انتخابات ایتالیا: جورجیا ملونی، رهبر راست افراطی، موجی از حمایت را در پیش گرفت

سیاستمدار ایتالیایی جورجیا ملونی او بر موجی از حمایت سوار می شود که می تواند منجر به تبدیل شدن او به اولین نخست وزیر زن کشور و اولین رهبر راست افراطی آن پس از جنگ جهانی دوم شود.

با وجود اینکه حزب برادران ایتالیا او ریشه های نئوفاشیستی دارد و پیام مسیحیت، میهن پرستی، مادری و ارزش های سنتی خانواده را ترویج می کند، ملونی به دنبال رفع نگرانی ها در مورد میراث آن بوده و می گوید که رای دهندگان از چنین بحث هایی خسته شده اند.

با این حال، نشانه‌های آزاردهنده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد نمی‌توان چنین میراثی را به این راحتی از بین برد: نماد حزب او شامل تصویری از شعله‌ای سه‌رنگ است که از یک حزب نئوفاشیستی که مدت کوتاهی پس از پایان جنگ تشکیل شد، به عاریت گرفته شده است.

اگر برادران ایتالیا در انتخابات 25 سپتامبر پیروز شوند و ملونی 45 ساله نخست وزیر شود، تقریباً 100 سال به ماه پس از به قدرت رسیدن بنیتو موسولینی، دیکتاتور فاشیست ایتالیا در اکتبر 1922 می رسد.

ملونی با افتخار Caio Giulio Cesare Mussolini، نوه دیکتاتور را به عنوان یکی از نامزدهای خود برای پارلمان اروپا در سال 2019 معرفی کرد، اگرچه در نهایت شکست خورد.

لورنزو پرگلیاسکو، رئیس شرکت نظرسنجی YouTrend، گفت: برای اکثر رأی دهندگان ایتالیایی، سؤالات در مورد ضد فاشیسم و ​​نئوفاشیسم «محرک اصلی برای رأی دادن به آنها نیست». آنها این را بخشی از زمان حال نمی دانند. آنها آن را بخشی از گذشته می دانند.»

با این حال، ملونی نسبت به بررسی های بین المللی در مورد احتمال نخست وزیری خود حساس است و اصطلاح محافظه کار را به جای راست افراطی برای توصیف حزب خود ترجیح می دهد.

او اخیراً پیام‌های ویدئویی را به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی ضبط کرده است که می‌گوید راست‌های ایتالیایی «فاشیسم را برای دهه‌ها به تاریخ تحویل داده‌اند و به صراحت سرکوب دموکراسی و قوانین شرم‌آور ضد یهودی را محکوم کرده‌اند».

این اشاره به قوانین 1938 بود که جامعه کوچک یهودی ایتالیا را از مشارکت در تجارت، آموزش و سایر جنبه های زندگی روزمره منع می کرد. این قوانین راه را برای تبعید بسیاری از یهودیان ایتالیایی به اردوگاه های مرگ نازی ها در دوران اشغال رم توسط آلمان در سال های رو به پایان جنگ جهانی دوم هموار کرد.

دیوید آرت، استاد علوم سیاسی دانشگاه تافتس که جناح راست افراطی اروپا را مطالعه می کند، با حفظ شعله سه رنگ در آرم حزبش، گفت: “او به طور نمادین با آن میراث بازی می کند.” نژادپرست نیستی.»

جورجیا ملونی کیست؟

او به خاطر «لحن» عذرخواهی کرده است، اما محتوای سخنرانی تلخی را که در ماه ژوئن در اسپانیا برای حمایت از حزب راست افراطی Vox ایراد کرد.

ملونی در اشاره ای آشکار به منکران هولوکاست گفت: «آنها خواهند گفت ما خطرناک، افراطی، نژادپرست، فاشیست، منکر و همجنسگرا هراس هستیم». او با اوج شعارهایی به پایان رسید: «آری به خانواده های طبیعی! نه به لابی های LGBT! بله به هویت جنسی! نه به ایدئولوژی جنسیتی!»

ملونی «بوروکرات‌ها در بروکسل» و «بنیادگرایی اقلیم» را به شدت مورد انتقاد قرار داد. ملونی، که یک دختر خردسال دارد، ادعا کرد که “مذموم ترین” عبارت “زن و مادری” است.

سقط جنین در ایتالیا، جایی که قانونی است، به عنوان یک موضوع کمپین مطرح نشده است. اما ملونی از کاهش نرخ زاد و ولد در ایتالیا انتقاد کرده است که بدون بچه دار شدن زنان مهاجر حتی پایین تر خواهد بود.

در گردهمایی حامیان جناح راست در رم در سال 2019، ملونی با صدای بلند فریاد زد: «من جورجیا هستم! من یک زن هستم. من یک مادر هستم. من ایتالیایی هستم و مسیحی هستم. و تو نمی‌توانی آن را از من بگیری!»

