به گزارش دپارتمان اخبار پزشکی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آن آربور، میش. — محققان دانشگاه میشیگان در حال بررسی این موضوع هستند که افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم چقدر می توانند خطرات جاده را تشخیص دهند و برنامه ریزی می کنند تا به رانندگان جوان در تقویت مهارت های رانندگی خود کمک کنند.
تلاش آتی فاز دوم پروژه ای خواهد بود که توسط شرکت فورد موتور تامین می شود و دانشگاه آن آربر را با یک مدرسه رانندگی محلی همکاری می کند.
در مرحله اول مطالعه، محققان دریافتند که دانشآموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم خطرات کمتری را نسبت به شرکتکنندگان کنترل در طول رانندگی شبیهسازی شده شناسایی کردند.
اما، به گفته محقق ارشد Elise Hodges، کار اضافی پشت فرمان این کار را انجام داد.
هاجز، دانشیار بالینی در برنامه عصب روانشناسی دانشگاه میشیگان، گفت: «کسانی که تحت آموزش قرار گرفتند، در دو سوم خطرات در درایو شبیه سازی شده بهبود یافتند.
تیت الوود-میلوسکی، که در 3 سالگی به اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده شد، از جمله افرادی است که قصد دارند برای مرحله دوم مطالعه به صندلی راننده برگردند.
الوود-میلوسکی، یک جوان 23 ساله از آن آربور که مادرش، دبی میلوفسکی، نقش مهمی در جمع کردن شرکا داشت، گفت: «من میخواهم بتوانم رانندگی کنم و به مکانهایی برسم که میخواهم بروم. باعث شود مطالعه اتفاق بیفتد
میلوفسکی نگرانی فزایندهای در مورد اینکه پسرش در آینده بدون گواهینامه رانندگی چگونه خواهد بود و پدر و مادرش دیگر در اطرافشان نبودند، داشت.
بنابراین، میلوفسکی، یکی از همکاران فنی پایداری در فورد، در سال 2018 به رئیس خود نزدیک شد و گفت: «آیا از برنامهای حمایت میکنید که به بچههای طیف اوتیسم کمک کند تا رانندگی را یاد بگیرند؟»
و او بلافاصله گفت: “بله!”
آکادمی Ann Arbor، مدرسه ای برای دانش آموزان با تفاوت های یادگیری و اجتماعی، میزبان آموزش های رانندگی بود. هاجز درایوهای شبیه سازی شده را طراحی کرد و بر این مطالعه نظارت داشت. فورد این هزینه را پرداخت کرد.
هدف، تا حدی، ایجاد فرصتی برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود تا مهارت های رانندگی خود را بهبود بخشند.
هاجز گفت: «بسیاری از آنها… دوست دارند رانندگی کنند، اما رهایی از تمایل به رانندگی و توانایی رانندگی دو چیز متفاوت هستند.
در واقع، مرحله اول مطالعه نشان داد که دانشآموزان مبتلا به اوتیسم علاوه بر شناسایی خطرات، تمایل به کاهش سرعت و توقف در مقابل علائم توقف دارند.
هاجز گفت که امیدوار است جلسات رانندگی فردی که برای فاز دوم برنامه ریزی شده است به ثمر بنشیند.
Debbie Mielewski گفت، در هر صورت، برنامه هایی مانند این می توانند کمک زیادی به افراد مبتلا به اوتیسم برای غلبه بر تردیدهای خود داشته باشند.
او گفت: “اگر بتوانیم آنها را آزاد کنیم تا فکر کنند که می توانند هر کاری انجام دهند، من واقعاً فکر می کنم که می توانند.” «آنها به حمایت نیاز دارند. ما باید از آنها حمایت کنیم.»
هاجز گفت که امیدوار است برنامه های مشابه در جاهای دیگر ظاهر شوند.
او گفت: “در بهترین حالت، امیدوارم والدین یاد بگیرند که نوجوانان یا بزرگسالان جوان آنها که ASD دارند واقعاً می توانند با موفقیت رانندگی کنند.” و ممکن است ابزارهایی وجود داشته باشد که ممکن است از آنها بی خبر باشند.»
هاجز گفت که انتظار می رود فاز دوم در یک یا دو ماه دیگر آغاز شود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت خبری آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.