درپوش انسولین برای بیماران مدیکر نشانه امید برای دیگران است

واشنگتن — رافائل وارناک سال‌ها قبل از ورود به مجلس سنا، مدتی را در کنار ساکنان جورجیا که از عوارض طولانی‌مدت دیابت رنج می‌بردند، گذراند، وضعیتی که با دسترسی محدود به داروهای نجات‌بخش مانند انسولین بدتر می‌شود.

من چهره انسانی این را به عنوان یک کشیش از نزدیک دیده‌ام. من آنجا بودم و شاهد بودم که وقتی دیابت درمان نمی شود چه اتفاقی می افتد. من با خانواده‌ها آنجا بوده‌ام که این خبر را دریافت کردند که یکی از عزیزانش باید قطع شود.»

این کار به عنوان یک کشیش به سناتور سال اول کمک کرد تا کنگره را وادار کند تا اولین قدم خود را در محدود کردن هزینه بالای انسولین برای میلیون‌ها آمریکایی بردارد.

تصویب لایحه گسترده تغییرات آب و هوایی و مراقبت های بهداشتی در این ماه، اولویت های کلیدی دموکرات ها را ماه ها قبل از انتخابات میان دوره ای به رای دهندگان ارائه کرد، از جمله مقرراتی برای کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی.

در نتیجه، تا سال 2026، Medicare قدرت شروع مذاکره در مورد هزینه‌های دارویی را به دست می‌آورد و هزینه‌های نسخه خارج از جیب ذینفعان آن از سال 2025 به 2000 دلار محدود می‌شود.

اما فوری ترین تسهیلات در ژانویه زمانی که هزینه انسولین برای بیمارانی که تحت مدیکر هستند به 35 دلار در ماه محدود می شود، اعمال خواهد شد.

طبق تجزیه و تحلیل اخیر بنیاد خانواده کایزر، این ماده که یک اولویت دیرینه برای دموکرات ها است، برای تقریباً 2 میلیون نفر در سراسر کشور که در حال حاضر به طور متوسط ​​سالانه 572 دلار برای انسولین از جیب خود می پردازند، تسکین خواهد داد.

در ایالت وارناک، میانگین سالانه بالاتر است و برای بیش از 50000 ساکن جورجیا که زندگی آنها وابسته به مواد مخدر است، 591 دلار است.

طبق مطالعه دانشگاه ییل، حدود 7 میلیون آمریکایی روزانه به انسولین نیاز دارند و 14 درصد از آنها تقریباً نیمی از درآمد خود را پس از هزینه های غذا و مسکن صرف این دارو می کنند.

لیزا مرداک، مدیر ارشد حمایت از انجمن دیابت آمریکا، به AP گفت: “برای یک خانواده ویرانگر است که مجبور به این انتخاب ها شود.” “این یک داروی نجات بخش است. شما نمی توانید بدون آن زندگی کنید، و ما نباید افرادی را در این کشور داشته باشیم که مجبور باشند این کار را انجام دهند.

موضوع قیمت گذاری انسولین در ایالات متحده نسبت به سایر کشورها بارزتر است و در دو دهه گذشته بدتر شده است. طبق یک مطالعه در سال 2016 که در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، بین سال های 2002 تا 2013، قیمت انسولین سه برابر شد. طبق گزارش کنگره که در ماه مارس منتشر شد، بین سال‌های 2012 و 2016، قیمت‌ها به افزایش تقریباً دو برابری ادامه دادند.

این موضوع در کنگره موضوعی همیشگی بوده است، با اجماع گسترده دو حزبی که مشکل را به رسمیت می شناسد، اما توافق اندکی در مورد راه حل. به همین دلیل است که سازمان‌هایی مانند انجمن دیابت آمریکا به دنبال مبارزه برای انسولین مقرون‌به‌صرفه در ایالت‌ها بوده‌اند، از سال 2019 که کلرادو اولین ایالتی بود که محدودیتی برای پرداخت انسولین ایجاد کرد.

