با اوکراینی هایی که از بزرگترین نیروگاه هسته ای اروپا فرار می کنند آشنا شوید

در یک مرکز تخلیه در اوکراین، شانه های سرهی به طرز خطرناکی برنزه به نظر می رسد.

او به‌تازگی با خانواده‌اش از شهر انرودار تحت اشغال روسیه، محل زاپوریژژیا، بزرگترین نیروگاه هسته‌ای اروپا، که در آن کارمند است، فرار کرده است.

سرهی به مدت دو روز در کاروانی متشکل از هزاران خودرو که توسط سربازان روسی در ایست بازرسی واسیلیوکا، تنها 56 کیلومتر دورتر از مرکز تخلیه Zaporizhzhia نگهداری می‌شود، بوده و پوستش از نور خورشید خنجرکننده، درخشش قرمز مات دارد.

با وجود خستگی ظاهری، آنچه سرهی – که نامش به دلایل ایمنی تغییر کرده است – از زمان شدت گرفتن درگیری تجربه کرده است، لب هایش را از خشم می لرزاند.

او با ناامیدی فریاد می زند: «آنها به جایی که تیراندازی می کنند، اهمیتی نمی دهند.

هزاران نفر در صف های طولانی به دام افتاده اند و منتظر فرار هستند

از زمانی که روس‌ها کنترل نیروگاه را در ماه مارس به دست گرفتند، افزایش درگیری‌ها در مجاورت این نیروگاه منجر به گلوله باران این ایستگاه و تشدید تنش‌ها بر سر یک ذوب احتمالی هسته‌ای شد.

گلوله باران اخیر یک کارگر را مجروح و به سه حسگر تشعشع آسیب رساند. بسیاری از 10000 پرسنل اوکراینی نیروگاه مجبور به توقف کار شده اند، در حالی که تصاویر اخیر از داخل سالن توربین به نظر می رسد خودروهای نظامی روسیه را نزدیک به رآکتورها نشان می دهد.

در حالی که نیروهای روسیه و اوکراین یکدیگر را مسئول این حملات می‌دانند، هفته گذشته، اطلاعات ارتش اوکراین اعلام کرد که مقامات اشغالگر کرملین ظاهراً به کارکنان نیروگاه هسته‌ای خود دستور داده‌اند که روز جمعه سر کار نیایند — بیانیه‌ای که مقامات اوکراین آن را مدرکی برای آماده‌سازی برای یک پرچم جعلی می‌دانند. عمل.

هر روز بیش از هزار خودرو به مرکز تخلیه راه اندازی شده در پارکینگ مرکز خرید اپی سنتر در زاپوریژژیا می رسند.

بسیاری از پناهجویان از خرسون، بردیانسک، توکماک و دیگر شهرهای جنوبی که در روزهای اولیه جنگ توسط روس‌ها تصرف شده بودند، اولین توقف خود را در قلمرو تحت کنترل اوکراین در اینجا انجام می‌دهند و صحنه آغوش و گریه‌ها به خاطر دیدار مجدد با اقوام حتی پس از شش ماه پس از جنگ. جدا شدن توسط جنگ ساعتی دیده می شود.

در اینجا، هر فرد تخلیه شده قبل از دریافت مراقبت های اجتماعی و عزیمت به مقصد موقت توسط مقامات غربالگری و ثبت می شود.

با این حال، اتومبیل های کمی از Enerhodar، یک شهر حدود 50000 نفر می رسند. کسانی که پس از یک هفته بازداشت در ایست بازرسی واسیلیوکا موفق به ترک شدند، وضعیت را ترکیبی شدید از هرج و مرج و ترس توصیف می کنند.

سرهی به یورونیوز گفت: «حتی یک زن شب گذشته در آنجا جان باخت. “مردم با آمبولانس تماس گرفتند، اما آنها (سربازان روسی) اهمیتی نمی‌دادند.”

