آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
لویی مارگیت می گوید: «باید با من شوخی کنی. اگر این میانگین حقوق باشد، برخی افراد باید میلیون‌ها درآمد داشته باشند، زیرا هیچ‌کسی که ما می‌شناسیم چیزی نزدیک به آن درآمد ندارد.»
این کارگر پست 52 ساله به تازگی آموخته است که در کرسی پارلمان با بالاترین میانگین حقوق زندگی می کند – شهرهای لندن و وست مینستر، که طبق آمار HMRC، میانگین میانگین کارگران تمام وقت تقریبا 80000 پوند است. به سرعت در حال افزایش
مارگیت تمام عمر خود را در حوزه انتخابیه زندگی کرده است. نه در عمارت‌های گچی سفید بلگراویا و مایفر، بلکه در باغ‌های چرچیل، یکی از بزرگترین املاک شورایی کشور. او می‌گوید: «همه تصور می‌کنند افرادی که در وست‌مینستر زندگی می‌کنند فوق‌العاده ثروتمند هستند، و اشتباه نکنید بسیاری از آنها ثروتمند هستند. “اما بسیاری از ما هستند که حتی کسانی از ما که در مشاغلی هستند که می‌توانستند شغل خوبی تلقی می‌شد، با مشکل مواجه شوند.”
چنین نابرابری نشانه یک روند ملی است. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های دفتر آمار ملی، دستمزد یک درصد از افراد برتر در سراسر بریتانیا – کسانی که در حال حاضر بیش از 170000 پوند در سال دریافت می کنند – با نرخ متوسط سالانه 9.1 درصد در حال افزایش است.
در عین حال، افرادی که در پایین ترین 10 درصد قرار دارند – کسانی که درآمد کمتر از 8000 پوند در سال دارند – تنها 1.3 درصد افزایش دستمزد خود را داشته اند. این نرخ بسیار کمتر از نرخ تورم است که در حال حاضر به بالاترین میزان در 40 سال گذشته یعنی 9.4 درصد رسیده است و بانک مرکزی انگلیس پیش‌بینی میکند در ماه‌های آینده به 13 درصد برسد. انتظار می‌رود آخرین بخش از داده‌های پرداخت از سوی ONS که قرار است روز سه‌شنبه منتشر شود، افزایش بیشتری را در بالا و رشد کم‌خونی در پایین نشان دهد.
داده های فیش حقوقی HMRC نشان می دهد که میانگین حقوق متوسط در شهرهای لندن و وست مینستر 79693 پوند است. در جای دیگر لندن، بیش از 75000 پوند در Poplar و Limehouse و 55500 پوند در Islington South و Finsbury در مقابل میانگین انگلستان 38186 پوند است. در انتهای پایین، در جنوب شرقی کورنوال و Dwyfor Meirionnydd، ولز به زیر 25000 پوند می رسد.
حق با مارگیت است. بسیاری از مردمی که در خیابان های پیملیکو که باغ های چرچیل را احاطه کرده زندگی می کنند، احتمالاً سالانه بیش از یک میلیون پوند درآمد دارند. داده‌های دولتی مشخص نمی‌کند که 1٪ از پردرآمدترین افراد در کجا زندگی می‌کنند، اما میانگین دستمزد 52000 پوندی حوزه انتخابیه نشان می‌دهد که افراد بسیار پردرآمد داده‌ها را منحرف می‌کنند.
مارگیت، که پس از اتمام دور پستی خود در یک روز آفتابی تاول‌آلود، سگش را با لورین پیاده‌روی میکند، نگران است که بچه‌های این املاک 1600 خانه‌ای “هیچ شانسی برای رسیدن به کسانی که تنها چند قدم دورتر هستند” ندارند.
این مجموعه 32 بلوکی، که جایگزین ردیف‌هایی از تراس‌های ویکتوریایی تخریب‌شده در جریان برق آسا شد، موقعیت رشک‌انگیزانه‌ای را در یک پیچ در تیمز بین تیت بریتانیا و محوطه بیمارستان سلطنتی که میزبان نمایشگاه گل چلسی است، اشغال میکند. حتی آپارتمان های کوچک دو خوابه در آن سوی خیابان بیش از 1 میلیون پوند فروخته شده است و یک تراس هفت خوابه در یک بلوک دورتر به قیمت 10 میلیون پوند در بازار وجود دارد.
