انحصاری یا نه، این یکی از باشگاه‌هایی است که از ترک آن خوشحال بودم | جان ناتون

منn مارس 2020، یک برنامه جدید به طور ناگهانی وارد بلوک شد. این Clubhouse نام داشت و به عنوان یک برنامه “صدای اجتماعی” توصیف شد که به کاربران خود امکان می داد در “اتاق های” مجازی که می توانند گروه های بزرگ و کوچک را در خود جای دهند، مکالمات بی درنگ داشته باشند. برای مدتی در آن بهار مختل و بسته، کلاب هاوس همان چیزی بود که مایکل لوئیس آن را «چیز جدید جدید» می نامید. اندرو چن از شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر Andreessen Horowitz گفت: «لحظه‌ای که آن را دیدیم، عمیقاً هیجان‌زده شدیم. ما بر این باوریم که کلاب‌هاوس افزوده‌ای معنادار به جهان خواهد بود، مکانی که همدلی را افزایش می‌دهد و راه‌های جدیدی را برای صحبت افراد با یکدیگر (در زمانی که بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم) ارائه می‌کند.»

او ادامه داد که این اپلیکیشن نمی توانست در زمان بهتری برای رسانه های اجتماعی بیاید. «این مقوله را به همه روش‌های درست، از تجربه مصرف محتوا گرفته تا نحوه تعامل افراد با یکدیگر، دوباره ابداع می‌کند، در حالی که به سازندگان آن قدرت می‌دهد.» شرکت او 12 میلیون دلار از پول (سرمایه‌گذاران) خود را پشت خیال‌پردازی‌های چن گذاشت و یک سال بعد سرمایه‌گذاری را دنبال کرد که ارزشی بالغ بر 1 میلیارد دلار در کلاب‌هاوس ایجاد کرد، که آن را به یکی از «تک‌شاخ‌هایی» تبدیل می‌کرد که سیلیکون آن‌قدر با ارزش بود. جمعیت دره.

این تایید توسط یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر ظاهراً جدی، بدون شک به افزایش هیاهوی درباره Clubhouse کمک کرد، اما محرک‌های اصلی – اسنوبیسم و ​​نخبه‌گرایی – ارتباط چندانی با تامین مالی نداشتند. به عنوان مثال، در ابتدا این برنامه فقط برای آیفون (بی ام و بازار گوشی های هوشمند) در دسترس بود و عضویت فقط با دعوت بود. اگر به اندازه کافی خوش شانس بودید که دعوت شوید، می توانید دعوت نامه را به یکی از دوستانتان ارسال کنید. یکی از همکاران سخاوتمند من مال او را به من تعمیم داد و من به دنبال ثبت نام رفتم، تا اینکه متوجه شدم برنامه بدون قید و شرط خواستار دسترسی به تمام مخاطبین تلفن من است، در نتیجه آن را حذف کردم، همانطور که همکار شرمسارم مدتی بعد این کار را انجام داد.

با این حال، سایر دعوت‌شدگان با هم سازگارتر بودند، و برای مدتی کلاب‌هاوس دیوانه‌وار رشد کرد. تا دسامبر 2020، 600000 کاربر ثبت نام کرده بود و تا فوریه 2021، 8.1 میلیون بار دانلود شد. در آوریل 2021، توییتر با این هدف که آن را به قیمت 4 میلیارد دلار خریداری کند، به آن نزدیک شد، اما چیزی از آن حاصل نشد. و مدتی پس از آن هوا شروع به نشت از بالون Clubhouse کرد. پس از ماه‌ها که بیشتر صحبت‌ها در مورد (و روی) پلتفرم بود، به نوعی به نقطه‌ای رسیدیم که هیچ‌کس دیگر درباره آن صحبت نمی‌کند. با این حال کلاب هاوس هنوز وجود دارد، 10 میلیون کاربر دارد و بیش از 10 میلیون دلار از سرمایه گذاران جمع آوری کرده است. اما اکنون، در اقدامی که بوی ناامیدی می‌دهد، به کاربران آمریکایی خود اجازه می‌دهد تا پیوندی به یک اتاق “زنده” را به اشتراک بگذارند که غیرعضو را قادر می‌سازد به آن گوش دهند (اما نه صحبت کنند). و وب با قطعاتی که سعی در توضیح افول Clubhouse دارند زنده است.

