مک کالوم ممکن است خود را در کراولی ببیند، اما مبارزه در کانون توجه مکان سختی است | تیم کریکت انگلیس

آپس از اینکه انگلستان در برابر تیمی با استعداد و سازمان یافته آفریقای جنوبی قرار گرفت، به راحتی می توان از آن ها استفاده کرد و انتقاداتی را بر بازیکنان و رویکرد آنها وارد کرد. من شخصاً برندون مک کالوم و بن استوکس را به خاطر برگزاری چالش‌برانگیز از زمانی که به عنوان مربی و کاپیتان تیم تست انتخاب شدند، تحسین می‌کنم، تیمی که به شدت نیاز به ضربه زدن به بازو داشت.

آنها از ابتدا گفته اند که این یک سواری بالا و پایین خواهد بود، که دست اندازهای جاده مانند شکست هفته گذشته مقابل آفریقای جنوبی بخشی از این روند است. با این حال، به وضوح برخی از سوالات مشروع و زمینه های بحث وجود دارد.

به نظر می‌رسد مربی و کاپیتان انگلیس به این نتیجه رسیده‌اند که برای بازیکن مدرن ویژگی‌های سنتی مرتبط با ضربات آزمایشی – ماندن در دوره‌های طولانی، تمرکز بی‌عیب و نقص، ساختن دقیق یک اینینگ – دیگر مهارت‌های گسترده‌ای نیستند، و این که از آنها بخواهد آنها با نقاط قوت خود به مسائل به روشی متفاوت برخورد کنند. من سعی می کنم ذهن باز باشم. در هفته آخر لرد، به نظر می رسید که آنها مصمم به استفاده از همان رویکرد فوق تهاجمی بدون توجه به شرایط، حریفان یا موقعیت مسابقه هستند، و این برخلاف رویکرد تاریخی در ضربات مسابقه تست است. با این نوع رویکرد یک اندازه مناسب برای همه، شما در نهایت به یک نسخه فست فود از کریکت تست خواهید رسید که از بسیاری از مواد تشکیل دهنده و بسیاری از ارزش غذایی آن خالی شده است.

واقعیت این است که بهترین ضربه‌زنان جهان جو روت، کین ویلیامسون، ویرات کوهلی و استیو اسمیت هستند، بازیکنانی که ثابت قدم هستند و می‌توانند شرایط را ارزیابی کرده و خود را وفق دهند. روت همیشه به دنبال گلزنی است، همیشه در یک مد بسیار شلوغ بازی کرده است، اما این کار حساب شده و با مهارت بسیار بالایی انجام می شود. این باید ایده آل باشد. استوکس در مورد رها کردن ترمز دستی و اجازه دادن به بازیکنان برای بازی تهاجمی صحبت می کند که بدانند از آنها حمایت می شود، که برای روت، جانی بیرستو یا خود استوکس – بازیکنان معتبر بین المللی – خوب است. اما Ollie Pope، Alex Lees و Zak Crawley آن دسته از دویدن ها را ندارند و این روش ممکن است برای آنها سخت تر باشد.

پوپ در اینینگ های اول در لردز واقعاً خوب بازی کرد، اما صبح روز بعد او به دنبال توپی رفت که طول خوبی داشت و برای ضربه زدن آنجا نبود. وقتی یک بولر در وسط یک طلسم عالی قرار می گیرد، آیا به این بازیکنان گفته می شود که کاری را انجام دهند، ریسک کنند، آنها را از خط خود دور کنند، یا می توانند عقب بنشینند و بگویند، نه، من خوب هستم، بیایید ایجاد مشارکت؟ بیشتر از دوره‌های آزمایشی عالی که من در حال فروپاشی و جریان بوده‌ام، دوره‌های دفاع و دوره‌های حمله داشته‌ام. گاهی اوقات شما فقط احساس ریتم ندارید و ممکن است زمان ببرد تا در نوسان چیزها قرار بگیرید. آیا ضربت‌ها برای این زمان آزاد هستند یا دستورات آنها فقط برای حمله است؟ آیا واقعا به آنها گفته می شود که توپ 40 از 40 بهتر از 70 توپ از 150 است؟

