دیدگاه گاردین در مورد ریزکاری: کارگران جوان تر و تحصیل کرده بی قدرت مانده اند | سرمقاله

مicrowork – وظایف دیجیتالی کوتاهی که به کارگرانی که از طریق پلتفرم‌های آنلاین دستمزد دریافت می‌کنند، محول می‌شود – اکنون به طور قطعی بخشی از اشتغال انگلستان است. تقریباً از هر هشت کارگر در بریتانیا، یک نفر در سال 2021 با پیشنهاد «شغل» در وب، حق انجام کارهای دیجیتالی از راه دور را به دست آورد. TUC می گوید که نسبت جمعیت شاغلی که حداقل یک بار در هفته برای چنین کارهای دیجیتالی حقوق می گیرند از سال 2016 بیش از دو برابر شده است. این نه تنها کمتر از حداقل دستمزد است، بلکه کمتر از یک چهارم حقوق اولیه فارغ التحصیلان است.

تقاضا برای ریزکاری با ظهور هوش مصنوعی افزایش یافته است که به کمک انسان برای هدایت کامپیوترها در جهت درست نیاز دارد. شرکت‌های بزرگ فناوری، اغلب به‌صورت ناشناس از طریق پلتفرم‌ها، نیروهای کاری را به کار می‌گیرند که کیفیت را کنترل می‌کنند و هوش مصنوعی را آموزش می‌دهند. این نوع اشتغال در طول همه گیری رونق گرفت. افرادی که شغل یا درآمد خود را در طول قرنطینه از دست دادند، در نهایت به کاری دست یافتند که فقط به اتصال به اینترنت نیاز داشت. اکنون، کارگران مستقر در بریتانیا که به دنبال تکمیل درآمد خود در زمان تورم دو رقمی هستند، کار خرد را یک چالش جانبی ضروری می دانند.

تابستان امسال، اندیشکده خودمختاری هشدار داد که این مدل‌های استخدامی غیرقانونی استثمارگر هستند. شاید تعجب آور نباشد که نیمی از نیروی کار جهانی که برای این مشاغل رقابت می کنند فقط در سه کشور در حال توسعه یافت می شوند: هند، پاکستان و بنگلادش. فیل جونز و جیمز مولدون، دانشگاهیان دریافتند که از هر پنج کارگری که با آنها مصاحبه کرده اند، یک نفر به این شکل متزلزل کار متکی است. یک روز کاری معمولی ممکن است شامل 30 یا 40 کار برای پلتفرم های مختلف باشد که هر کدام بین 30 ثانیه تا 20 دقیقه طول می کشد.

نیروی کار خرد تا حد زیادی پنهان است، اما گزارش Autonomy نشان می دهد که در بریتانیا جوان و تحصیلکرده است و بیش از 60 درصد آنها حداقل مدرک دارند. برخی از کارگران از انعطاف پذیری ریزکارها قدردانی می کنند، اما اتاق فکر هشدار می دهد که بسیاری از آنها “استرس” دارند [and] سوخته» توسط شکار مداوم برای وظایف. در زیر ادعای آزادی این واقعیت پنهان است که پلتفرم‌ها بر بیشتر جنبه‌های نحوه و استاندارد انجام کار کنترل قاطعانه دارند. اگر یک پلت فرم از پرداخت وجه خودداری کند، کارگران جایی برای رفتن ندارند.

کارگران خرد بی دفاع رها می شوند زیرا حقوق استخدام در یک سیستم قانونی طراحی شده برای عصر دیگری ایجاد شده است. در حال حاضر سه دسته وضعیت استخدامی در بریتانیا وجود دارد: کارمند، کارگر و پیمانکار مستقل. فقط دسته اول از حقوق کامل شغلی، از جمله پرداخت اضافه کار، مرخصی والدین و حمایت در برابر اخراج ناعادلانه برخوردار هستند. پلتفرم‌های دیجیتال – اولین آنها Mechanical Turk آمازون بود – استخدام‌هایشان را پیمانکار فرض می‌کنند. خودمختاری پیشنهاد می‌کند که قانون تغییر کند به‌گونه‌ای که با آنها به عنوان کارگر رفتار شود، حداقل دستمزد پرداخت شود و به آنها تعطیلات با حقوق داده شود. همچنین از یک برنامه جهانی حقوق کارگران – از جمله حقوق مراقبت از کودک و قطع ارتباط حمایت می کند.

این بسیار خوشایند خواهد بود، اما نیاز به تغییر در تفکر سیاسی دارد. حقوق کار، به اشتباه، به عنوان یک محدودیت برای کارایی کسب و کار تلقی می شود. بررسی ها نشان می دهد که عضویت بیشتر در اتحادیه های کارگری منجر به بهره وری بالاتر می شود. برای دهه ها، سیاست گذاران کارفرمایان را از مسئولیت خود در قبال کارگران رها کرده اند و در عین حال کارگران را بیشتر به کارفرمایان وابسته کرده اند. احساس ناتوانی در دهه گذشته به خشم طبقه کارگر دامن زد. پرکاریات با شرایط کاری تحت نظارت فناوری های استخراجی در حال شکل گیری است. اگر این موضوع کنترل نشود، به آینده ای تاریک برای دنیای کار – و سیاست منجر می شود.