چرا مدل های اقتصادی هرگز نتوانسته اند رکود را پیش بینی کنند | نامه ها

سیمون جنکینز (aban.news.com، 8 اوت) به شکست اقتصاددانان در پیش بینی بحران مالی 2008 اشاره می کند. او می‌توانست به بسیاری دیگر از این شکست‌های پیش‌بینی اشاره کند، زیرا هرگز پیش‌بینی درستی از یک نقطه عطف اقتصاد کلان وجود نداشته است. البته سوال اینجاست که چرا؟ در اینجا یک پاسخ است.

تئوری های اقتصاد کلان مربوطه همگی فرض می کنند که هیچ کس هرگز به طور مستقیم با شخص دیگری معامله نمی کند یا ارتباط مستقیمی برقرار نمی کند. چه اتفاقی می افتد اگر افراد به طور مستقیم تجارت کنند و به طور کلی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؟ ما از نوع متفاوتی از مدل‌سازی می‌دانیم که مفروضات مبتنی بر شواهد در مورد تعاملات اجتماعی منجر به دوره‌هایی از نوسانات می‌شود که قابل پیش‌بینی نیست.

این مدل‌ها (که تحت عنوان مدل‌سازی پیچیدگی قرار می‌گیرند) نتایج ناپایداری را تولید می‌کنند که توسط اقتصاددانان به عنوان «غیرطبیعی» طبقه‌بندی شده است. این‌ها توسط اقتصاددانان و پیش‌بینی‌کنندگان اقتصادی به‌عنوان رویدادهای یک‌باره و خارجی که بخشی از فرآیندهای اقتصادی عادی نیستند، رد می‌شوند. آن‌ها باید این «فروت‌ها» را رد کنند، زیرا در غیر این صورت نمی‌توانند نظریه آماری را در داده‌ها اعمال کنند. قوانین احتمال آماری زیربنای اقتصاد سنجی مرتبط نیستند.

اقتصاددانان ادعا می‌کنند که نظریه‌ها و روش‌های آنها با دقت پیش‌بینی‌هایشان آزمایش می‌شود و نه با واقع‌گرایی مفروضاتشان. در واقع، مفروضات واقع بینانه تر در مورد تعامل اجتماعی و اقتصادی منجر به پیش بینی صحیح (و توضیح) می شود که مدل های آنها نمی توانند نقاط عطفی مانند سقوط سال 2008 و بحران اقتصادی فعلی را پیش بینی کنند.

به همین دلیل است که اقتصاددانان هیچ چیز مفیدی برای گفتن در مورد نوسانات اقتصادی فعلی یا پیشنهادهای خاص مانند پیشنهادهای Rishi Sunak و Liz Truss برای پرداختن به پیامدهای این نوسان ندارند.
پروفسور اسکات ماس
چپل-آن-له-فریت، دربی شایر