تراس نیز مانند تاچر خواهان تغییرات بنیادی است – اما آیا می تواند از بحران جلوگیری کند؟ | لری الیوت

مندر بریتانیا، سال 1976 با سه رویداد بزرگ مشخص شد – موج گرمای تابستان، تغییر نخست وزیر و بحران پوند. در سال 2022، ما اولین را داشته ایم و به زودی دومی را خواهیم داشت. اگر سومین تا پایان سال برسد، عده کمی شگفت زده خواهند شد.

همانطور که امسال اتفاق افتاده است، در تابستان 1976 مردم از آفتاب لذت می بردند و به نظر می رسید که اهمیت زیادی به تورم بالا نمی دهند. بر اساس گزارشی در سال 2004 از اندیشکده بنیاد اقتصاد جدید، بریتانیا هرگز به اندازه سالی که دنیس هاول وزیر خشکسالی شد، کنکورد اولین پرواز تجاری خود را انجام داد و Sex Pistols آنارشی را در بریتانیا منتشر کرد، شاد نبوده است.

اما با گذشت سال، مشکلات اقتصادی تشدید شد. جیمز کالاگان که در آوریل از هارولد ویلسون به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شده بود، مجبور شد برای حمایت مالی به صندوق بین‌المللی پول برود. یک تیم صندوق بین‌المللی پول پاییز را گذراند تا بسته‌ای را ارائه کند که شامل کاهش هزینه‌های دردناک بود. یادداشت های روزانه تونی بن، وزیر انرژی وقت، نشان می دهد که کابینه چقدر بین کسانی که با اکراه از ریاضت اقتصادی حمایت می کردند و کسانی مانند بنن که فکر می کردند بریتانیا باید سعی کند راه خود را از مشکلات بیرون بیاورد، شکاف داشت.

بریتانیا اکنون کمتر از یک ماه تا انتخاب نخست‌وزیر جدید فاصله دارد و برای ریشی سوناک یا لیز تراس، این چالش به همان اندازه که برای کالاگان ترسناک بود، به نظر می‌رسد. اقتصاد در سه ماهه دوم سال 2022 0.1 درصد کاهش یافت که در واقع کمی بهتر از حد انتظار بود، اما ارقام رشد واقعاً ضعف اساسی اقتصاد را نشان نمی‌دهند. یک راهنمای بهتر برای آن ارقام تجاری هستند که واقعاً وحشتناک هستند. همانطور که ساموئل تامبز، اقتصاددان بریتانیایی در Pantheon Macroeconomics اشاره کرد، کسری تجاری بیان شده به صورت درصدی از تولید ناخالص داخلی در شش ماهه اول سال 2022 بیشتر از هر دوره قابل مقایسه ای از زمان شروع رکوردهای سه ماهه در سال 1955 بوده است. در نیمه دوم سال 2022 بدتر می شود زیرا قبض گاز وارداتی به شدت افزایش می یابد. تومب می گوید استرلینگ آسیب پذیر به نظر می رسد و حق با اوست.

چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است باعث افزایش پوند شود. تورم می تواند بیش از پیش بینی 13 درصدی بانک مرکزی انگلیس باشد، رکود ممکن است زودتر فرا برسد و عمیق تر از حد انتظار باشد. بازارهای مالی به هر گونه ناآرامی اجتماعی که پس از افزایش سقف قیمت انرژی در اکتبر رخ دهد، واکنش بدی نشان خواهند داد. آنها همچنین نگران اشاره های تراس مبنی بر دخالت او در استقلال بانک انگلستان هستند.

از برخی جهات، کشمکش بین تراس و سوناک منعکس کننده مبارزه کالاگان و بن در سال 1976 است: یکی محتاط تر و دیگری رادیکال تر. با یک تفاوت اگر نظرسنجی ها درست باشد، این بار رادیکال – تراس – برنده خواهد شد. او قصد دارد به شیوه ای که مارگارت تاچر در دهه 1970 انجام داد، راست را احیا کند.