پس چه اتفاقی افتاده؟ احتمالاً ترکیبی از چیزهای مختلف. مهمترین چیز این بود که برنامه های واکسیناسیون منجر به کاهش محدودیت های کووید شد. افرادی که دیگر مجبور نبودند از خانه کار کنند، دوباره بیرون رفتند و حضوری با دوستان و همکارانشان صحبت کردند. اما عوامل دیگری نیز در کار بودند. به عنوان مثال، تصمیم به باز کردن این برنامه برای کاربران اندروید در ماه می 2021 تا حدودی باعث کاهش “انحصار” آیفون شد که باعث رشد در سال 2020 شد.

و مانند همیشه زمانی که محتوای تولید شده توسط کاربر به صورت آنلاین پخش می شود، مکالمات توهین آمیز و ناخوشایند زیاد می شود. معلوم شد که بسیاری از اتاق‌های مجازی نه در مورد گفتمان، بلکه در مورد افراد مشهور یا کلاهبرداری هستند.

همانطور که یکی از منتقدان بیان کرد: «بسیاری از اتاق‌هایی که خود را به عنوان میزبان افراد مشهور و نام‌های بزرگ در دنیای تجارت و سرگرمی تبلیغ می‌کنند… معلوم می‌شود که کلاهبردار هستند… جعل هویت افراد مشهور یا ارائه یک تد تاک مبهم در مورد کارآفرینی از سوی افراد تصادفی که هرگز … پا به صنعت گذاشت اتاق‌های دیگر اغلب برای کسب‌وکارهای کلاهبرداری پوشش می‌دهند.

«یک مشکل بزرگ در این برنامه اتاق‌هایی بودند که ادعا می‌کردند افراد دارای ایده‌های استارت‌آپی را دعوت می‌کردند تا با همتایان خود به اشتراک بگذارند و مشاوره و استراتژی‌ها را تبادل کنند. سپس میزبان‌های اتاق‌ها نام‌های دامنه‌ای را که این استارت‌آپ‌ها به دنبال آن بودند می‌خریدند و با قیمت‌های بسیار بالاتر به آنها می‌فروشند تا سود ببرند.» منتقد دیگری نوشت، اتاق‌های کلاب‌ها «مانند یک برنامه گفتگوی آخر شب شد که افراد مشهور گرد هم می‌آیند و درباره خانواده، دستاوردها، علایق و برنامه‌هایشان صحبت می‌کنند».

پس چگونه باید داستان Clubhouse را ببینیم؟ در نمای طولانی تاریخ، این برنامه ممکن است شبیه یک ستاره تیرانداز به نظر برسد، یک شی مختصر شگفت‌انگیز که برای مدت کوتاهی جهانی مبتلا به اختلال کمبود توجه ناشی از فناوری را مسحور کرده است. یک دیدگاه ساده تر، اما ممکن است واقع بینانه تر، این است که این فقط یک راه حل فنی بود که به دنبال یک مشکل اجتماعی برای “حل” بود. به عبارت دیگر، محصول معمولی سیلیکون ولی.

چیزی که من خوانده ام

در پیام
من نمی خواستم این حقیقت داشته باشد، اما رسانه واقعاً پیام جالبی است نیویورک تایمز نوشته ازرا کلاین.

وزارت محیط زیست
جیمز لاولاک فقید، نظریه گایا را در مقاله I Speak for the Earth که در وب سایت Resurgence بازنشر شده است، بیان کرد.

ناامیدانه به دنبال سوزان
به طور جدی سوزان یک نقد فوق‌العاده مبتکرانه توسط ملیندا هاروی از زندگی‌نامه سوزان سونتاگ بنجامین موزر است. بررسی کتاب سیدنی سایت اینترنتی.