در حالی که بایدن در حال مقابله با تورم و شکل دادن به یک اقتصاد سبز برای ایالات متحده است، بریتانیا عقب مانده است | کریس رابرتز

Oدر آخر هفته، دموکرات‌های ایالات متحده بر ماه‌ها مبارزه سیاسی برای تصویب قانون کاهش تورم در سنا غلبه کردند، که پیروزی بزرگی را برای جو بایدن، رئیس‌جمهور، و «بایدنومیکس» پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا رقم زد.

این لایحه با 369 میلیارد دلار برای آب و هوا و انرژی پاک بزرگترین سرمایه گذاری آب و هوایی در تاریخ ایالات متحده است. انتظار می رود که ایالات متحده را قادر سازد تا دو سوم از مسیر خود را به سمت تعهدات خود در توافق پاریس طی کند و در عین حال هزینه های انرژی را کاهش دهد. هزینه های سلامت میلیون ها آمریکایی را کاهش می دهد. به دنبال مقابله با تورم با کاهش مستقیم هزینه‌ها برای افراد و کاهش کسری بودجه از طریق بستن منافذ مالیاتی و افزایش مالیات بر شرکت‌ها و ثروتمندان است.

عمل بسیار دور از ایده آل است. این نوادگان کاهش‌یافته قانون شکست‌خورده Build Back Better است، یک بسته ۲ تریلیون دلاری که می‌توانست مراقبت از کودکان، کالج عمومی رایگان و بیمه درمانی یارانه‌ای را افزایش دهد، اما در نهایت نتوانست حمایت جو مانچین، سناتور دموکرات را تضمین کند. سنا به طور مساوی تقسیم شده است). جلب حمایت سیاسی از این قانون مستلزم عقب نشینی از جاه طلبی های آب و هوایی و برنامه های گسترده تر برای کاهش هزینه ها برای خانواده ها است. امکان حفاری بیشتر برای سوخت های فسیلی؛ و جداسازی برای محافظت از سود سهام خصوصی از عنصر مالیات شرکتی قانون. به همین دلیل، این اقدام مورد انتقاد شدید فعالان و گروه های اقلیم قرار گرفته است.

با این حال، در مواجهه با مخالفت‌های شدید سیاسی، این یک دستاورد بزرگ و حتی برجسته است. این همچنین یک پیروزی برای فعالان و اقتصاددانانی است که به طور مداوم به دولت بایدن فشار می آورند و ایده هایی را ارائه می دهند تا رویکردی جایگزین برای اقتصاد و محیط زیست دنبال کند: استراتژی صنعتی سبز شکل دهنده بازار برای ایجاد مشاغل خوب و سبز. سرمایه گذاری اجتماعی؛ نیروی کار و انگیزه برای کارفرمایان برای ارائه دستمزد مناسب، کارآموزی و تقسیم سود با جوامع؛ مالیات های بیشتر بر ثروتمندان برای کاهش تورم و کمک به هزینه ها، از جمله از طریق مالیات جدید بر بازپرداخت سهام که تنها به افزایش درآمد سرمایه گذاران کمک می کند. این ایده ها دیگر روی نیمکت نمی ماند.

از لحاظ تاریخی، ایالات متحده و بریتانیا نقشی مشترک و پیشرو در توسعه فکری و اجرای سیاسی ایده‌ها و پارادایم‌های سیاست جدید بر عهده گرفته‌اند. چه به اجماع کینزی پس از جنگ فکر کنیم، چه به انقلاب نئولیبرالی تاچر و ریگان یا به سیاست راه سوم کلینتون و بلر فکر کنیم، هر دو کشور تمایل به حرکت در قفل داشته‌اند. با این حال در حال حاضر، در چارچوب قانون کاهش تورم در ایالات متحده و رقابت رهبری حزب محافظه کار در بریتانیا، مسیرهای سیاست ما متفاوت است.

