جفای تراس با کارگران بریتانیایی نشان می دهد که او نمی تواند مشکل را درک کند | لری الیوت

بدون شک برای کارگران بریتانیایی که در انبارهای توزیع، مراکز تماس یا NHS زحمت می کشند، تعجب آور است که لیز تراس فکر می کند می توانند با نشان دادن «پیوند بیشتر» انجام دهند.

با قضاوت بر اساس اظهارات زمانی که او وزیر خزانه داری بود، پیشتاز نخست وزیری فکر می کند مشکلات اقتصادی بریتانیا ناشی از فرهنگ کاری است که کاملاً متفاوت از فرهنگ چین کمونیستی است.

خرپا از یک جهت درست است. بریتانیا در جدول لیگ بهره وری از بسیاری از کشورهای غربی دیگر عقب است. در سراسر گروه G7 کشورهای صنعتی بزرگ، میانگین کارگران 13 درصد بیشتر از میانگین کارگران بریتانیایی در ساعت تولید می کنند و این شکاف بیشتر می شود.

به نظر می‌رسد که داده‌های رسمی شکافی را بین لندن و سایر نقاط کشور نشان می‌دهد و کارگران پایتخت ظاهراً 80 درصد بیشتر از میانگین ملی بهره‌وری دارند. تراس پیشنهاد می کند که این یک مسئله ذهنی است.

با این حال، این ایده که مشکلات اقتصادی ریشه‌دار بریتانیا ناشی از طفره رفتن یا عدم تلاش است، قابل بررسی جدی نیست. بریتانیا یکی از مقررات زدایی‌شده‌ترین بازارهای کار در جهان توسعه‌یافته را دارد و میانگین کارگران بریتانیایی بیش از میانگین اروپا ساعت‌های کاری در هفته دارند.

نظارت و نظارت در بسیاری از محل‌های کار شدید است، با اقدامات انضباطی برای کسانی که موفق به رعایت سهمیه نمی‌شوند. این کشوری است که مدیریت در آن دست تازیانه دارد و در اکثر موارد کارگران توسط اتحادیه ها محافظت نمی شوند. تا آنجایی که تحلیل تراس همیشه درست بود، به بازار کاری بازمی گردد که مدت هاست ناپدید شده است – اکنون با بازاری جایگزین شده است که در آن ارتشی از اقتصاد گیج و کارگران خوداشتغال برای امرار معاش تلاش می کنند.

دلیل واقعی بهره وری ضعیف بریتانیا در جای دیگری نهفته است. سرمایه گذاری تجاری بریتانیا به عنوان سهمی از تولید ملی یا تولید ناخالص داخلی، کمترین میزان را در G7 دارد. این یک داستان مشابه در مورد تحقیق و توسعه است که بریتانیا سالانه 1.7٪ از تولید ناخالص داخلی را به آن اختصاص می دهد، در حالی که میانگین 3.1٪ برای اعضای باشگاه کشورهای توسعه یافته، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.

مدل اقتصادی بریتانیا بر اساس فراوانی نیروی کار ارزان و سرمایه گذاری کم در تجهیزات به روز سرمایه و نوآوری محصول است. سطح مهارت ها در کشوری مانند آلمان بالاتر است زیرا آلمانی ها بیشتر روی آموزش سرمایه گذاری می کنند.

تفاوت بین بریتانیا و کشورهایی که عملکرد بهتری دارند این نیست که آنها بیشتر از ما کار می کنند، بلکه این است که آنها هوشمندتر از ما کار می کنند. شرکت های تحت مالکیت خارجی در بریتانیا تمایل به بهره وری بالاتری دارند، بنابراین اگر «ذهنیت» موضوع است، این ذهنیت مدیریت است که اهمیت دارد.

همچنین واقعاً اینطور نیست که بهره‌وری در لندن بالاتر باشد، زیرا کارگران پایتخت روحیه «توانایی انجام دادن» را دارند که در جاهای دیگر وجود ندارد. همانطور که مقاله ای از محققان دانشگاه شفیلد هالام نشان داد، زمانی که برای عواملی مانند اندازه جمعیت در سن کار، تمرکز مشاغل با بهره وری بالا در امور مالی و تعداد ساعات کار تنظیم شود، این شکاف عملاً از بین می رود.

تیم تراس می گویند که اظهارات چند سال پیش از متن خارج شده است، اما به نظر کاملا واضح است. اگر جانشین احتمالی بوریس جانسون فکر می‌کند که به پیوند بیشتری نیاز است، کاملاً مشکل را اشتباه تشخیص می‌دهد.