قفل شد و جای خود را از دست داد، قبل از اینکه در نهایت فیزیو را با دست تکان داد و به سمت انتهای غیر مهاجم برگشت. کاری که پدر 77 ساله شما ممکن است در هنگام نقاشی تخته دامن انجام دهد، قبل از اینکه بگوید خوب است و امیدوار است کسی متوجه نشود.

کاگیسو رابادا در حالی که توپی باقی مانده بود تا چای و استوکس در 98، شعله ور و خمیده برای تشویق های بزرگ، کاگیسو رابادا یک اردک با سرعت 88 مایل در ساعت بولد کرد که تقریباً او را به دو نیم کرد، یک ژست مشخص تر برای مردی که به نظر می رسد همیشه در این مسابقه است. روند بررسی تمام دست‌ها و پاهای او هنوز کاملاً متصل است.

او درست بعد از استراحت به آن صد دوازدهمین تست رسید، یک توپ کامل را به سختی به سمت کاسه‌زن می‌راند و یک تکی را می‌چرخاند. و با آن کلاه و دستکش را از پا درآوردند، با تکان خفاش به هر گوشه زمینی که هر بار که در خط چشمش بوده، با محبت خرخر کرده است. صد توپ از 158 توپ خارج شد، توپ دوم پنجاه توپ از 56.

و این تقریباً همان چیزی بود که استوکس چند توپ بعد به آسمان رابادا می‌رود تا میانه‌ی بازی و با صدای تحسین و تشویق، موسیقی متن آشنای این روزهای شیری طولانی تابستان مسابقه آزمایشی که در طول سال‌های کووید به شدت از دست رفته بود، حرکت می‌کند. اکنون با ابهامات تغییرات و آینده ای که به شدت به بازار عرضه می شود، تهدید می شود.

این یک تست عالی برای کاپیتان تا کنون بوده است، با یک پرتاب هوشمندانه از دست رفته، ضربه ویکت ها، انتخاب خوب (از دست دادن رفیقش مت پاتس برای یک بولر بهتر در Ollie Robinson) و اکنون می دود. هنوز زمان وجود داشت تا بن فوکس صد مورد شگفت‌انگیز خود را مطرح کند، بهترین‌های دوران حرفه‌ای‌اش را در برابر یک حمله کلاس بالا، تا برود بیرون بیاید و مانند صفحه بامبو در طوفان استوایی به هم بخورد، و برای انگلستان یک 264-264 بسازد. اجرا کنید و اعلام کنید. اما نتیجه هر چه که در اینجا باشد، این یک روز استوکس باقی خواهد ماند.