نگاهی به منابع جدید گاز دریای شمال ممکن است خوشایند نباشد، اما عملی است | نیلز پراتلی

تیاولین درس از بحران گاز قدیمی و کسل کننده است: بریتانیا باید در مورد عایق کاری خواص نشتی خود جدی باشد. واحد اطلاعات انرژی و اقلیم محاسبه می‌کند که اگر همه خانه‌هایی که دارای باند گواهی عملکرد انرژی D هستند به باند C ارتقا پیدا کنند، کل تقاضای گاز بریتانیا 7٪ و واردات تا 15٪ کاهش می‌یابد. با توجه به سابقه بد بریتانیا در عایق کاری در مقابل همتایان اروپایی، این یک برد کوچک اما آسان به نظر می رسد.

بخش دوم – سمت عرضه – جایی است که مسائل پیچیده تر شروع می شود. جهت گیری گسترده انرژی به سمت انرژی های هسته ای و تجدیدپذیر تعیین شده است، اما هنوز از این واقعیت که گاز برای مدت طولانی در ترکیب خواهد بود، دوری نمی شود. تقریباً همه سناریوهای انتقال آن را تصور می کنند، و باید یک خوش بین باشید تا باور کنید مصرف کنندگان بریتانیا می توانند به سرعت به لذت پمپ های حرارتی تبدیل شوند.

بنابراین، از یک چهارم، فراخوانی برای یک انقلاب فرکینگ در لنکشایر می آید. خوانندگان میل در روز یکشنبه در آخر هفته با انفجاری در قالب سخنان نایجل فاراژ در مورد اینکه چگونه “صفر خالص خالص احمقانه است” و اینکه پاسخ به مشکلات انرژی ما گاز شیل خانگی است، مورد استقبال قرار گرفتند. برای شنیدن بیشتر به سبک مشابه آماده شوید. از آنجایی که قیمت عمده‌فروشی گاز در بریتانیا به سطوحی ناشناخته می‌رسد، یک لابی فرکینگ با منابع خوب دوباره جمع‌آوری شده است.

بنابراین مایه اطمینان است که بدانید وزیر امور خارجه در امور بازرگانی و انرژی هیچ کدام از این موارد را ندارد. کواسی کوارتنگ در همان مقاله یک قطعه معقول نوشت که از انرژی‌های هسته‌ای بومی‌تر و انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر حمایت می‌کرد و به اشکالات فرکینگ اشاره کرد. حتی اگر مهلت قانونی فردا برداشته شود، یک دهه طول می کشد تا حجم گاز برسد. شرایط برنامه ریزی محلی در مناطق پرجمعیت شدید است. آنچه در تگزاس کار می کند در لنکاوی انجام نمی شود. می توان اضافه کرد که اقتصاد شیل بریتانیا در حال حاضر حدس و گمان است: داشتن 50 سال ذخایر نظری به این معنی نیست که می توان همه آن را با قیمت های تجاری مناسب بازیابی کرد.

اما مالش اینجاست. کوارتنگ گفت: «ما همچنین باید از نفت و گاز دریای شمال حمایت کنیم، در حالی که به انرژی ارزان و پاک روی می آوریم. در این امتیاز، او مطمئناً نیز درست می گوید. همان طور که پیتر آترتون، تحلیلگر مستقل انرژی می گوید، از سوی مخالفان توسعه دریای شمال، «نفاق خاصی در مخالفت با تولید بریتانیا وجود دارد، وقتی می دانند که همه سناریوهای خودشان نیاز به مقادیر قابل توجهی گاز دارند. در دهه 2030.” کاملاً: اگر قرار است گاز به هر حال برسد، بهتر است آن را به خانه نزدیک کنید، جایی که بتوان استانداردهای محیطی را کنترل کرد.

این دیدگاه عمومی محبوب نیست، اما برای کوارتنگ مشروع خواهد بود که از شرکت های دریای شمال بخواهد تا پیش بینی هایی را درباره میزان افزایش تولید گاز طی یک، پنج و 10 سال آینده در حالی که ما منتظر رسیدن انرژی های تجدیدپذیر و ظرفیت هسته ای اضافی هستیم، بخواهد. در این صورت، موضوع مشوق تولید (خواه از طریق قراردادهای متفاوت یا هر چیز دیگری) از منبعی است که برخلاف شیل، اطمینان را ارائه می دهد.

از آنجایی که پروژه‌های گاز در افق‌های بازپرداخت طولانی کار می‌کنند، ممکن است در اواسط دهه 2030 برای قطع منابع برای رسیدن به اهداف کاهش کربن هزینه بیشتری بپردازیم، اما متاسفانه این موقعیت نامناسب فعلی است. راه‌حل‌های ساده‌ای وجود ندارد، اما نیاز به حفظ منابع مطمئن به‌علاوه حمایت گسترده مصرف‌کننده برای اهداف خالص صفر وجود دارد. سرمایه گذاری در گاز دریای شمال، به عنوان پشتیبان برای حرکت به سمت فناوری کم کربن، تنها عملی به نظر می رسد.

بهترین اپتیک؟ یک استراحت تمیز

همتای محافظه کار، گرگ بارکر، هفته گذشته سرسخت بود. او با استعفا از ریاست اجرایی EN+، غول آلومینیومی که توسط اولگ دریپاسکا، اولگ دریپاسکا، الیگارش تحریم شده روسی تأسیس شده است، «هر چه که باشد» از مسئولیت شانه خالی نمی کند. او فقط به فکر کارمندان شرکت بود.

بازتاب چند روزه – یا شاید مشاهده صداهای بلندپایه محافظه کار که خواستار برکناری او از مجلس اعیان بودند – باعث تجدید نظر شده است. بارکر استعفای خود را ارائه کرده است.

با این حال، هنوز نمی‌توان آن را یک خروج پاک نامید، زیرا در نفس بعدی، EN+ گزارش‌هایی را تأیید کرد که در نظر دارد بخشی از تجارت خود، از جمله فعالیت‌های غیر روسی زیرمجموعه اصلی Rusal را در نظر بگیرد. به نظر می رسد بارکر می تواند دوباره به عنوان رئیس عملیات حک شده ظاهر شود.

به عبارت دیگر، استعفای پرمخاطب او می‌تواند بیشتر به نوعی تبدیل شدن به یک نقش جدید در یک نهاد بازسازی‌شده باشد. شاید در کنسرت جدید، همانطور که در سال 2020 در EN+ بود، حقوق 4 میلیون دلاری به او پرداخت نمی شد، اما ما در نقطه ای از این حماسه هستیم که اعتبار شخصی نیاز به خروج کامل دارد. او در وهله اول نباید در یک شرکت تحت حمایت دریپاسکا کار می کرد. فقط الان کلا برو بیرون