مرحله برگزیت باقی مانده است: چگونه تور در اتحادیه اروپا برای گروه های بریتانیایی تبدیل به یک کابوس شد | برگزیت

شب به شب، بیتلز هارمونی خود را در کلوب های هامبورگ تقویت می کرد.

اما اکنون، گروه‌های بریتانیایی که تلاش می‌کنند صدای خود را به خوبی تنظیم کنند، به دلیل موانعی که برگزیت ایجاد کرده است، در تلاش هستند تا از پس مخارج زندگی خود برآیند – یا به طور کامل از این کار دست می‌کشند.

والت دیسکو، یک گروه گوث گلم در حال ظهور از گلاسکو، از موانع مسخره‌ای که در تور اخیر خود در ایرلند و هلند با آن روبرو بودند، گفته است.

اولین چالش تکمیل فرم های گمرکی برای دریافت کارتن ATA یا پاسپورت ابزار، برای دریافت معافیت برای وانت خود در کنترل مرز بود.

برای خواننده اصلی والت دیسکو، جوسلین پاتس، 24 ساله، این به معنای خرید اولین ترازو حمام و وزن کردن خود با و بدون هر ساز بود تا وزن صادرات موقت خود را به گمرک اعلام کند.

چالش بعدی، در بدو ورود به بلفاست، بررسی چگونگی اخذ مجوز برای سفر از طریق مرز به اتحادیه اروپا و به دوبلین بود.

“شما فکر می کنید از کشتی پیاده شده اید و تنها کاری که باید انجام دهید این است که مدارک را تحویل دهید. اما نه… شما باید منطقه گمرکی را پیدا کنید، که در بندر کشتی نیست. برای پیدا کردن آن باید در اطراف بلفاست رانندگی کنید.

پس از کنسرت خود در دوبلین، آنها برای رفتن به قاره از طریق بریتانیا از طریق کشتی برگشتند، اما مجبور شدند مسیر “باربری” گران‌تری را انتخاب کنند، زیرا تجهیزات آنها اکنون یک کالای قابل اعلام بود.

در فرودگاه Schiphol در آمستردام سردرگمی مشابهی وجود داشت که آنها برای یک کنسرت بیشتر در تگزاس حرکت کردند.

ما سه ساعت به خودمان فرصت دادیم تا بتوانیم به گمرک در هر طرف فرودگاه برویم، خیلی قبل از نمایش، اما اگر خیلی سخت بود کسی را در فرودگاه پیدا کنیم که بداند کجا باید برویم. ما به یک گمرک می رفتیم و آنها می گفتند نه، شما باید به انتهای دیگر فرودگاه بروید.

با قیمت 570 پوند، کارنه ATA برای سازها به درآمد حاشیه ای می خورد که گروه های کوچک در دنیایی که در حال حاضر به دلیل قیمت بنزین گران تر شده است، چشم انتظار آن هستند.

طبق گفته هلپ موزیسین ها، اجرا می تواند 90 تا 95 درصد از درآمد یک گروه را تشکیل دهد، اما برگزیت یکی از مهم ترین جریان های درآمدی آنها را کاهش داده است و آنها را قبل از اینکه وارد گروه مالیاتی بالاتری شوند، به 1000 پوند کالا محدود کرده است.

برای والت دیسکو این خوب نیست: معادل فقط 50 صفحه وینیل به قیمت هر کدام 20 پوند، کسری از آنچه که آنها امیدوارند پس از اجرا به یک جمعیت معمولی 500 نفری بفروشند.

فینگلند گفت: «واقعاً داشتیم به مرحله‌ای می‌رسیدیم که شما فکر می‌کنید، آیا در حال حاضر ارزش رفتن به آن مکان برای بازی کردن را دارد؟»

“این در مورد مشاغل است. این در مورد فروش یک جعبه آچار به اتحادیه اروپا نیست. این در مورد این است که آیا حرفه در موسیقی را می توان برای 10، 20، 40 سال ادامه داد.

جیمز آینسکا، مدیر اجرایی هلپ موزیسین ها، که در بهار امسال صندوقی 250000 پوندی برای کمک به نوازندگان جوان برای مقابله با برگزیت تأسیس کرد، گفت: تجربه والت دیسکو برای گروه های کوچکی است که سعی می کنند حرفه خود را با تورهای اتحادیه اروپا در سال 2022 ایجاد کنند.

«زمانی که گروه بیتلز قبل از قرارداد ضبط موسیقی خود در هامبورگ اجرا کردند، برای صدای آنها شکل‌دهنده بود. اینجا جایی است که آنها هارمونی خود را یاد گرفتند و یاد گرفتند که چگونه به طور باورنکردنی محکم بنوازند و به عنوان یک گروه گرد هم آیند. شما این را فقط از اجرای مکرر زنده و دیدن اینکه چه چیزی در حضور جمعیت موثر است و چه چیزی خوب نیست، دریافت می کنید.

آینسکو گفت: «موانعی که برگزیت ایجاد کرده به این معنی است که این نوع حرفه‌ها به تعویق می‌افتند، و احتمالاً حتی با تسلیم شدن برخی از موسیقی‌دانان محدود می‌شوند».

«بیشتر نوازندگان حرفه ای آزاد هستند. آنها مشاغل کوچک هستند. آنها دقیقاً از آن دسته افرادی هستند که حزب محافظه کار باید به آنها احترام بگذارد. اینها افرادی هستند که به تعبیر نورمن تبیت، سوار دوچرخه خود شدند و رفتند و کار پیدا کردند.

یکی از کارهای جالبی که آنها باید انجام دهند این است که قید صنعت موسیقی را بردارند و اجازه دهند موسیقی بریتانیا به صحنه جهانی بازگردد.

پاتس دیدگاه دیگری دارد: «آنها احتمالاً می دانند که موسیقی دانان و افراد خلاق رای دهندگان محافظه کار نیستند. چرا از ما دلجویی می کنند؟ از دیدگاه اسکاتلندی، بسیاری از موسیقی‌دانان اسکاتلندی نمی‌توانند منتظر رای دادن به استقلال باشند، زیرا این تنها راه بازگشت ما به اتحادیه اروپا است.