ایالات متحده در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای آب و هوا و ایجاد عدالت اقتصادی باید فراتر از بریتانیا پیش رود. ایالات متحده دارای سطوح قابل توجهی بالاتری از انتشار (بر اساس مطلق و سرانه) نسبت به بریتانیا است و ایالات متحده همچنین بزرگترین تولید کننده سوخت های فسیلی در جهان است. به طور مشابه، نابرابری در ایالات متحده شدیدتر و فقر عمیق تر از بریتانیا است. به زبان ساده: سرزمین فرصت برای بسیاری از شهروندان آمریکایی مفید نیست.

اما رهبران دموکرات در حال انجام یک دستور کار جسورانه برای شکستن دو قطبی سیاسی عمیق و تغییر شکل و جهت موفقیت اقتصادی ایالات متحده هستند. طنزآمیز وقتی این را با بریتانیا مقایسه می‌کنیم این است که شرایط در اینجا برای اقدامی متناسب با مقیاس آب و هوا و بحران طبیعت، یک استراتژی اقتصادی که مردم و مکان‌های روزمره را بر ثروت و سود اولویت می‌دهد، و برای گسترش تدارکات جمعی بسیار مساعدتر است. از چیزها و خدماتی که همه ما به آنها تکیه می کنیم. ما از نظر مبانی سوسیال دموکراسی یک شروع داریم. برخلاف ایالات متحده، بین احزاب اجماع بیشتری در مورد نیاز دولت به اقدام در مورد بحران‌های آب و هوا و طبیعت وجود دارد. اقدامی که اکنون انجام می‌شود، در مقایسه با دستاوردهای شکننده مترقی در ایالات متحده، به احتمال بسیار کمتری با پیروزی مخالفان از بین خواهد رفت.

محافظه‌کاران، که بیش از یک دهه قدرت را در دست داشتند، در سال‌های اخیر با برخی از این ایده‌ها – از استراتژی صنعتی مأموریت‌محور می گرفته تا صفر خالص جانسون و افزایش تعهدات – با درک مزایای انتخاباتی انجام این کار، معاشقه کرده‌اند. با این حال، در این لحظه، محافظه کاران در جهت مخالف همتایان آمریکایی خود فرو می روند و – در بحبوحه افزایش شدید تورم و وضعیت اضطراری هزینه های زندگی – درباره سیاست هایی بحث می کنند که برای اعضای محافظه کار مانند مدارس راهنمایی کاهش مالیات شرکت ها، به جای نگاه کردن به سراسر جهان یا شواهدی در مورد چگونگی رسیدگی به مشکلات مبرم زمان ما. تراس، که به طور گسترده به عنوان پیشتاز شناخته می شود، از حمایت های مالی منسوخ شده به عنوان کمک های مالی عقب نشینی کرده است و تقریباً چیزی برای گفتن در مورد چگونگی دستیابی به صفر خالص، هم به خاطر خودش و هم به عنوان پاسخی به بحران هزینه های زندگی، ندارد. . هیچ چیز اساسی برای پرداختن به خصوصی سازی واقعی و خزنده NHS به عنوان کسانی که می توانند خصوصی شوند به جای اینکه در لیست انتظار بمانند، پیشنهاد نمی شود.

اشتباه است که به ایالات متحده اشاره کنیم و ادعا کنیم که خانه اش مرتب است یا اینکه درس ها را می توان به روشی ساده خواند. اما بایدن و فعالان و محققان اطراف او بلندپروازانه نوع جدیدی از سیاست‌گذاری اقتصادی را ایجاد می‌کنند که می‌خواهد به سرعت کربن زدایی، کاهش فشار بر کیف‌های خانواده از طریق تأمین جمعی، و مالیات بر ثروت و سود برای تأمین مالی این امر و فرونشاندن فشارهای تورمی. دولت بریتانیا – هر کسی که در رأس آن قرار گیرد – باید به اقتصاد جدید توجه داشته باشد تا اینکه عقب بماند.