او تخمین می زند که 2300 خودرو هنوز در صف منتظر عبور از خاک اوکراین هستند.

او با عصبانیت می‌گوید: «مردم آنجا منتظرند و گریه می‌کنند تا مردم ما بیایند و آنها را کتک بزنند.»

“بازی خطرناک”

ماه گذشته، پترو کوتین، رئیس Energoatom، ربوده شدن حدود 100 کارگر این کارخانه را از زمانی که روس ها کنترل کردند، محکوم کرد و گفت برخی از کسانی که آزاد شده اند مجبور به ادعای حمایت از اشغال روسیه هستند.

سرهی با نشان دادن شناسنامه کاری خود می گوید: «روس ها سران نیروگاه های هسته ای را مجبور می کنند که تابعیت روسیه را بگیرند.

“این روسای ارشد هستند که تابعیت می گیرند. بسیاری نیز به تعطیلات می روند و سعی می کنند آن را ترک کنند.” در حالی که سرهی خودش در تعطیلات بود، توانست کار را ترک کند و اکنون برنامه ای برای بازگشت پس از پایان مرخصی اش ندارد.

ایرینا، یک اقتصاددان 50 ساله که هویت کامل او به دلایل ایمنی فاش نشد، مجبور شد زندگی و دو آپارتمان خود را در Enerhodar ترک کند. او پس از شش روز انتظار در صف، توانست بیرون بیاید.

او می گوید: «مردی از محل کار من در خانه اش از ناحیه پا مجروح شد، (گلوله توپخانه) به ماشین در گاراژ اصابت کرد و سپس مردی با یک سگ در خیابان مجاور کشته شد.

گلوله باران بسیار فعال شد – در آخر هفته، صبح و شب. خوابیدن غیرممکن بود. و از آنجایی که ما یک فرزند در خانواده خود داریم که به مدرسه می رود، تمام خانواده ما تصمیم به ترک آن گرفتند.

ایرینا مجبور شد در روستایی در نزدیکی خط ماشین در حالی که منتظر سربازان روسی اجازه دهد تا او و خانواده اش تحت معیارهای نامشخص از آنجا عبور کنند، خانه ای اجاره کند. آن روز او در چهلمین وسیله نقلیه بود که از 150 عبور کرد.

معلوم نیست چگونه به مردم اجازه عبور می دهند. گاهی 2 ساعت راهت می دهند، گاهی نیم ساعت. امروز نیم روز طول کشید.» او به یورونیوز گفت.

“آنها مردم را همانطور که احساس می کنند بیرون می گذارند. اگر آنها بخواهند، می توانند شما را رها کنند، اگر نخواهند، نمی کنند.

ایرینا که تصمیم گرفته در اوکراین بماند، معتقد است که شاید نیروهای روسی از خطر جنگ در نزدیکی نیروگاه هسته ای بی خبر باشند.

او می گوید: «آنها در نزدیکی ایستگاه یک بازی بسیار خطرناک انجام می دهند.

“شاید آنها متوجه نشوند، اما باید به آنها توضیح داد که این یک شوخی نیست. برای بسیاری از مردم، حتی برای کشورشان بسیار خطرناک است. این بد است که آنها از انفجار هسته ای یا آلودگی نمی ترسند. “

زن دیگری که به دلایل ایمنی خواست نامش فاش نشود، به یورونیوز گفت: سفر به خارج از Enerhodar پرخطر است، هر سفر برای هر نفر 8000 گریونا (حدود 200 یورو) هزینه دارد.

او با دو دختر، خواهر و دو خواهرزاده‌اش به مسافرت رفت، اما اکنون نگران امنیت همسرش است، کارگری در نیروگاه که مسئول انحلال در صورت انفجار هسته‌ای است و مجبور شد در Enerhodar بماند.

او می گوید: «خیلی سخت است، او سر کار می رود و بمب ها در حال انفجار هستند. “اگر حادثه ای رخ دهد، گناه بزرگی است.”