در حالی که ایالات متحده به دنبال بستن گوانتانامو است، مرکز سعودی می تواند گزینه ای باشد

ریاض، عربستان سعودی — هیچ کس در محوطه قهوه ای گرد و خاکی مرکز ادغام مجدد برای بازیابی افراط گرایان اسلامی خانه نبود. استخر شنا ثابت بود. چراغ‌های گالری آثار هنردرمانی روشن بود، اما بازدیدکننده‌ای نداشت. در واحد خدمات روانشناسی و اجتماعی یک برگ کاغذ بی جا نبود.

ذینفعان برنامه دولت عربستان سعودی، که به زندانیان کمک می کند تا دوباره وارد جامعه شوند، برای دیدار با خانواده برای عید قربان، فصل جشن قربانی، مرخصی گرفتند و مکان را به طرز وحشتناکی خالی گذاشتند، مانند پردیس دانشگاهی در ایالات متحده در کریسمس. زنگ تفريح.

فقط یک نقاشی در گالری نگاهی اجمالی به تساهل مذهبی را نشان می‌دهد که از ویژگی‌های بارز برنامه است: زنی بود که بوی گلی را می‌بوید، موهایش را بدون پوشش و روان، در برابر آسمان شب.

این برنامه با پردیس خود در ریاض و دیگری در جده، از یک کمپین ضد تروریسم آغاز شد که در سال 2004 برای آموزش مجدد شهروندانی که از اردوگاه های آموزشی جهادی در افغانستان راه خود را به خانه رسانده بودند و سایرین تحت تأثیر آنها آغاز شد.

حدود 6000 مرد برخی از اشکال این برنامه را گذرانده اند، از جمله 137 زندانی سابق زندان نظامی ایالات متحده در خلیج گوانتانامو، که هیچ یک از آنها به جنایات جنگی محکوم نشده اند.

آخرین زندانی گوانتانامو در سال 2017 به این برنامه فرستاده شد، درست قبل از اینکه رئیس جمهور دونالد جی. ترامپ دفتری را که در مورد نقل و انتقالات مذاکره می کرد، منحل کند.

اکنون این سوال مطرح می شود که آیا و چگونه این مرکز با تلاش های رئیس جمهور بایدن برای بستن زندان گوانتانامو که بیش از 20 سال پیش برای نگهداری مظنونان تروریسم در سراسر جهان پس از حملات 11 سپتامبر به تصرف درآمده بودند، باز شد.

در طول سال‌ها، ایالات متحده حدود 780 مرد و پسر را در خلیج گوانتانامو نگه داشته است که حدود 660 نفر در آن در سال 2003 به اوج خود رسیده‌اند. شهروندان سعودی از توجه ویژه‌ای برخوردار بودند، زیرا 15 نفر از 19 هواپیماربای حملات 11 سپتامبر سعودی بودند.

دولت ترامپ تنها یک زندانی از گوانتانامو را آزاد کرد، یکی از عوامل القاعده اعتراف شده که در حال گذراندن دوران محکومیت خود در ریاض بر اساس توافق نامه ای که در دوران اوباما به عمل آمده بود. دولت بایدن در ماه مه یک شهروند سعودی دیگر را به کشورش بازگرداند، اما بر اساس توافقی مبنی بر اعزام او برای درمان روانپزشکی به دلیل اسکیزوفرنی، نه توانبخشی جهادی.

بیش از نیمی از زندانیانی که در حال حاضر در گوانتانامو هستند برای آزادی آزاد شده‌اند، اما باید منتظر باشند تا دولت بایدن کشوری را بیابد که مایل به پذیرش آنها با ترتیبات امنیتی باشد. اکثر آنها اهل یمن هستند، یکی از چندین کشوری که کنگره آن را برای پذیرش مردان گوانتانامو بسیار بی ثبات می داند.

سایر بازداشت شدگان در حال مذاکره درباره اینکه آیا محکومان می توانند محکومیت خود را در زندان خارجی بگذرانند یا خیر، در حال مذاکره هستند.

دولت اوباما تلاش کرده بود این زندان را تعطیل کند و عربستان سعودی یکی از کشورهایی بود که نقش برجسته ای در برنامه های اسکان مجدد داشت. یکی دیگر از آنها عمان بود که به گفته زندانیان سابق، 28 مرد یمنی را در یک پروژه بسیار محرمانه پذیرفت که برای آنها زن، خانه و شغل پیدا کرد، تا زمانی که به همسایگان خود نگفتند که در گوانتانامو گذرانده اند.

هیچ یک از آن مردانی که اسکان داده شدند هرگز به جرم جنایات جنگی محاکمه نشدند.

دولت اوباما 20 زندانی را به امارات متحده عربی فرستاد که اکثراً یمنی بودند، بلکه چندین افغان و یک مرد از روسیه نیز بودند. اما کشور اساساً آنها را زندانی کرد و سپس به‌جز روس‌ها به طور ناگهانی همه را به کشور بازگرداند و اعتراضات حقوق بشری را در پی داشت که بازگشت‌کنندگان در معرض آزار و اذیت قرار داشتند.

از آنجایی که این برنامه شکست خورده تلقی می شود، دولت بایدن به دنبال گزینه های دیگری برای اسیران آزاد شده، از جمله یمنی ها، بوده است.

بازدید اخیر از پردیس قهوه ای غبارآلود در حومه ریاض یک احتمال را برجسته کرد.

این برنامه توسط شاهزاده محمد بن نایف، وزیر کشور سابق که روابط نزدیکی با آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده داشت، تأسیس شد و به نام آن نامگذاری شد. زمانی که وی توسط حاکم واقعی پادشاهی، ولیعهد محمد بن سلمان اخراج شد، این برنامه به مرکز مشاوره و مراقبت تغییر نام داد.