من در مورد حرفه خود مک کالوم فکر می کردم، زیرا می دانستم که تجربیات یک مربی به عنوان یک بازیکن غالباً فلسفه آنها را شکل می دهد، روشی که آنها بعداً به بازی می پردازند و کار آماده سازی افراد برای آن. من فکر می‌کنم زمان زیادی طول کشید تا او به یک بازیکن ثابت در بالاترین سطح تبدیل شود – او قبل از پایان سال 2009 49 مسابقه انجام داد و میانگین 32 بازی را کسب کرد، و برای دوره‌های طولانی ضربه زدن او بسیار ضربه خورده به نظر می‌رسید و سپس 52 تست انجام داد. از ابتدای سال 2010 با میانگین 44. او در آن 49 تست اول 28 شش نمره، در 52 تست بعدی 79 شش امتیاز گرفت. او همیشه یک ضربتی بسیار مثبت بود، اما برای او پرخاشگری بیشتر و موفقیت بیشتر در کنار هم بود. اکنون فلسفه او این است که بیرون بروید و به آن یک حالت صاف و قرمز بدهید و اگر مطابق میل شما نشد، زیاد نگران نباشید.

نظرات او در مورد فرم کراولی جذاب است. گفتن اینکه نمرات ضعیف قابل قبول است زیرا “مجموعه مهارت او این است که یک کریکت باز ثابت نباشد” به این معناست که کراولی تقریباً با هر بازیکن آغازینی که تا به حال برای انگلیس انتخاب شده است متفاوت قضاوت می شود. من چند نفر را دیده‌ام و زمانی که آنجا بودم و در حد وسط ضربه می‌زدم، پذیرفته شد که بازکن‌ها باید خلق و خوی آرامی از خود نشان دهند، آنها باید بدانند چه بازی کنند و چه چیزی را ترک کنند، به دفاع خود اعتماد کنند و در مقابل مقاومت کنند. دوره های بولینگ بسیار خوب در شرایط نامساعد. به نظر می رسد مک کالوم به دنبال هیچ یک از این ویژگی ها نیست.

اما در نهایت، مربی هر چه بگوید، یک ضرب با دویدن قضاوت خواهد شد. در دوران حرفه‌ای‌ام، من داخل و خارج از تیم انگلیس بودم و از روی تجربه – نه فقط خودم – می‌دانم که گاهی اوقات یک فرد یا اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد یا در برابر حریفی که با آن روبرو می‌شود، سرعت خوبی ندارد. از خط آتش خارج شدن راحت خواهد شد. مواقعی وجود دارد که شما در حال مبارزه هستید، زمانی که در هر مسابقه، هر امتیاز پایین، هر کنفرانس مطبوعاتی، می دانید که در مورد شما صحبت می شود – و می توانم به شما بگویم این مکان آسانی نیست.

وسوسه انگیز است که در دفاع کمی ناخوشایند کراولی اکنون بازتابی از ناهماهنگی مک کالوم نسبت به شروع حرفه آزمایشی خود را ببینیم، و در نتیجه همدلی او را نسبت به فردی که متقاعد شده است با استعداد است، ببینیم. این قابل درک است، و هیچ کس بحث نمی کند که کرولی یک بازیکن جوان بسیار با استعداد است، اما باید به نقطه ای برسد که نگرش کمتر صعودی به انتخاب معقول تر باشد. حتی در این تابستان که زمین‌ها خشک شده‌اند، توپ دوکس خیلی کم کار کرده است و امتیازات به طور کلی بالا بوده است، کراولی هنوز موفق نشده است – چه برای انگلیس و چه برای کنت. او میانگین 16.4 در 10 اینینگ برای کشورش و 24.2 در 16 برای کشورش کسب کرده است. او هیچ امتیازی برای دویدن ندارد، هیچ مسابقه موفقی در کریکت درجه یک ندارد که بتوان به آن اشاره کرد، و فقط راه خود را احساس می کند.

البته مربیان تلاش خواهند کرد تا اعتماد به نفس را در بازیکنان القا کنند و آنها را تشویق کنند تا در حد توان خود بازی کنند. من هرگز با مربی‌ای برخورد نکرده‌ام که به بازیکنان دیکته کند که چگونه باید همیشه، در هر شرایطی، ضربه بزنند، به‌خصوص زمانی که برای کشورشان انتخاب شده‌اند، آنها در اوج دوران حرفه‌ای خود هستند. اگر قرار باشد این رویکرد باشد، این تنها من نخواهم بود که با آن مبارزه می کنم.