دارلینگتون در مورد بحران هزینه زندگی صحبت می کند: «دولت باید دستش را در جیب کند» | بحران هزینه زندگی در انگلستان

آراوبین بلر از سه ماهگی پشت غرفه میوه و سبزیجات خود بوده است – در یک کالسکه زیر تا جایی که مادرش کار می کرد. او که اکنون ۷۷ سال دارد، یکی از آخرین تجارت‌ها در بازار تاریخی دارلینگتون است، شهر «دیوار قرمز» که توسط محافظه‌کاران در سال ۲۰۱۹ برنده شد، جایی که لیز تراس و ریشی سوناک در شامگاه سه‌شنبه در شمال شرقی دیدار خواهند کرد.

به نظر می رسد سؤالات هزینه زندگی بر بقیه کمپین غالب باشد. در دارلینگتون، پیش‌بینی می‌شود که قبض‌های انرژی پس از کسر مالیات به تقریباً 15 درصد درآمد متوسط ​​خانوار افزایش یابد.

بلر می‌گوید که در گذشته دوران سختی را پشت سر گذاشته است، اما اعتراف کرد که از افزایش فاجعه‌بار قیمت‌ها در زمستان امسال نگران بوده است. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم دولت باید دستش را در جیب خود بگذارد – وقتی اوضاع خوب است، سریعاً مالیات‌ها را افزایش می‌دهند. بزرگترین نگرانی ما سوخت است. ما نیز پرورش‌دهنده هستیم، باغ‌بان‌های قدیمی بازار».

او همچنین از آینده شهر و مغازه های خالی خیابان بزرگ می ترسد. بارها و کافه‌های مد روز در خانه‌های شهری قدیمی در خیابان‌های جذاب دارلینگتون افتتاح شده‌اند، اما حفره‌های خالی در فضاهای خرده‌فروشی بزرگ وجود دارد که فقط برندهای بزرگ می‌توانند از پس خرید آن برآیند.

برای صاحبان مشاغل و خریداران در خیابان‌های بزرگ، سر از این ایده که دولت نمی‌تواند کمک بیشتری به صورت‌حساب‌ها بکند و احساس اجتناب‌ناپذیری وجود دارد که به هر حال باید بیاید. اوایل روز، تراس امتناع خود را از ارائه کمک های قابل توجه به افرادی که در زمستان امسال قبض های انرژی دارند، مضاعف کرد.

دیوید جکسون، آخرین قصاب در تالار بازار، کمی محتاطانه از نماینده جدید محافظه کاران در شهر، پیتر گیبسون، تمجید می کند. اما او می گوید که کسب و کارش با هزینه های “نجومی” مواجه است. “مردم قادر به پرداخت صورت حساب های خود نیستند. ساده است،» او می گوید. او به طور گسترده امیدوار است که سوناک برنده شود: “او صدراعظم بود، او باید چیزی بداند.”

دیوید ایلز در خارج از خیابان اصلی خرید، می‌گوید که سلامتی او به ماشین‌هایی بستگی دارد که به برق نیاز دارند، زیرا قبلاً قبض‌هایش را تا 200 پوند در ماه افزایش داده است.

دخترش سو مک کویلن، که اخیراً از زندگی در ترکیه بازگشته است، در مورد کمک های ارائه شده از سوی دولت خشمگین است. ما هیچ یک از دارایی های ملی خود را حفظ نکرده ایم، نه شرکت های انرژی، آب و نه خودروسازی. تمام میلیاردها سودی که این شرکت‌ها به دست می‌آورند، حتی اینجا نمی‌مانند.»

دارلینگتون برای محافظه کاران وضعیت توتمی دارد. در سال 2017، جان کورتیس، نظرسنجی، آن را به عنوان کرسی که اکثریت جدید و بزرگ تر ترزا می را به دست می آورد، انتخاب کرد.

