مقابله با «تجاوز به عنف به‌عنوان روال»: کارشناس جهانی کلید درست کردن قوانین کنترل اجباری را توضیح می‌دهد | خشونت خانگی

به گفته کارشناس بین المللی که این اصطلاح را ابداع کرده است، اولین قوانین استرالیا که کنترل اجباری را جرم تلقی می کند، باید به گونه ای گسترش یابد که شامل تجاوز جنسی در روابط و همچنین تعقیب و سایر اشکال خشونت شود.

پروفسور ایوان استارک و همسرش آن، در اوایل دهه 1970 شروع به پناه دادن به قربانیان خشونت خانگی در خانه خود کردند.

این مددکار دانشگاهی و اجتماعی آمریکایی برای اولین بار از عبارت «کنترل اجباری»، عنوان کتاب خود در سال 2007، استفاده کرد تا آنچه را که قربانیان آزار خانگی به او می‌گفتند «بسیار بدتر» از خشونت فیزیکی است که تجربه کرده‌اند.

پروفسور استارک گفت: «آنچه که در اینجا با آن سروکار داریم، تغییر کامل در نحوه درک خشونت علیه زنان است. “این اساساً یک کارزار سیستماتیک تروریسم است.”

روز جمعه، دادستان‌های کل فدرال و ایالتی در نشستی در ملبورن درباره توسعه اصول ملی در مورد کنترل اجباری – که شامل الگوهای رفتاری است که می‌تواند شامل آزار جسمی، جنسی، روانی و مالی باشد – بحث کنند.

مارک اسپیکمن، دادستان کل نیو ساوت ولز، ماه گذشته پیش نویس قانونی را برای جرم انگاری کنترل اجباری منتشر کرد. بسیاری از ایالت های دیگر در حال بررسی قوانین خود هستند، در حالی که برخی از قبل کنترل اجباری را تحت قانون مدنی به رسمیت می شناسند.

پروفسور استارک از اینکه می بیند استرالیا در پی جرم انگاری کنترل اجباری از بریتانیا پیروی می کند، خوشحال است و پیش نویس قانون نیوساوت ولز را که حداکثر مجازات هفت سال زندان را در پی دارد، ستایش کرد.

او به آبان نیوز استرالیا گفت: «این قانون زیبایی است.

با این حال، او گفت که باید برای رسیدگی به جرایم اجباری مانند تجاوز جنسی، تجاوز جنسی و تعقیب گسترش یابد.

پروفسور استارک گفت: “شما باید بخش اجباری را داشته باشید – این فقط آزار روانی نیست.”

در حالی که این حذف به این دلیل است که این جرایم قبلاً در قانون جرایم وجود دارد، او گفت که این موارد در زمینه یک رابطه سوء استفاده‌کننده کاملاً متفاوت است.

او گفت: «آنها هیچ شباهتی به جرایم مستقل ندارند و نیاز به سیستم های کاملاً جداگانه گزارش، شناسایی، ارزیابی و مداخله دارند.

«تجاوزها به تجاوزهای غریبه شباهت ندارند.

«متداول‌ترین نوع تجاوز جنسی در کنترل اجباری «تجاوز به‌عنوان روتین» است. او دیگر “نه” نمی گوید زیرا خیلی ترسیده است. شما باید یک جزء تجاوز جنسی در کنترل اجباری داشته باشید. تعقیب حتی مهمتر است.»

در موارد کنترل اجباری طولانی‌مدت، مانند مواردی که علیه هانا کلارک وجود داشت، مرتکب همسرش را با شکستن اسباب‌بازی‌های کودکان در صورت امتناع، وادار به رابطه جنسی کرد. کنترل عامل جنایت بر هانا با اجبار جنسی او بر هانا حفظ شد.

پروفسور استارک به مقامات نیوساوت ولز به خاطر گنجاندن رفتارهای توهین آمیز یا تهدیدهای مربوط به کودکان، که متخلفان اغلب آنها را به عنوان راهی برای آسیب رساندن یا ترساندن شریک زندگی خود هدف قرار می دهند، تبریک گفت.

«هرکسی که به فکر گنجاندن آن در قانون … بود، درخشان است. به نظر من، بسیاری از آنچه ما کودک آزاری می نامیم، کنترل اجباری است.

او گفت: «متخلفان از همان تاکتیک‌های انزوا، ارعاب و تحقیر و خشونت با کودکان استفاده می‌کنند که با شریک زندگی خود استفاده می‌کنند – باید این موضوع به رسمیت شناخته شود.»

او گفت که مجرمان همچنین از سیستم های قضایی برای ادامه سوء استفاده استفاده کردند.

در دادگاه خانواده، تصویر این است که والدین بر سر فرزندان خود دعوا می کنند. آنچه واقعاً اتفاق می افتد، اگر کنترل اجباری وجود داشته باشد، این است که مرد از بچه ها برای برخورد با مادر استفاده می کند. این به دادگاه خانواده تعلق ندارد.»

Speakman به اظهارات پروفسور استارک پاسخ داد و گفت که “دقیقاً از بازخوردهایی است که ما بسیار استقبال می کنیم”.

دادستان کل نیوساوت ولز در سال گذشته به پارلمان گزارش داد که 99 درصد از قتل‌های خانوادگی شریک جنسی در نیوساوت ولز از سال 2008 تا 2016 در روابطی رخ داده است که مجرم از کنترل و اجبار بر قربانی استفاده کرده است.

تحقیقات پروفسور استارک نشان داد که کنترل اجباری با فراوانی تهدیدات و آزار فیزیکی سطح پایین تعریف می‌شود که در یک دوره زمانی طولانی ادامه داشت.

او گفت که تا 97 درصد از خشونتی که مردان علیه زنان به کار می‌برند، بسیار پایین‌تر از آن بوده است که حتی باعث صدمات شود.

او گفت: “هیچ یک از این موارد در هیچ پرونده عمومی وجود نداشت زیرا پزشکان و پلیس فقط به دنبال صدمات جسمی بودند.”

نظر عمومی در مورد پیش نویس لایحه NSW تا 31 اوت باز است.

• اطلاعات و پشتیبانی از هر کسی که تحت تأثیر تجاوز جنسی یا سوء استفاده جنسی قرار گرفته است از سازمان های زیر در دسترس است. در استرالیا، پشتیبانی در 1800Respect (1800 737 732) در دسترس است. در بریتانیا، Rape Crisis با شماره 0808 802 9999 پشتیبانی می‌کند. در ایالات متحده، Rainn به شماره 800-656-4673 پشتیبانی می‌کند. سایر خطوط کمک بین المللی را می توانید در ibiblio.org/rcip/internl.html پیدا کنید