آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
LIZ تراس عاشق ریاضیات است. او آنقدر این کار را دوست دارد که در طول جلسات به کارمندان دولتی سؤالات حسابی می‌پرداخت و یک بار به مخاطبان زن بلند پرواز گفت که بهترین توصیه او برای دختران جاه‌طلبشان مطالعه این موضوع است. او ریاضیات را آنقدر دوست دارد، در واقع، که به تصمیمات سیاسی مانند معادله ای نزدیک می شود که باید حل شود. دختر پروفسور ریاضیات به روشی روشمند از طریق هر گزینه ممکن کار می کند، از جمله برخی از آنها که دیگران فراتر از آن در نظر می گیرند. او دوست دارد هر بحثی را امتحان کند، گاهی اوقات تا حد طاقت فرسا. (همانطور که یکی از دستیاران او به شوخی می‌گفت: تفاوت بین یک روتوایلر و لیز تراس چیست؟ یک روتوایلر در نهایت رها میکند.) رویکرد منطقی و بی‌علاقه ریاضی‌دان او، او را تبدیل به یک مذاکره‌کننده قدرتمند و یک استراتژیست بی‌عاطفه میکند که سریعاً موقعیت‌هایی را رها نمی‌کند. به او خدمت کن
با این حال، کسانی که او را بهتر می شناسند می گویند که با آن یک جدایی عاطفی کنجکاو یا ناتوانی در محاسبات او به وجود می آید که چه احساسی نسبت به دیگران دارد، که تازه اکنون آشکار شده است. او می تواند در خصوصی شرکت خوبی باشد، بامزه و سرزنده باشد. اما هنگامی که همکاران به طرز “کم ناخوشایند” او اشاره می کنند، یا حتی او را “به اندازه هرکسی که در پارلمان ملاقات کرده ام نزدیک به کرکرها” می خوانند (دومینیک کامینگز، خودش هم غریبه نیست که او را چیزی مشابه می نامند)، این عدم ارتباط خاص اغلب چیزی است که منظورشان این است که. این موضوع کمپین زنی را شکل داده است که هنوز به احتمال زیاد نخست وزیر بعدی بریتانیا خواهد بود، بدون وقوع زلزله سیاسی، و ممکن است به زودی آینده این کشور را رقم بزند.
اولین لغزش، سیاست پرداخت منطقه‌ای او بود که در میان خشم قابل پیش‌بینی از فکر کاهش حقوق معلمان و پرستاران در شمال کشور کنار گذاشته شد. دومین و جدی‌ترین مورد، تعهد به کمک به قبض‌های سوخت از طریق کاهش مالیات‌ها، «عدم توزیع کمک‌ها» بود. (او اکنون ادعا می کند که هر دو خط مشی اشتباه فهمیده شده است، و او اعطای کمک های مستقیم را رد نمی کند.) حتی کسانی که با تراس همدل هستند، انتظار دارند که این جزوه ها تغییر کند، در شرایطی که شرکت کنندگان در گروه تمرکز در مورد انتقال والدین سالخورده خود به خانه صحبت می کنند. آنها را برای زمستان به دلیل اینکه این تنها راهی است که همه می توانند برای گرم نگه داشتن هزینه کنند. یکی از همکاران سابق که از نزدیک با او کار کرده است، می گوید: «سیاست در مورد احساسات است، این یک معادله ریاضی نیست. «اگر در موقعیتی مانند ما هستید، که مردم واقعاً وحشت زده هستند، همه این‌ها که «خودت را در پرچم بپیچ، در مورد اینکه بریتانیا چقدر بزرگ است» ناشنوا به نظر می‌رسد. این همکار اضافه میکند که تراس در یک بحران به طرز غبطه‌وری آرام است، تا حدی به این دلیل که او احساسات را از موضوع دور میکند. اما مشکل اینجاست که گاهی اوقات احساس مهم است و همدلی مهم است. معنای این موضوع برای کشور، اگر او در نهایت آن را از طریق بحرانی با ابعاد سرسام آور هدایت کند، هنوز به خوبی درک نشده است.
با سوابق گسترده کابینه و جاه طلبی سوزان، او «کوربین محافظه کار» نیست. اما او فقط «بوریس با لباس» نیست، اگرچه اغماض او از این تصور مضحک که رسانه ها در سقوط عمدی جانسون مقصر هستند، تاکتیک های ترامپی مشابهی را نشان می دهد. او ذائقه جانسون برای زندگی بلند را ندارد – هر رسوایی در حال ظهور شامل کاغذ دیواری طلا نمی شود – یا نیاز او به دوست داشته شدن را ندارد. او به خود آموخته است که اهمیتی ندهد که مردم در سیاست در مورد او چه فکر می کنند. اما در جایی که به نظر می‌رسید جانسون هرگز نمی‌دانست با اکثریت عظیمش چه کند، تراس یک سیاست‌مدار معتاد به کار است که دولتش توسط انرژی جنون‌آمیز او هدایت می‌شود. در بدترین سناریو، او می تواند آسیب بیشتری از او وارد کند.
