سرنا ویلیامز در سینسیناتی تعظیم کرد در حالی که اما رادوکانو رحم نمی کند | سرنا ویلیامز

حتی در مواجهه با عظمت همه زمان‌ها و طول عمر بی‌سابقه‌ای که 27 سال قابل توجه را در برگرفته است، زمان شکست ناپذیر است و در نهایت برای همه ما خواهد آمد. هر روز که می گذرد، پایان دوران حرفه ای تنیس سرنا ویلیامز به طرز نگران کننده ای نزدیک تر می شود و شانس یک نتیجه نهایی و تماشایی از بین می رود.

ویلیامز در تورنمنت ماقبل‌آخر دوران حرفه‌ای بزرگ خود، در اولین مسابقه دور نخست خود از مسابقات آزاد وسترن و جنوبی با نمایشی بد تعظیم کرد. در سراسر پا اشتباه است

رادوکانو گفت: “من فکر می کنم همه ما باید فقط به سرنا و حرفه شگفت انگیزش احترام بگذاریم.” “من بسیار سپاسگزارم برای این تجربه که نقش او را بازی کردم و حرفه ما از بین رفت. همه چیزهایی که او به دست آورد الهام بخش است و این افتخار واقعی بود که در دادگاه با او به اشتراک بگذارم.

پس از یک تأخیر یک روزه ناخواسته، ویلیامز و رادوکانو سرانجام عصر روز سه‌شنبه با جمعیتی فشرده در زمین حاضر شدند و از زمین مشرف به استادیوم بیرون آمدند تا نگاهی اجمالی به ستاره بزرگ آمریکایی قبل از مسابقه او بیندازند. وقتی ویلیامز به استادیوم رسید، تماشاگران او را تشویق کردند.

این نبرد نسل‌های دور بود که 21 سال ویلیامز 40 ساله را از رادوکانو 19 ساله جدا کرد. اما پس از دوران حرفه‌ای که با بازگشت‌های بی‌شمار مشخص می‌شود، غیبت یک ساله ویلیامز از تور پس از ویمبلدون سال گذشته تا کنون برای او طولانی‌تر از آن بوده است که بهترین فرم خود را بازیابد. او یک بار دیگر به شدت تلاش کرد تا زمان بندی را برای سکته مغزی تعیین کند و دفاع رو به زوال او به راحتی از هم جدا شد.

ویلیامز بازی را با یک سرویس افتتاحیه وحشتناک باز کرد، با چهار خطای متوالی و از دست دادن پنج امتیاز اول مسابقه در حالی که بلافاصله در یک بریک سقوط کرد. این لحن را برای بقیه برخورد کوتاه تنظیم کرد.

پس از یک سال توجه مداوم پس از پیروزی او در US Open، برای رادوکانو این یک فرصت نادر بود، زیرا برای یک بار، همه دوربین‌ها به سمت حریف او نشانه رفتند و همه چشم‌ها به سمت تور بود.

رادوکانو بدون توقع و ممانعت، مسابقه ای بی عیب و نقص انجام داد. او اولین ضربه ویلیامز را جذب کرد، او با صبر و حوصله تحمل ضربه ویلیامز را در رالی های طولانی آزمایش کرد و هر زمان که توپ کوتاه می آمد، رادوکانو بدون تردید حمله می کرد و حرکت بسیار کم شده ویلیامز را آشکار می کرد. او مسابقه را تنها با یک خطای غیراجباری به همراه 14 برنده به پایان رساند.

پس از سقوط 1-4 در ست ابتدایی با رادوکانو که با دو بریک پیش بود، ویلیامز در نهایت شروع به برقراری ارتباط با فورهند خود کرد. برای دو بازی کوتاه، او تصویری از خود قدیمی‌اش بود که برندگان ضربه‌های زمینی را از پشت خط پایه محو می‌کرد. اما رادوکانو با صبر و حوصله طوفان کوتاه را پشت سر گذاشت و در تمام طول مدت بسیار محکم ماند.

تا انتها، او هیچ چیز را از دست نداد، ست افتتاحیه را نگه داشت و سپس در باقی مانده مسابقه نسیم کرد. او هیچ سوسو زدنی از خود نشان نداد – در 4-0، نقطه شکست، او یک برنده برگشتی بک هند کراس کورت را به ثمر رساند تا قبل از اینکه مسابقه را با نان شیرینی ببندد، بریک نهایی را قطعی کند.

در تورنتو، یک روز پس از اینکه ویلیامز اعلام کرد که شمارش معکوس برای پایان دوران حرفه‌ای‌اش آغاز شده است، در ست‌های مستقیم توسط بلیندا بنچیچ شکست خورد. پس از باخت، او برای یک مصاحبه نادر در دادگاه با یک بازنده باقی ماند و هنگام خداحافظی با کانادا به سختی جلوی اشک هایش را گرفت.

این بار، با وجود اینکه برگزارکنندگان شامپاین را در کنار دربار به صف کردند، هیچ مراسم یا آستر نقره ای برگزار نشد. ویلیامز چمدان‌هایش را بست و بلافاصله رفت، در حالی که ناامیدی او برای همه آشکار بود. تنها یک تورنمنت از دوران حرفه ای ویلیامز باقی مانده است، و این دور از تصور او پایان است. او اکنون به یو اس اوپن خواهد رفت و برای دیوانگی که در آخرین رویدادش در آنجا در انتظارش است، که تنها در یک مسابقه انفرادی در سه تورنمنت آخرش پیروز شده است.

برای رادوکانو، یک فرصت بعید برای رویارویی با بازیکنی که عظمتش پیش از وجود او در این سیاره است، مانند یک رویا به پایان رسید. او همیشه می‌تواند بگوید که در زمین به سرنا ویلیامز خیره شد و با پیروزی رفت. رادوکانو برای تلاش‌های خود در مرحله دوم با یکی دیگر از موفق‌ترین بازیکنان دهه گذشته روبرو می‌شود، زیرا ویکتوریا آزارنکا شماره 1 سابق در انتظار است.