همانطور که توسط مدیران توضیح داده شده است، این برنامه کلاس های تفسیر غیر خشونت آمیز قوانین شریعت را با آمادگی جسمانی، تفریح ​​و مشاوره با هدف بازگرداندن فارغ التحصیلان به خانواده هایشان ترکیب می کند.

یا به قول یکی از کارکنان، «شستشوی مغزی که اتفاق می‌افتد» زمانی که یک مرد جوان به سمت افراط‌گرایی مذهبی کشیده می‌شود، خنثی شود.

ونیان عبید السبعی، مدیر برنامه، که دارای درجه یک سرگرد است، در کتابخانه ای توصیه می شود درباره سعودی های موفق مطالعه کنید، «افراد مناسب، برای جلوگیری از الگوهای اشتباه، نه راهی که شما را به تاریکی یا مرگ تبدیل می کند». عمومی، از طریق مترجم گفت.

یکی از کتاب ها داستان مردی سعودی را بازگو می کند که در دهه 1970 در نیویورک تحصیل کرد و در زندگی مدنی در میهن خود به شهرت رسید، از جمله نقشی در گفتگوی سعودی-آمریکایی پس از حملات 11 سپتامبر. کتاب دیگر زندگی نامه است. یکی از وزیران دولت سابق، «ساخت صنعت پتروشیمی در عربستان».

ژنرال السبایی گفت که دو زندانی سابق گوانتانامو در سیستم زندان عربستان پس از اتمام دوره محکومیت خود در این برنامه پذیرفته خواهند شد. یکی احمد محمد هزا الدربی است، تروریست القاعده که توسط دولت ترامپ آزاد شده است. هویت دیگری مشخص نیست.

کارگردان در به تصویر کشیدن این برنامه به عنوان یک هتل پنج ستاره برای افراط گرایان، به خوبی نمایش داده می شود.

او گفت: «این یک جایزه نیست. آنها دیگر زندانی نیستند. آنها باید به جامعه برگردند. ما می خواهیم آنها احساس کنند که پذیرفته شده اند و این یک فرصت دیگر است.»

بر اساس برگه اطلاعاتی برنامه، از 137 مردی که از گوانتانامو به عربستان سعودی فرستاده شدند، برخی از آنها از طریق زندان عربستان سعودی، 116 نفر دوباره به جامعه پیوستند و از مشکلات دور ماندند، 12 نفر دوباره دستگیر شدند، هشت نفر کشته شدند و یک نفر تحت تعقیب است.

هیچ یک از این افراد توسط دولت سعودی در جریان این دیدار شناسایی نشدند. اما برخی از کشته شدگان شناخته شده اند، به ویژه کسانی که در دوران دولت جورج دبلیو بوش فرستاده شدند و سپس به یمن گریختند و در آنجا به القاعده در شبه جزیره عربستان پیوستند.

در ریاض، شرکت‌کنندگان این برنامه در غلاف‌ها زندگی می‌کنند، اتاق‌خواب‌های مجزا که در اطراف یک حیاط با یک مسجد، آشپزخانه و اجاق‌های کوچک در فضای باز برای تهیه چای در شب‌های خنک کویر چیده شده‌اند.

همانطور که توسط مدیران برنامه توضیح داده شده است، اولین بازدید شرکت کنندگان سعودی از خانه کوتاه است اما به اقامت طولانی مدت با خانواده تبدیل می شود – برای مثال، مرخصی دو هفته ای تعطیلات که عملاً مرکز را در ماه ژوئیه خالی کرد.

دستگاه امنیتی کشور دیده نمی شود اما حضور دارد. مدیر یک مقام نظامی است و کارمندان امنیتی و ارائه دهندگان مراقبت به طور یکسان با لباس سفید کلاسیک و روپوش قرمز قرمز رنگ که مورد علاقه کارکنان دولتی و بازرگانان است، لباس می پوشند. در سالن بدنسازی، یک راهنما به دوربینی در گوشه ای از محل وزنه برداری اشاره کرد و توضیح داد که حالات چهره در آنجا تحت نظر است.

اما در این دیدار، شفافیت عربستان تا آنجا پیش رفت. هیچ کس نمی گوید که چه تعداد از 200 اسلات برنامه اشغال شده است، یا اینکه آخرین فرد یا طولانی ترین ساکن چه زمانی وارد شده است.

در این گالری، عوض الیامی، هنردرمانگر، برنامه خود را فرصتی برای مردان برای بیان احساسات و برای حامیان برنامه برای ارزیابی آنها توصیف کرد.

یکی از نقاشی ها برداشتی اکسپرسیونیستی از جمعیتی بود که دور کعبه می چرخیدند در مکه، مقدس‌ترین مکان اسلام، اما در جهت عقربه‌های ساعت و نه در خلاف جهت مناسک. اعضای ستاد برنامه نگران تصویر این مکان مقدس بودند و این هنرمند را با یک روحانی ملاقات کردند.

بخشی از گالری آثار زندانیان سابق گوانتانامو را به نمایش می گذارد.

دکتر علیامی گفت: «چیزهای عجیب و غریب زیادی در اینجا وجود دارد.

این بخش نشانه ای ندارد اما به خاطر تصویر برج نگهبانی، سیم تیغ و مردانی با لباس های نارنجی متمایز است. هنر سایر شرکت کنندگان در برنامه به سمت صحنه های صحرا و دیگر موضوعات سعودی گرایش داشت.