دیدگاه گاردین در مورد شرکت های آب: ملی کردن یک سیستم خصوصی معیوب | سرمقاله

دبلیووقتی صنعت آب در دست مردم بود، ادعا می شد که نه برای صاحبش – دولت – کار می کند و نه برای مردم. از زمان خصوصی‌سازی در سال 1989، شرکت‌های آب سرمایه‌گذاران و مدیران ارشد را غنی کرده‌اند، اما نتوانستند به اندازه کافی در زیرساخت سرمایه‌گذاری کنند. به سهامداران 72 میلیارد پوند سود سهام پرداخت شده است. پول نقد ناشی از بدهی های کلان بود، شرکت ها 56 میلیارد پوند وام گرفتند و اسکناس های کلان با افزایش 40 درصدی قیمت ها. کارآیی بخش خصوصی خدمات بهتری ارائه نکرد، اما به شرکت‌ها اجازه داد که برای پول نقد دوشیده شوند.

نگرانی مبرم شرکت ها به جای فکر کردن به چالش اضطراری آب و هوا، کسب درآمد بود. از این رو، شرکت‌های آب در گرمای بی‌سابقه تابستان، علیرغم از دست رفتن یک پنجم آب به دلیل نشت، ممنوعیت لوله‌کشی را اعمال خواهند کرد. دو شرکتی که استفاده از آب را محدود می کنند – South East Water و Southern Water – دارای بدترین رکوردهای زیست محیطی هستند. تیمز واتر که آبیاری چمن را برای 15 میلیون مشتری خود ممنوع خواهد کرد، در سال 2017 به دلیل ریختن 1.4 میلیارد لیتر فاضلاب خام به رودخانه ها، 20 میلیون پوند جریمه شد. سال گذشته مشخص شد که این شرکت به مدت 735 روز به طور غیرقانونی فاضلاب تصفیه نشده را تخلیه کرده است.

چنین نقص هایی توسط شرکت های آب با برمیدهایی که برای ایجاد توهم حل مشکل طراحی شده اند، مواجه می شوند. شرکت ها با این کار کنار می آیند زیرا پارس سگ های نگهبان آب از نیش آنها بدتر است. آژانس محیط زیست گفته است که روسای شرکت های آب مسئول بدترین آلودگی ها باید زندانی شوند. هیچ نشانه ای از هیچ رئیس اجرایی که با اتهامات جنایی روبرو باشد وجود ندارد. در ماه فوریه، تنظیم‌کننده صنعت Ofwat گفت که شرکت‌های خصوصی‌سازی آب بریتانیا باید حقوق مدیران را به عملکرد مرتبط کنند. تابستان امسال، سارا بنتلی، رئیس تیمز واتر، در مجموع ۷۰۰ هزار پوند به عنوان بخشی از بسته دستمزد ۳ میلیون پوندی «سلام طلایی» دریافت خواهد کرد، تنها چند هفته پس از اینکه رکورد وحشتناک آلایندگی شرکت او رسماً به رسمیت شناخته شد.

صدایی که این روزها بیشتر در محافل نظارتی شنیده می شود، این است که درب اصطبل مدت ها پس از پیچ شدن اسب ها بسته می شود. در ماه ژوئن، Anglian Water، یکی از بزرگترین شرکت های بریتانیا، اعلام کرد که 92 میلیون پوند سود سهام به صاحبان خود پرداخت خواهد کرد. یک ماه بعد، Ofwat اختیارات جدیدی را برای جلوگیری از پرداخت سود سهام به سهامداران پیشنهاد کرد.

دولت نشان داده است که مقررات پس از برگزیت احتمالا کمتر، نه بیشتر، سخت خواهد بود. رای دهندگان حق دارند احساس ناامیدی کنند. استدلال بسیار خوبی وجود دارد مبنی بر اینکه شرکت های خصوصی شده با فریب دادن رگولاتور و پرداخت بدهی به سهامداران، انحصارات طبیعی را بیش از حد از مشتریان دریافت کرده اند. به نظر می رسد چنین رفتار ظالمانه با شکست جمعی در انجام سرمایه گذاری مورد نیاز جامعه ترکیب شده است.

مدل ابزار خصوصی بریتانیا خراب است. خدمات به وضوح می تواند توسط دولت به روشی منطقی مدیریت شود. ثابت شده است که راه آهن برای سرمایه داری متعارف مناسب نیست. دولت قبلاً برنامه‌هایی را برای ملی کردن بخش‌های کلیدی شبکه برق برای کمک به تحقق اهداف اقلیمی اعلام کرده است. وزارت خزانه داری مجبور شده است به دلیل سقوط تامین کنندگان گاز، این برگه را انتخاب کند. گرمایش جهانی به این معنی است که کمبود و نشت آب در حال بدتر شدن است. برای اینکه شرکت‌ها نتوانند سیستم را بازی کنند و از مسئولیت‌های خود طفره بروند، نیاز به اندازه‌ای از مالکیت دولتی دارد.