در عرض چند روز، اعلامیه او تبدیل به خوراک برای اشعار یک آهنگ رپ شد. در حالی که برخی آن را به عنوان یک تقلید می دیدند، ملونی آن را دوست داشت و حتی چند نوار را در یک برنامه رادیویی دولتی خواند.

طبق کتاب خاطرات او در سال 2021 “من جورجیا هستم”، بیشتر هویت او با بزرگ شدن در محله طبقه کارگر گارباتلا رم شکل گرفت.

او در 15 سالگی به شاخه جوانان جنبش اجتماعی ایتالیا، حزب نئوفاشیست با نماد شعله و نصب پوسترهای سیاسی در پایتخت پیوست.

برلوسکونی در 31 سالگی او را در سومین و آخرین دولت خود وزیر جوانان کرد. اما او به زودی مسیر خود را آغاز کرد و در سال 2012 شرکت برادران ایتالیا را تأسیس کرد.

هم سالوینی و هم ملونی می گویند که از آنچه که هویت مسیحی اروپا می نامند محافظت می کنند. سالوینی تسبیح های آویزان را می بوسد و یک صلیب بزرگ روی سینه اغلب برهنه اش می بندد، در حالی که صلیب ریز ملونی گاهی از بلوزهای گشادش بیرون می آید.

حزب او قاطعانه از اقدامات دراگی برای ارسال تسلیحات به اوکراین حمایت کرد، حتی در شرایطی که سالوینی و برلوسکونی، تحسین‌کنندگان آشکار ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، تنها از حمایت خفیفی برخوردار بودند. ملونی همچنین از ائتلاف ناتو که توسط ایالات متحده، یکی از کشورهای گروه هفت، لنگر انداخته است، دفاع می کند. اما او اغلب قوانین اتحادیه اروپا را نقض حاکمیت ایتالیا می داند.

آرت گفت: اگر نیروهای راست افراطی ملونی بر دولت بعدی ایتالیا مسلط شوند، نگرانی در مورد حمایتی که ایتالیا از دولت‌های راست‌گرا در مجارستان و لهستان «به‌خاطر برنامه‌های عمیقا محافظه‌کارانه‌شان» ارائه خواهد کرد، در میان ترس از «پس‌روی دموکراتیک» در اتحادیه اروپا وجود دارد. .

ملونی به نوبه خود می گوید که “به شدت با هر گونه انحراف ضد دموکراتیک مخالفت خواهد کرد.”

پشت ظهور حزب برادران ایتالیا چیست؟

تنها پنج سال پیش، برادران ایتالیا – که نام آن از کلمات آغازین سرود ملی الهام گرفته شده است – به عنوان یک نیروی حاشیه ای در نظر گرفته شد و 4.4 درصد از آرا را به دست آورد. اکنون، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که این حزب می‌تواند در ماه سپتامبر در جایگاه اول قرار گیرد و حمایت 24 درصدی را به خود اختصاص دهد، درست جلوتر از حزب چپ میانه دموکرات به رهبری نخست‌وزیر سابق انریکو لتا.

بر اساس سیستم انتخاباتی پیچیده و نسبتاً متناسب ایتالیا، ائتلاف های مبارزاتی نه فقط رأی، بلکه رهبران حزب را به سمت نخست وزیری سوق می دهد. سیاستمداران دست راستی امسال نسبت به دموکرات ها در ایجاد مشارکت های انتخاباتی بسیار بهتر کار کرده اند.

ملونی با حزب راست‌گرای لیگ به رهبری ماتئو سالوینی، که مانند او طرفدار سرکوب مهاجرت غیرقانونی است، متحد شده است. دیگر متحد انتخاباتی او، حزب راست میانه فورزا ایتالیا، نخست وزیر سابق سیلویو برلوسکونی است.

سال گذشته، حزب او تنها حزب بزرگی بود که از پیوستن به ائتلاف اتحاد همه گیری ملی ایتالیا به رهبری نخست وزیر ماریو دراگی، رئیس سابق بانک مرکزی اروپا امتناع کرد. دولت دراگی ماه گذشته سقوط کرد و به طور ناگهانی توسط سالوینی، برلوسکونی و جوزپه کونته، رهبر 5 ستاره، رها شد که همگی درگیر افت ثروت احزاب خود در نظرسنجی‌ها و انتخابات محلی هستند.

در نظرسنجی‌ها، ملونی «رویکردی منسجم و منسجم به سیاست دارد. لورنزو پرگلیاسکو از YouTrend گفت که او سازش نکرد و افزود که او همچنین به عنوان “رهبری که ایده های روشنی دارد – البته همه با این ایده ها موافق نیستند.”