مرداک گفت: «از آنجا، ما فقط با آن دویدیم. ما در حال حاضر 22 ایالت و ناحیه کلمبیا با سقف پرداخت ماهانه داریم و تا زمانی که نیاز به افزایش گفتگو داشته باشیم، به کار روی آن ادامه خواهیم داد.

در حالی که چندین ایالت قانونی را تصویب کردند که قیمت بیمه مدیکر و خصوصی را محدود کرد، قانون جدید فدرال تا این حد پیش نمی رود. قانون معرفی شده توسط Warnock در ابتدا سقف ماهیانه را هم برای دریافت کنندگان Medicare و هم برای بیمه شدگان خصوصی در نظر گرفته بود.

اما در طول یک سری رای گیری ساعتی، جمهوری خواهان بخشی را که شامل بیمه خصوصی می شد، که توسط اکثریت کسانی که به انسولین نیاز دارند استفاده می کنند، حذف کردند. بر اساس داده های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، برخی از سناتورهای جمهوری خواه که به حذف آن رأی دادند، نماینده ایالت هایی هستند که بالاترین میزان مرگ و میر ناشی از دیابت را دارند.

در آن زمان، جمهوری‌خواهانی که به این ماده رای منفی دادند، گفتند که این ماده قوانین بودجه سنا را نقض می‌کند، اما دموکرات‌ها عمداً آن را کنار نگذاشتند و به همکاران خود در سراسر راهرو جرأت کردند که در مجلس سنا رای دهند تا آن را حذف کنند.

سناتور ران جانسون، جمهوری‌خواه ویسکانسین، پس از رای‌گیری در توییتی نوشت: «در واقعیت، دموکرات‌ها می‌خواستند قوانین سنا را زیر پا بگذارند تا سقف قیمت‌گذاری انسولین را به‌جای اجرای نظم عادی تصویب کنند». جانسون افزود که قبلاً «به اصلاحیه‌ای رأی داده بود که دموکرات‌ها آن را مسدود کردند تا انسولین را به قیمتی برای آمریکایی‌های کم‌درآمد تأمین کند».

اما وارناک گفت که نزاع بر سر قوانین رویه ای به معنای شکست در اصل است.

او گفت: «مسدود کردن مقرراتی که همان سقف را برای افراد بیمه خصوصی فراهم می‌کرد، نمونه دیگری از این است که چرا مردم از سیاست متنفرند، و چه مشکلی با واشنگتن دارد.

با این حال، این ماده هفت جمهوری‌خواه را همراهی کرد. و در حالی که برای تصویب سقف گسترده تر کافی نبود، حمایت بیشتری نسبت به هر تلاش قبلی برای محدود کردن قیمت انسولین در کنگره بود. چاک شومر، رهبر اکثریت، بیان کرد که گسترش دسترسی مقرون به صرفه به انسولین اولویت اتاق در ماه سپتامبر خواهد بود.

مدافعان می گویند که یک پاسخ قانونی احتمالی برای رسیدگی به شکاف های پوشش می تواند به شکل قانون انسولین باشد، یک پیشنهاد دو حزبی که ماه گذشته توسط سناتور جین شاهین، یک دموکرات از نیوهمپشایر، و سناتور سوزان کالینز، یک جمهوری خواه از مین ارائه شد. ، که شامل یک سقف در بازار خصوصی می شود. این قانون همچنین مکانیسم هایی دارد که قیمت لیست انسولین را کاهش می دهد و برای بیماران دیابتی بدون بیمه تسکین می دهد.

کمپبل هاتون، معاون سیاست گذاری نظارتی و بهداشتی در JDRF، گفت: «ما از گام رو به جلو در قانون کاهش تورم سپاسگزاریم، اما اکنون تمرکز کرده ایم و واقعاً از کنگره می خواهیم که قانون انسولین را در اسرع وقت مطرح کند. یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در نیویورک که بودجه تحقیقات دیابت نوع 1 را تامین می کند.