به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
صدها داگونگ و هزاران لاک پشت احتمالاً در ماههای آینده پس از آنکه آبهای سیل، مراتع دریایی کوئینزلند را با رسوب خفه کردند، از گرسنگی خواهند مرد.
سرهنگ لیمپوس، دانشمند ارشد حیات وحش و گونههای در معرض تهدید در بخش محیط زیست کوئینزلند، آنقدر با الگوی مرگ که به دنبال سیلهای بزرگ اتفاق میافتد آشناست، میتواند یک جدول زمانی از آنچه در انبار است ارائه دهد.
او گفت: «ما میتوانیم تضمین کنیم که در ماههای بعد شاهد افزایش مرگومیر خواهیم بود».
در ماه آوریل آشکار می شود و به اوج خود می رسد که احتمالاً در ماه سپتامبر خواهیم دید. [and] اکتبر.
من انتظار دارم که از دهها داگونگ که سالانه میمیرند و در امتداد ساحل شرقی کوئینزلند سرگردان میشوند، به صدها نفر بپریم. من انتظار دارم که سرگردانی ما از لاک پشت های سبز از صدها به هزاران پایین بپرد.”
این همان چیزی است که پس از سیل ویرانگر کوئینزلند در سالهای 11-2010 رخ داد.
این همچنین در سال 1991 اتفاق افتاد، زمانی که دو سیل بزرگ به فاصله حدود یک ماه از هم دیدند که رودخانه مری مقادیر زیادی آب شیرین و مملو از رسوب را به خلیج هروی ریخت و حدود 1000 کیلومتر مربع از علف های دریایی زیر جزر و مدی را کشت.
این تأثیر زیادی بر جمعیت دوگونگ و جمعیت لاک پشت ها داشت. ما بالاترین میزان مرگ و میر ثبت شده دوگونگ را در ارتباط با آن رویداد داشتیم.
آنهایی که زنده مانده بودند نقل مکان کردند و چندین سال طول کشید تا زیستگاه به اندازه کافی بهبود یابد تا گله ها برگردند.
نرخ زایش از 20 درصد گوسالههای بزرگ به 2 درصد کاهش یافت. این جور چیزها تأثیرات بزرگی دارند.»
لیمپوس گفت دوگونگ ها و لاک پشت ها معمولاً مقدار زیادی چربی دارند و به همین دلیل مدتی طول می کشد تا پژمرده شوند.
“شما می توانید اکنون ذخیره غذا را از بین ببرید – همانطور که من انتظار دارم با این سیل ها اتفاق می افتد – اما تا زمانی که این ذخایر چربی مصرف نشود، انباشتگی شروع به افزایش نخواهد کرد.
سپس شروع میکنید به حیوانات قدیمیتان یا آنهایی که تحت استرس هستند – مادرانی با گوسالههایی که در حال تغذیه هستند و غیره – هفتهها، ماهها بعد شروع به تأثیرگذاری میکنند.»
هلن مارش استاد بازنشسته دانشگاه جیمز کوک است. او نگرانی های لیمپوس را به اشتراک گذاشت و گفت که احتمال مرگ دوگونگ در منطقه خلیج هروی بسیار زیاد است.
با این حال، او گفت که در سالهای گذشته، زمانی که خشک شدن علفهای دریایی منجر به چنین حوادث مرگباری شده بود، ترکیبی از هر دو سیل جدی و طوفان وجود داشت.
او گفت: “من بسیار نگران هستم، اما فقط کمی کمتر مطمئن هستم.” «تفاوت امسال این است که بیشترین تأثیر سیل به جای سیل و طوفان بوده است.»
مارش گفت که در کوتاه مدت نظارت گسترده بر علفهای دریایی در مناطق سیلزده بسیار مهم است تا هرگونه کاهش قابل ردیابی باشد.
لیمپوس می گوید که مدیران و دانشمندان محیط زیست در قلمرو جدیدی هستند، با توجه به کاهش فاصله بین رویدادهای سیل بزرگ که قبلاً هر 100 سال یک بار احتمال وقوع آن وجود داشت.
او گفت: «ما برای اولین بار در دهههای گذشته با رودخانههای جنوب شرقی کوئینزلند در سالهای 2010-11 آن را داشتیم. ما دو سیل داشتیم، دوباره به فاصله یکی دو ماه. سپس در سال 2013، و در سال 2017، و دوباره اکنون آن را داشتیم.
در این مرحله، ما به اندازه کافی نمیدانیم که چگونه میخواهیم زیستگاه را احیا کنیم، اما فکر میکنم این یک چالش برای ما در حال حاضر، با افزایش فراوانی این نوع چیزها است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.