مارگیت می‌گوید: «شکاف بیشتر و بیشتر می‌شود، زیرا ثروتمندان ثروتمندتر و ثروتمندتر می‌شوند.
او در دور پستی خود در نزدیکی چلسی متوجه شده است که بیشتر از همیشه کالاهای لوکس را تحویل می دهد. «همه نام‌های برتر – Chanel، Prada، Gucci – فروش آنها همچنان در حال افزایش است. قرار است این یک بحران هزینه زندگی باشد، اما آنها نمی دانند.
در باشگاه جوانان در مرکز املاک، زاهده سیدی نیز نگران چیزی است که او آن را “شرم فقر پنهان” می نامد.
این کارگر جوان که این هفته 25 ساله شد و همچنین تمام عمر خود را در باغ چرچیل گذرانده است، می گوید این باغ از بسیاری از املاک دیگر در لندن زیباتر به نظر می رسد زیرا مردم تلاش زیادی می کنند تا ظاهر خود را حفظ کنند. “اما به درون خود نگاه کنید و خواهید دید که بسیاری از مردم واقعاً در حال مبارزه هستند.”
سیدی، که برای موسسه خیریه Future Men کار می کند، که از مردان جوان به دور از مواد مخدر و به سوی آینده ای روشن تر حمایت می کند، می گوید که بسیاری از پسران در باشگاه جوانان نمی توانند شسته شوند، زیرا والدینشان به دلیل هزینه گزاف گاز، دیگ های بخار خود را خاموش کرده اند.
ما مجبوریم باشگاه جوانان را با دئودورانت و شستشوی بدن تهیه کنیم، زیرا آنها نمی توانند در خانه دوش بگیرند. والدین آنها بین آب گرم چیدن و غذا دادن به بچه هایشان مانده اند.»
او می گوید که یک پسر در یک روز گرم اوت با پوشیدن چهار تی شرت و سه جفت شلوار برای پوشاندن بوی بدنش وارد شد. سیدی که ماهیانه حدود 1200 پوند درآمد دارد، با مشکلاتی روبرو است و هنوز با والدینش زندگی می کند. همه چیز گران تر است، اما من دیگر حقوق نمی گیرم. من باید تصمیم بگیرم که آیا می توانم با خانمم غذا بخورم یا لباس جدید بخرم – نمی توانم هر دو را انجام دهم.
فرانسیس اوگریدی، دبیر کل کنگره اتحادیه‌های کارگری، می‌گوید چنین داستان‌هایی در بالا و پایین کشور آشنا هستند. «مردم کارگر پس از یک دهه توقف دستمزدها و کاهش اعتبارات جهانی، در نقطه‌ی شکست قرار دارند. اما برای ثروتمندترین ها، کار مثل همیشه است.
او گفت: «این فقط پرداخت در بالاترین سطح نیست که در حال افزایش است. جوایز در شهر به رکورد بالایی رسیده و پرداخت سود سهام به سهامداران در حال رونق است. بدون اقدام فوری، بحران هزینه های زندگی شکاف طبقاتی را در این کشور بیش از پیش عمیق تر خواهد کرد.»
ریچل کی، رئیس تحقیقات در مرکز پرداخت بالا، یک اندیشکده که علیه پرداخت‌های بیش از حد مدیران مبارزه میکند، می‌گوید که دولت باید فوراً برای مقابله با شکاف نابرابری اقتصادی که خمیازه می‌کشد، اقدام کند.
او می‌گوید: «افزایش دستمزد برای افرادی که در بالاترین سطح قرار دارند بسیار بیشتر از افزایش‌ها برای افراد پایین‌تر است و افراد کم‌درآمد را با کاهش حقوق واقعی فلج‌کننده مواجه میکند. این امر منجر به فقر و مشکلات مالی گسترده تر می شود که به نوبه خود تقاضا را در اقتصاد محدود می کند و خطر رکود را افزایش می دهد.
«این فقط موضوع پرداختن به دستمزدهای پایین نیست: پرداخت بیش از حد در بالا، خود محرک تورم است و نتیجه یک سیستم اقتصادی است که ثروت را در میان تعداد کمی از مردم متمرکز میکند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
