گرسنگی در Tigray زنان و دختران را به کار جنسی سوق می دهد | توسعه جهانی

گرسنگی در منطقه محاصره شده تیگری مردم را به اقدامات ناامیدکننده‌ای سوق می‌دهد زیرا مقامات به طور سیستماتیک حواله‌های مورد نیاز میلیون‌ها نفر را مسدود و مصادره می‌کنند.

خدمات بانکی و کلیه ارتباطات از سال گذشته توسط دولت اتیوپی به دولت قطع شده است و 6 میلیون نفر از دسترسی به پول خود محروم شده اند.

در غیاب کمک‌ها و بانک‌ها، مردم عمدتاً برای زنده ماندن به پول خانواده و دوستان خارج از کشور متکی بودند، اما محدودیت‌هایی برای حواله‌ها توسط مقامات تیگرایان اعمال شد و اقدامات علیه قاچاقچیانی که پول وارد می‌کردند در ایست‌های بازرسی تشدید شده است.

گزارش‌ها از داخل Tigray می‌گویند که بسیاری از زنان و دختران مجبور هستند برای زنده ماندن به کار جنسی روی بیاورند، در حالی که برخی دیگر نشان می‌دهند که میزان خودکشی افزایش یافته است.

هفته گذشته، نمایندگان اتحادیه اروپا و ایالات متحده از دولت اتیوپی خواستند تا به سرعت خدمات خود را از سر گرفته و محدودیت های سوخت ضروری برای توزیع کمک ها را لغو کند.

هنگامی که نیروهای شورشی تیگری یک سال پیش، پس از نزدیک به هشت ماه نبرد با نیروهای فدرال اتیوپی، به قدرت بازگشتند، هیوان* فکر کرد که زندگی ممکن است بهبود یابد. او گفت که قبلاً غذا برای این نوجوان 16 ساله و خانواده اش که زندگی خوبی داشتند هرگز مشکلی نبود.

“الان من گرسنه هستم. پدر و مادر و خواهر و برادرم گرسنه هستند. ماه ها، ما بیهوده منتظر دریافت کمک بودیم.

«بستگان خارج از کشور از طریق قاچاقچیان برای ما پول می فرستادند. اما این روزها یافتن قاچاقچیان حواله سخت است. آنهایی که می شناختیم دیگر کار نمی کنند. هر ملکی داشتیم فروختیم. در خانه چیزی برای خوردن وجود ندارد. بنابراین، برای فروش بدنم به خیابان رفتم. چه گزینه ای دارم؟»

مانند هیوان، بسیاری از زنان و دختران در پایتخت تیگری، مکله، درگیر رابطه جنسی زنده هستند، از جمله دختران زیر سن قانونی و زنانی که زمانی مشاغل امیدوارکننده ای داشتند.

زوفان* دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مدیریت پروژه است و قبل از جنگ، این جوان 27 ساله با حقوق خوب و برنامه ریزی برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا، شغلی تثبیت شده داشت. این روزها او بدن خود را می فروشد تا از گرسنگی که جان پدر و مادرش را گرفته جان سالم به در ببرد.

«من شاهد مرگ پدرم از سوءتغذیه بودم. او در دستان من مرد. مادر من همه استخوان است. انبارها مملو از کمک های کافی برای تغذیه شهر هستند. سوخت برای توزیع کمک در Mekelle مورد نیاز نیست. اما مردم در حال مرگ هستند که قادر به دریافت کمکی هستند که حق دارند. بعد از اینکه پدرم را در اثر گرسنگی از دست دادم، لازم بود برای نجات جان خودم و مادرم کاری انجام دهم. گرسنگی به شما وقت نمی دهد. سعی کردم التماس کنم اما کار نمی کند زیرا گدایان زیادی وجود دارد. من یک فاحشه شدم.» زوفان در حساب بانکی خود پول دارد، اما بانک‌های تیگری از پرداخت پول خودداری کرده‌اند، از سیستم مرکزی فدرال قطع شده و پول نقد ندارند.

برای بسیاری از زنان مستاصل دجله ای که تمام راه های جایگزین را از دست داده بودند، کار جنسی تنها راه نجات است.

ماه گذشته، اخبار مربوط به یک کارمند دولتی که پس از اینکه تماشای گرسنگی سه فرزندش و گدایی همسرش برای غذا غیرقابل تحمل بود، خود را در مکله کشت، به طور گسترده در شهر پخش شد.

آرایا*، 60 ساله، صاحبخانه است و با درآمد اجاره خانه های خود زندگی می کرد، اما نتوانسته است از مستاجران بیکار خود که پولی برای پرداخت او ندارند، اجاره بها دریافت کند.

