ضرب و شتم معترضان زن توسط جنگجویان طالبان در جریان تظاهرات نادر کابل | افغانستان

روز شنبه، چند روز پیش از اولین سالگرد بازگشت اسلام گرایان تندرو به قدرت، مبارزان طالبان زنان معترض را کتک زدند و به هوا شلیک کردند.

از زمان به دست گرفتن کنترل در 15 اوت سال گذشته، طالبان دستاوردهای حاشیه ای زنان در طول دو دهه مداخله ایالات متحده در افغانستان را پس زده اند.

خبرنگار خبرگزاری فرانسه گزارش داد که حدود 40 زن – که شعار “نان، کار و آزادی” سر می دادند – در مقابل ساختمان وزارت معارف در کابل راهپیمایی کردند، قبل از اینکه جنگجویان با شلیک تفنگ به هوا آنها را متفرق کنند.

برخی از زنان معترض که به مغازه های مجاور پناه برده بودند، توسط جنگجویان طالبان با قنداق تفنگ هایشان مورد تعقیب و ضرب و شتم قرار گرفتند.

تظاهرکنندگان با حمل بنری که روی آن نوشته شده بود «15 اوت روز سیاه است» خواستار حقوق کار و مشارکت سیاسی بودند.

«عدالت! عدالت! ما از جهل به ستوه آمده‌ایم،» آنها شعار می‌دادند، بسیاری از آنها چادر به چهره نداشتند.

ژولیا پارسی، یکی از سازمان دهندگان این راهپیمایی گفت: «متاسفانه طالبان از طرف سرویس اطلاعاتی آمدند و تیراندازی هوایی کردند.

آنها دختران را متفرق کردند، بنرهای ما را پاره کردند و تلفن های همراه بسیاری از دختران را مصادره کردند.

اما منیسه مبارز قول داد که به مبارزه برای حقوق زنان ادامه دهد.

«اگر طالبان بخواهند این صدا را خاموش کنند، ممکن نیست. ما از خانه های خود اعتراض خواهیم کرد.»

خبرنگار خبرگزاری فرانسه گزارش داد که برخی از خبرنگارانی که تظاهرات را پوشش می دادند – اولین تظاهرات زنان در چند ماه اخیر – توسط جنگجویان طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.

در حالی که مقامات طالبان اجازه داده اند و برخی از راهپیمایی ها را علیه ایالات متحده ترویج داده اند، اما از زمانی که آنها به قدرت بازگشته اند، اجازه برگزاری تجمع زنان را رد کرده اند.

پس از به دست گرفتن کنترل در سال گذشته، طالبان وعده یک نسخه نرم تر از حکومت خشن اسلام گرا را دادند که مشخصه اولین دوره قدرت آنها از سال 1996 تا 2001 بود.

اما محدودیت‌های زیادی به‌ویژه برای زنان برای انطباق با دیدگاه ریاضت‌آمیز جنبش از اسلام قبلاً اعمال شده است.

ده ها هزار دختر از تحصیل در مدارس متوسطه محروم شده اند، در حالی که زنان از بازگشت به بسیاری از مشاغل دولتی منع شده اند.

زنان همچنین از سفر به تنهایی در سفرهای طولانی منع شده اند و تنها در روزهای جدا از مردان می توانند از باغ ها و پارک های عمومی پایتخت بازدید کنند.

در ماه مه، هیبت الله آخوندزاده، رهبر عالی کشور و رهبر طالبان، به زنان دستور داد که در مکان های عمومی کاملاً خود را بپوشانند، از جمله صورت خود را – در حالت ایده آل با برقع.

از زمان اعلام ممنوعیت مدارس متوسطه در ماه مارس، بسیاری از مدارس مخفی برای این دختران در چندین استان ایجاد شده است.

سازمان ملل و گروه های حقوق بشر بارها حکومت طالبان را به دلیل اعمال محدودیت ها بر زنان محکوم کرده اند.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در افغانستان، در جریان دیدار در ماه مه به خبرنگاران در کابل گفت: این سیاست ها “الگوی تفکیک جنسیتی مطلق را نشان می دهد و با هدف نامرئی کردن زنان در جامعه است”.

دیده بان حقوق بشر روز پنجشنبه از طالبان خواست تا از تصمیم وحشتناک و زن ستیزانه خود برای ممنوعیت تحصیل زنان عقب نشینی کنند.

فرشته عباسی، پژوهشگر افغانستان در این گروه حقوق بشر در بیانیه‌ای گفت: «این پیامی است مبنی بر اینکه طالبان مایلند در شدیدترین اقدامات خود تجدید نظر کنند.»

برخی از زنان افغان در ابتدا با برگزاری تظاهرات کوچک در برابر محدودیت ها عقب نشینی کردند.

اما طالبان به زودی سران باند را دستگیر کردند و آنها را بدون ارتباط نگه داشتند و در عین حال بازداشت آنها را انکار کردند.