در عوض حزب کارگر کرسی را حفظ کرد و می اکثریت خود را از دست داد. یکی از اعضای کابینه سایه در آن زمان اظهار داشت که بزرگترین دستاورد کمپین 2017 پیروزی در کانتربری نبود، بلکه حفظ دارلینگتون بود، به ویژه پس از پیروزی محافظه‌کاران در شهرداری دره تی.

در سال 2019، حوزه انتخابیه در عوض خبر از عذاب حزب کارگر داد و جنی چپمن وزیر سایه را از کار انداخت. اما تعدادی از مردم شهر می گویند که معتقدند شهر دوباره قرمز خواهد شد – بدون اینکه صریحاً بگویند رای خود را تغییر خواهند داد.

اما کین، یک آرایشگر، و همسرش آدام، که در زمینه تولید کار می کند، می گویند که درآمد خانواده خود را راحت می دانند و حتی نگران افزایش قیمت های آینده هستند.

هر دو می گویند مطمئن نیستند که رای دادن به حزب کارگر تفاوت بزرگی ایجاد می کند. او می‌گوید: «کارگر به جای داشتن راه‌حل، زمان زیادی را صرف گفتن اشتباه می‌کند.

تصمیم محافظه‌کاران برای حفظ این کرسی وجود دارد – و این کرسی مورد توجه ویژه سوناک به عنوان صدراعظم قرار گرفت، که حوزه انتخابیه ریچموند او را به یک همسایه نزدیک تبدیل می‌کند. سال گذشته، دارلینگتون مکان انتخابی برای “Treasury North” بود – یک پردیس اقتصادی جدید برای این بخش.

این حرکت منبع غرور مدنی در شهر است، اما برخی از افراد محلی بدبین هستند که از مشاغل جدید سود خواهند برد – و این اعلام قبلاً بر قیمت خانه تأثیر گذاشته است.

الیزابت هاکول می گوید که عمیقاً نسبت به «پسر محلی» سوناک بدبین است و او را «صدر اعظم می خواند که مالیات نمی پردازد و مالیات ما را نمی دهد». او می‌گوید دارلینگتون «به حزب کارگر بازخواهد گشت» اما می‌گوید مردم از نادیده گرفته شدن رأی به برگزیت عصبانی بودند. بوریس این کار را انجام داده است و ما اکنون می توانیم ادامه دهیم.

برای حزب کارگر، این یک مبارزه سخت است، زیرا در سال 2019 نیز شورا را از دست داده اند، و در مورد چشم انداز بازپس گیری کنترل در سال آینده، تیرگی داخلی وجود دارد. کریس مک ایوان، یکی از اعضای شورا که سابقه کار طولانی مدت دارد، می‌گوید که حزب با «برگزیت، کوربین و رضایت» از بین رفته است و سومین مورد از اینها سخت‌ترین موردی است که هنوز باید با آن مقابله کرد.

او می‌گوید حزب کارگر «راهی در پیش دارد» تا پیشنهاد خود را به مردم ابلاغ کند. ما باید بیشتر روی شرکت های انرژی تمرکز کنیم – اینها سودهای غیرعادی هستند. دولت باید مداخله کند و من فکر نمی کنم آنها حاضر به این کار باشند. این به نفع اقتصاد است.»

مک ایوان می گوید که تأثیر بحران هزینه زندگی اکنون در بخش هایی از شهر آنقدر بد است که گروه های کمک متقابل مربوط به دوران کووید که شامل کلیساهای محلی و خیریه ها می شود، به عنوان کمک اضطراری برای کسانی که با افزایش هزینه ها در فقر فرو رفته اند، تغییر کاربری داده اند.

او می‌گوید که شهر هنوز حس اجتماعی قوی دارد و حزب کارگر می‌تواند نشان دهد که در کنار آنهاست. “یک بحران بزرگ در راه است، اما ما هنوز در بازی اینجا هستیم. هنوز هم میتونی جلو بروی ما جمعیت زیادی داریم – و تاریخ بزرگی.»