این یک تکلیف را ثابت می کند. تاچر در سال 1976 رهبر اپوزیسیون بود، در زمانی که سوسیال دموکراسی پس از جنگ به نظر می رسید بازی کند. استدلال او مبنی بر اینکه برای مهار تورم و قدرت اتحادیه ها به اقدامات سخت نیاز است، بازتاب پیدا کرد. این کشور برای یک دوره ریاضت اقتصادی آماده بود، حتی اگر در سال 1976 هیچ تصوری از سختی این ریاضت نداشت.

به نظر می رسد رویکرد اقتصادی تراس مدیون جوزف شومپیتر، اقتصاددانی است که از تخریب خلاقانه به عنوان راهی برای تقویت مداوم سرمایه داری حمایت می کرد. مطمئناً، استدلالی وجود دارد – که به شدت توسط ادوارد چنسلر در کتاب جدیدش به نام قیمت زمان مطرح شده است – که یک دوره طولانی مدت نرخ های بهره بسیار پایین، سرمایه را به اشتباه تخصیص داده و رشد بهره وری را با حفظ شرکت های زامبی متوقف کرده است.

اما به نظر می‌رسد که بریتانیا نه از نظر احساسی و نه از لحاظ فکری آماده دولتی نیست که به شرکت‌ها اجازه دهد – حتی تشویق کند – در گروه‌های خود شکست بخورند. تراس همچنین اگر فکر می‌کند این کشوری است که کاهش مالیات را به جای پول از قبض انرژی خود ترجیح می‌دهد، برخلاف جریان شنا می‌کند. بسته عظیم حمایتی ارائه شده برای حفظ اقتصاد از طریق همه‌گیری ویروس کرونا، یک سابقه ایجاد کرد.

به نظر می رسد سوناک بیشتر با حال و هوای عمومی هماهنگ است، اما او نیز یک محافظه کار غریزی دولت کوچک است که تلاش می کند با این واقعیت کنار بیاید که این کشور اکنون دولت بزرگ بریتانیا است. بین سال‌های 1997 و 2010، زمانی که ایمان به بازارهای آزاد و جهانی‌سازی مطلق بود، بریتانیا یک دولت چپ‌مرکز داشت که تلاش می‌کرد راهی برای انطباق با ارتدکس غالب بیابد. از سال 2010، این کشور دارای یک سری دولت های دست راستی بوده است که برای انطباق با جهانی که – تا آنجا که به اقتصاد مربوط می شود – به سمت چپ متمایل شده است، تلاش می کنند. ترزا می و بوریس جانسون به روش های مختلف خود این را فهمیدند، به همین دلیل است که آنها در مورد کمک به “فقط در مورد مدیریت” و “تراز کردن” صحبت کردند.

علیرغم چشم انداز بد برای اقتصاد، هنوز این احتمال وجود دارد که محافظه کاران بتوانند برای پنجمین دوره ریاست جمهوری پیروز شوند. تورم در نیمه دوم سال آینده به سرعت شروع به کاهش خواهد کرد. رشد و استانداردهای زندگی ممکن است تا سال 2024 افزایش یابد. رأی دهندگان ممکن است متقاعد نباشند که حزب کارگر تفاوت قابل توجهی خواهد داشت. انتخابات ممکن است بر اساس جنگ فرهنگی برگزار شود تا اقتصاد.

اما حتی برای رسیدن به مرحله ای که در انتخابات بعدی رقابتی باشد، دولت باید از یک بحران اقتصادی تمام عیار اجتناب کند. انتخاب ساده است. کمک های گسترده و سریع ارائه کنید تا مردم بتوانند خانه های خود را گرم کنند و رکود نسبتاً خفیفی داشته باشند یا از اقدام خودداری کنند و دچار رکود هیولایی شوند. مسئله این نیست که آیا زمستان پیش رو تاریک خواهد بود یا خیر، بلکه این است که چقدر تلخ است. و اگر تراس برنده شد، چه آن خانم برای چرخاندن باشد.