چیزی که زندگی او را حفظ کرد، حواله ای بود که فرزندانش از طریق قاچاقچیان برای او ارسال می کردند.

بر اساس مذاکره با فرستنده، قاچاقچیان 30 تا 50 درصد حواله را می گیرند و با تحویل مابقی مبلغ به گیرنده هماهنگی می کنند.

«بدون حواله، به گدایی می‌رفتم یا از گرسنگی می‌مردم. من بسیار نگران هستم که بدانم بسیاری از قاچاقچیان مجبور به توقف عملیات هستند. هیچ وسیله دیگری برای بقا وجود ندارد.» گفت آرایا.

قاچاقچیان مقامات تیگری را متهم می کنند که به طور سیستماتیک آنها را با ایجاد پست های مرزی با افسرانی که حواله های ارسالی را که قبلاً توسط دولت اتیوپی غیرقانونی شده است، محدود، مسدود و مصادره می کنند، سرزنش می کنند.

تلاش برای دریافت پول به Tigray در وهله اول کاری ناامید کننده و پرخطر است. این توسط دولت فدرال مجاز نیست. حمل و نقل به منطقه مسدود شده است. ما این کار را از طریق ارتباطات و رشوه دادن به افسران انجام می دهیم. به همین دلیل است که ما تا 50 درصد از حواله را می گیریم. در غیر این صورت غیر ممکن است. و پس از عبور از موانع بسیار برای رسیدن به تیگری، اگر هیچ تضمینی از مقامات تیگری برای تحویل پول نقد به گرسنگان نداریم، چرا باید ریسک کنیم؟ تسهگای*، یک قاچاقچی سابق که در ماه مه پس از توقف در مرز توسط افسران تیگرایان، کار را ترک کرد.

قاچاقچیان آزار و اذیت، جرم انگاری، محدودیت های غیرقابل پیش بینی در میزان پولی که فرد می تواند به تیگری حمل کند و مصادره پولی که برای افراد گرسنه در نظر گرفته شده است را توصیف کردند.

«این برای ما تجارت است، اما نجات دهنده زندگی مردمی است که از گرسنگی می میرند. من نمی دانم چرا مقامات چنین محدودیت هایی را برای ما ایجاد می کنند در حالی که میلیون ها نفر از گرسنگی می میرند. پیش از این، جریان پس از رسیدن به مرز تیگری، روان بود. اما بعد از آوریل به یک کابوس تبدیل شده است. من و همکارانم به خاطر همین کار را ترک کردیم.» ما حداقل در Tigray دسترسی رایگان می خواهیم. در غیر این صورت ارزشش را ندارد. این پول برای مردمی است که در قحطی رنج می برند. هیچ مانعی نباید وجود داشته باشد. این بی رحمانه است.»

برخی دیگر مقامات Tigray را به مصادره پول برای خود در ایست های بازرسی متهم کردند.

73000 بیر (1147 پوند) بود که سعی کردم تحویل بدهم. این پول در شرایط وحشتناکی بدون هیچ چیزی برای خوردن برای اعضای خانواده فرستاده شد. مقامات Tigray پول را گرفتند. افسران آنها دلیل موجهی به من ندادند. البته علناً بهانه های زیادی می آورند. اما واقعیت این است که آنها این پست ها را برای گرفتن پول به قیمت اعضای خانواده در حال مرگ ایجاد می کنند. بعد از آن حادثه کار را متوقف کردم. هیچ تضمینی برای ادامه وجود نداشت.» برکت*، یکی دیگر از قاچاقچیان سابق، گفت.

یک فرمان داخلی که توسط آبان نیوز مشاهده شد، شهادت ها را تأیید می کند. در این فرمان آمده است که حمل بیش از 100000 بیر غیرقانونی است و پول نقدی که به منطقه سرازیر می شود باید به پست های مرزی گزارش شود. اگر فردی در خارج از این محدوده فعالیت می کند، آن شخص به ارتکاب جرم متهم می شود و دولت تیگری می تواند مستقیماً بر اساس تصمیم کمیته ای که برای این کار ایجاد شده است، این پول را مصادره کند.

ریاست این کمیته بر عهده Fetlework Gebregziabher، معاون رئیس دولت Tigray است. این فرمان توسط Fetelework امضا و مهر شده و از فروردین ماه به بهره برداری رسیده است.

سخنگوی دولت Tigray مصادره پول را رد کرد و به آبان نیوز گفت که پول نقد کافی برای توجیه چنین محدودیت‌هایی وجود ندارد.

ما ترجیح می دهیم هر گونه جریان نقدی احتمالی را تشویق کنیم. اما فعالیت های غیرقانونی باید کنترل شود.»

*نام را نشان می دهد تغییر کرده است.