او یک مخالف است. فقط به این دلیل که 90٪ مردم به او می گویند “این راه است”، او تمایلی به پذیرش آن ندارد. این کیفیت بدی نیست، اما اگر بیش از حد انجام شود و تنظیمات پیش فرض شما این باشد که ارتدکس همیشه اشتباه است، می تواند مشکل ساز شود. درست است، اما با این وجود اشاره میکند که اجماع می‌تواند به دلیل موجهی اجماع باشد. او جهان را سیاه و سفید می بیند. جایی برای فاج یا مناطق خاکستری وجود ندارد.» با این حال، تناقض تراس این است که از برخی جهات، او می تواند به طرز شگفت انگیزی انعطاف پذیر باشد.
در دوران دیوید کامرون، او در کنار نیکی مورگان، مت هنکوک و آنا سوبری، یک کامرون میانه‌روی کارتونی بود، بخشی از چیزی که در خاطراتش «تیم رویایی» آینده‌اش را نامید. حالا او عزیز حق سخت است. سه سال پیش، او از ساختن بر روی کمربند سبز حمایت کرد تا جوانان بتوانند صاحب خانه شوند. دیگر نه. او در تمام دوران حرفه‌ای خود مشتاقانه از کار انعطاف‌پذیر برای والدین دفاع کرده است، با این حال اکنون به جنگ جیکوب ریس موگ برای کار از خانه می‌پردازد. یک باقیمانده بی علاقه در سال 2016 (جورج آزبورن در همه پرسی از او صحبت کرد که از مرخصی حمایت نکند، تصمیمی که وقتی مرخصی پیروز شد پشیمان شد) تا زمانی که قدرت از ترزا می به جانسون کاهش یافت، او یک طرفدار برگزیت بدون توافق بود. از سه سال بعد
اعتقاد او به مالیات‌های کم، و هزینه‌های عمومی مطابقت، بسیار معتبرتر و سازگارتر است. (او با چشم شاهین وزیر خزانه داری بود و مبالغی را که معمولاً به عنوان بادام زمینی در نظر گرفته می شد به چالش می کشید، و هنوز هم مشکلات NHS را بوروکراسی بیش از حد به جای پول کافی تشخیص می دهد.) اما به جای رشد اقتصاد و استفاده از درآمدها برای کاهش مالیات ها. همانطور که کامرون از آن دفاع می کرد، اکنون او برای انجام کارهای آسان ابتدا بحث می کند و امیدوار است رشد به دنبال آن باشد. یکی از وزیران کابینه سابق می گوید: «او هر جا که قدرت باشد حضور دارد، که به نظر من فوق العاده است. اما از سوی دیگر، این افراد تمایل به پیروزی دارند.
او ممکن است به دنبال محاسبه مجدد یک بار در شماره 10 باشد، بدون اینکه خجالت بکشد از موقعیت های نامطلوب خارج شود، همانطور که قبلا انجام داده است. با این حال، فضای مانور او کوچک خواهد بود. راست‌گرایان محافظه‌کار او را در جایی که الان هستند قرار دادند و عقب‌نشینی بر سر کاهش مالیات یا پروتکل ایرلند شمالی را تحمل نخواهند کرد – اگرچه جنگ‌های تجاری با اروپا تنها رکود اقتصادی آینده را عمیق‌تر میکند – یا تهدید به خروج از دادگاه حقوق بشر اروپا. او به عنوان نخست وزیری که همزمان با چندین بحران پیچیده مواجه می شود، تلاش می کند تا به روش معمولی اما وقت گیر خود عمل کند، در حالی که حال و هوای عمومی را دقیقه به دقیقه قضاوت می کند. در هر صورت، مراحل اشتباه ممکن است ضخیم‌تر و سریع‌تر بیایند.
هنوز افرادی هستند که نمی توانند لیز تراس را جدی بگیرند، اما این نوع تمسخر است که مسلماً باعث ایجاد او شده است. وقتی منتقدان سخنرانی‌های او را مسخره می‌کردند، او به طور روشمند مهارت‌های ارائه‌اش را اصلاح کرد. حتی زمانی که او یک پایگاه قدرت را در دید آشکار ساخت، هرگز به اندازه کافی تهدیدکننده برای جانسون یا می تلقی نشد که او را اخراج کنند. ریشی سوناک به وضوح میزان تکالیف خود را برای عضویت در حزب محافظه کار دست کم گرفت. حالا او آخرین خنده را دارد، با این تفاوت که این خنده دار نیست. او می تواند کشور را در چهار هفته اداره کند. اگر جدی نیست، چیست؟
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
